Mathematisch zeker is het nog niet, maar laten we er maar van uitgaan dat Zulte Waregem en KV Oostende gered zijn. Cercle Brugge, zowaar nog strijdend voor een plek in de top 8, nam eerder een spectaculaire vluchtweg uit het degradatiemoeras. KV Kortrijk zat dan weer nooit echt in degradatiezorgen maar wat de Veekaa de afgelopen weken neerzette, is zo weinig vertrouwenwekkend dat ex-voorzitter Joseph Allijns alvast tweette: “Men is echt aan bezinning toe, zeker op sportief vlak”. Volgend seizoen zakken er drie ploegen uit eerste klasse. Tijd voor viér West-Vlaamse eersteklassers om zich te bezinnen.
Maar hoe? De afgelopen dagen gingen weer alle alarmbellen af toen de jaarrekeningen van de eersteklassers bekend raakten: samen 118,3 miljoen euro verlies in het (corona)seizoen 2020-2021. De cijfers van de vier ‘kleine’ West-Vlaamse eersteklassers: 4,2 miljoen euro verlies voor Oostende en 1,6 miljoen euro verlies voor Cercle, Zulte Waregem en KV Kortrijk boekten een bescheiden winst van respectievelijk 0,8 miljoen euro en 0,3 miljoen euro. Van de vier is alleen Zulte Waregem niét in buitenlandse handen: met nochtans een aanzienlijk gemiddeld jaarloon van 450.000 euro (ter vergelijking: bij KVO is dat gemiddeld slechts 200.000 euro, bij KVK 270.000 euro en bij Cercle 320.000 euro) moet worden gezegd dat ceo Eddy Cordier en co hun zaakjes nog goed onder controle hebben. Alleen: hoe moeten de vier clubs zich ‘op sportief vlak’ bezinnen, willen ze volgend seizoen niet (alweer) in het degradatiemoeras terechtkomen? Alvast niet, gezien de precaire cijfers, door weer wild in te kopen en/of de loonlast van de spelers omhoog te jagen.
Onze kleintjes staan voor een moeilijke evenwichtsoefening
Even verderop legt Pascal De Maesschalck (ex-Club, nu Monaco/Cercle Brugge) uit: “Door een organisatie neer te zetten waarin jonge talenten gedijen en geprikkeld worden.” Dat is dan eerder op lange termijn maar je kan het niet blíjven roepen: eigen jeugd! Sommigen, Vincent Kompany voorop, willen het forceren door het aantal toegelaten bankzitters uit te breiden tot negen of zelfs twaalf. “Zo kunnen meer jongeren proeven”, luidt het. Waarop de kleintjes dan weer zuchten: “Dat betekent weer zoveel meer wedstrijdpremies.” Om maar te zeggen: de sportieve bezinning waar de West-Vlaamse kleintjes duidelijk aan toe zijn, wordt een moeilijke evenwichtsoefening tussen korte en lange termijn. Tussen financiële risico’s nemen om de hel van 1B te vermijden of eindelijk eens de tering naar de nering te zetten en in te zetten op de Demans, de De Neve’s, de D’Haeses en euh… bij Kortrijk blijft het wachten op de eigen jeugd.
Eerste klasse A
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
