“Het kan niet blijven duren”, besluit Hannes Van der Bruggen. Zeg dat Van der Bruggen het gezegd heeft, de inmiddels 28-jarige en dus ervaren middenvelder van het jonge Cercle staat bekend als een verstandig man. Maar ook al verdiende Cercle de laatste vier matchen veel meer dan 2 op 12, ze staan nog wel angstwekkend onderin. De aanvoerder geeft zijn open kijk op Cercletje, nu al drie seizoenen in het moeras. Over wat hij leerde van Sonck, de ranking bij de afwerking op training, boetes van 75 euro en het DNA onder de Monegasken. En ze moeten eens samen gaan eten.
Vooreerst: anderhalve week getraind zonder coach Yves Vanderhaeghe die in quarantaine zat, maakte dat de voorbereiding op Charleroi moeilijker?
“Niet echt. Iedereen trainde duidelijk even gemotiveerd. Dat de coach er de dag van de wedstrijd niet bij is, zou iets vervelender zijn, maar dat was in Genk ook het geval en je merkte het niet aan onze prestatie.”
Jullie verdienden er te winnen. Net zoals in Oostende, net zoals tegen Standard en tegen Antwerp. Viér goeie prestaties maar 2 op 12 en intussen staat Beerschot al op vier punten.
“Elke keer hetzelfde verhaal, het ís inderdaad frustrerend. Het gaat er nu om positief te blijven, te weten dat het niet kan blijven duren en dat die ballen er toch een keer gaan invliegen.”
Dat is net het probleem: ze vliegen er niet in. Verdedigend is het best oké, nog maar 21 goals tegen, maar ook maar 14 keer gescoord op 14 matchen. Hét grote verschil: vorig jaar hadden jullie met Ugbo wel een spits die 16 goals maakte. En Cercle in eerste hield.
“Thibo Somers en Alex Millan zijn de twee enige spelers die in de laatste tien matchen meer dan één keer hebben gescoord, ja. Maar ik wil ook niet teveel een steen gooien naar onze aanvallers. Want dat we zo weinig tegengoals krijgen, is ook hun verdienste: ze werken keihard en zetten heel veel druk. Alleen zouden we efficiënter moeten worden. Al is er ook veel pech mee gemoeid, een goal afgekeurd voor een kleine duwfout, voor een centimeter buitenspel… Je merkt dat het ook wel in het hoofd zit. Dat ze soms teveel nadenken. Of soms teveel op kracht trappen. Ik ben ook geen doelpuntenmaker maar ik herinner mij dat Wesley Sonck altijd zei: niet hárd maar precies trappen.”
Het is een stokpaardje van mij: spitsentrainers zijn altijd hun geld waard.
“De nieuwe asssistent-coach Miron Muslic was vroeger spits, die traint de aanvallende spelers soms wel apart. Er wordt zelfs van de afwerkingsoefeningen een maandelijkse ranking bijgehouden.”
En wie won de laatste maand?
“Thibo.”
Dat werkt dus.
“Bedoeling is dat de spelers elkaar prikkelen. Er worden data van bijgehouden, percentages en zo. Maar met data trap je geen ballen binnen, hé.”
De mentaliteit blijft wel voorbeeldig.
“Ik merk ook nog geen onrust in de ploeg, die laatste vier, vijf wedstrijden gaven wel vertrouwen. We voetballen ook zonder schrik, we blijven niet in onze 16 meter hangen. Als we zo verder doen, gaan de punten echt wel volgen. Men zegt toch altijd dat je op het einde de punten krijgt die je verdient?”
Vorig seizoen redde Cercle zich nipt. Maar het was met acht nieuwkomers alweer herbeginnen. Met minder kwaliteit ook.
“Een spits die 16 goals maakt, vervang je natuurlijk niet zomaar. En Pavlovic is misschien wel de beste verdediger waar ik ooit mee voetbalde, die kan zo in België bij elke topploeg mee. Monaco betaalde er tien miljoen voor, hé. Dat waren steunpilaren, daar vind je niet snel de juiste vervangers voor. Maar Sousa doet het goed, Utkus doet het goed, Millan werkt hard… ik vind echt dat er nog steeds voldoende kwaliteit is. Minstens evenveel als bij de ploegen die net boven ons staan. Meer dan genoeg om ons te redden.”
Maar is er niet te weinig ervaring? Cercle heeft de jongste ploeg in 1A.
“Dat wordt rap gezegd, omdat het in de filosofie van de club zit, jonge talenten een kans geven. (denkt na) Ik vind niet dat we al veel grote fouten hebben gemaakt door een gebrek aan ervaring. Maar ik vind wel dat we een speler type-Lepoint of -Derijck zouden kunnen gebruiken.”
In januari werd daarvoor het ervaren ‘leiderstype’ Hannes Van der Bruggen aangetrokken. Dat kwam er vorig seizoen aardig uit maar dit jaar sta je pas sinds een maand in de ploeg.
“Vorig jaar had ik toch wat tijd nodig, ik was het niet gewoon om tegen degradatie te spelen. Dit seizoen hield een blessure mij tegen maar nu heb ik toch het gevoel dat ik écht gestart ben. Ik kan een ploeg sturen en agressiviteit bijbrengen, denk ik. Ik vind trouwens dat we soms best wat harder mogen zijn voor elkaar. Elkaar durven zeggen: het is zo en niet anders.”
Dat zit in ‘Cercletje’, vind ik. Allemaal braaf en sympathiek voor elkaar.
“Een asshole als Arnar Vidarsson vroeger zou er mogen bijkomen, denk ik ook.”
Mist de club geen eigenheid? De eigenaars en de sportieve baas Paul Mitchell zitten in Monaco, en de TD is een 30-jarige Mexicaan, Carlos Avina… Dan denk ik: zo veel afstand.
“Carlos komt vaak naar de trainingen kijken en soms babbelen we een minuutje. En elk jaar is er een individuele evaluatie, met targets. Veel contact hebben we niet maar Carlos weet wel wat er in de groep leeft, denk ik. En Mitchell was hier nog vorige week. Wat intussen wel positief is: spelers van Monaco kiezen intussen graag voor Cercle. Dat is toch al een gezondere filosofie dan zomaar hier spelers neer te planten.”
Naast jou op de bank zat eerder ook enkele weken Hotic. Ook raar.
“Dino heeft een uitstekende laatste pass en een uitstekende vrije trap. Daarmee kan hij het verschil maken. Maar het geeft aan dat er toch behoorlijk wat concurrentie is. Wat ons moet beter moet maken. Je wil er bij zijn.”
Is er bij zijn wel voldoende voor jou? Moet je niet belangrijker willen worden? Je bent intussen ook aanvoerder.
“Ik zie mijn taak als ervaren speler toch vooral sturen op het veld. Maar met Charles en Thomas (Vanhoutte en Didillon, red.) probeer ik nu toch ook in de kleedkamer een beetje het voortouw te nemen. Daarin zijn we toch aan het groeien. (grijnst) En ik ben als aanvoerder verantwoordelijk voor de boetes, hé. Die zijn hoog gelegd: 75 euro. Echt niet leuk hoor, elke keer mijn hand gaan openhouden. En wat moet een aanvoerder nog doen…? Toekijken of er na de training niets blijft liggen.”
Dat klinkt wat schoolmeesterachtig. Moet de aanvoerder ook in deze omstandigheden niet eens wat organiseren voor de groepssfeer? De beste één-twee wordt geboren aan de toog…
“We hadden al een keer een teambuilding in Aalbeke, maar we zouden het inderdaad meer moeten doen. Een etentje of zo. Vooral voor de jongens die hier alleen zijn. Al heb ik het ook al omgekeerd geweten. Dat we in Kortrijk met z’n allen gingen eten maar dat de helft de hele avond op zijn gsm aan het tokkelen was. Die eigen jongeren als Thibo, Charles, Olivier … zijn wel belangrijk voor het DNA van de club en voor de supporters. Met de aanvulling van spelers die de competitie en de Belgische voetbalcultuur kennen zoals Corryn, Miangue, ik… is Cercle nu wel op de goeie dag, vind ik.”
Maar Thomas Buffel, uit eigen huis, moest dan weer plots weg?
“Heel jammer voor Thomas, ja. Maar wat er exact is misgelopen, weet ik niet.”
Het gaat traag, die eigen identiteit. En de sportieve prestaties, nu al drie seizoenen op rij.
“Ik ben er echt van overtuigd dat we binnen enkele maanden uit de problemen kunnen zijn.”
Maar eerst in januari een Ugbo en een Vidarsson zoeken?
“Eén die met zijn ogen dicht goals maakt en/of één die iedereen op scherp zet.”
Intussen is ook geen sprake meer van Kylian Hazard. Zoveel aanvallende kwaliteit hebben jullie toch niet en zoveel kan hij toch niet hebben misdaan dat die helemaal in de B-kern is begraven?
“De dag dat ik hier in januari aankwam, heb ik hem nog goeiedagI gezegd, ’s anderendaags vloog hij naar de B-kern. Ik weet helemaal niet wat er is gebeurd.”
Oké. En nu weer operatie redding. Jullie mogen eerst zaterdag, daarna is het meteen OHL-Seraing en zondagavond Beerschot-Genk. En nu ga jij zeggen: wij kijken alleen naar onszelf.
“Dat is écht zo. Vorig seizoen keken we ook pas de laatste drie, vier speeldagen naar de concurrentie, in deze fase mag je alleen naar jezelf kijken. En elke match proberen te winnen. We hadden kunnen winnen van Antwerp en van Genk, waarom zouden we niet kunnen winnen van Charleroi? Al is het zo’n uitgekookte ploeg, met veel kwaliteit, Morioka Gholizadeh…, dat wel. Echt, eens thuis winnen, kan een kantelmoment worden. Het kan niet blijven duren.”
Eerste klasse A
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
