Geen stad of gemeente in Vlaanderen waar de besmettingsgraad hoger ligt dan in Oostrozebeke. De hele regio tussen Tielt en Waregem zag de coronacijfers de jongste dagen fors oplopen, maar Rwozebeke , goed voor zo’n 8.000 inwoners, is het zwaarst getroffen van allemaal. Zeker tot het einde van maart ligt het sociale leven er helemaal stil en ook de schoolpoort blijft de komende tien dagen gesloten. “Wat we moeten doen? Blijven opletten, meneer. Of anders zijn we er deze zomer nog niet van af.”
Oostrozebeke behoort tot dat type gemeente waar de rust altijd regeert. Maar de jongste dagen is het er stiller dan ooit. Geen jeudbeweging meer, geen voetbal op zaterdag en zelfs het skatepark ligt het er verlaten bij. De coronacijfers in de landelijke gemeente tussen Tielt en Waregem in kleuren donkerrood. Op een week tijd zijn er maar liefst 113 nieuwe coronagevallen opgedoken, goed voor een besmettingsgraad van 1.428 nieuwe besmettingen per 100.000 inwoners. Geen stad of gemeente in Vlaanderen is er op dit moment erger aan toe.
Woensdag besliste burgemeester Luc Derudder (Oostrozebeke.nu) al om drastisch in te grijpen . Alle activiteiten, ook die voor kinderen, worden zeker tot en met 30 maart geschrapt. Vrijdagmiddag kwam daar een schoolsluiting bovenop : de Mandelbloesem, de zwaarst getroffen school met campussen in Wielsbekestraat en de Stationsstraat gaat zeker tot en met 29 maart dicht. Ook de naschoolse kinderopvang sluit de deuren. Elf leerkrachten vielen er ziek uit en ook onder de leerlingen van de basisschool verspreidt de Britse variant van het coronavirus zich als een lopend vuurtje. “Ik doe dit allemaal niet graag”, zei burgemeester Derudder. “Maar ik kan simpelweg niet anders.”
Altijd mondmasker
In de schaduw van de kerk wordt de jongste maanden hard gewerkt aan de centrumvernieuwing. Die moet tegen Rwozebeke kerremesse af zijn. “Wanneer dat is? In november. Laat ons hopen dat het tegen dan toch weer kan, hé.” De 45-jarige Sophie Van Biervliet glimlacht even, maar wordt toch snel opnieuw serieus. “Het gaat niet goed met de cijfers, dat weet iedereen hier. En eerlijk? Ik maak me daar wel wat zorgen over. Over de coronasituatie in het algemeen eigenlijk. Ik merk toch dat velen wat lakser zijn geworden in het volgen van de maatregelen. Het zich op vaccinatie en de versoepelingen heeft ervoor gezorgd dat de serieux dreigt te verdwijnen. Zelf werken wij in Ingelmunster en ook onze dochter zit in de buurgemeente op school. Gelukkig maar, heb ik al gedacht… Als je ziet hoe snel het hier op school is gegaan…”
Ook de 67-jarige Marleen – piekfijn uitgedost mét mondmasker onderweg – geeft toe dat ze zich niet helemaal op haar gemak voelt. “Wij komen zo weinig mogelijk buiten. Enkel voor de boodschappen. Anders zien we eigenlijk niemand”, vertelt ze. “Mijn mondmasker draag ik altijd, ook op straat en de alcoholgelletjes liggen in mijn auto en steken in mijn handtas. Tot nu toe zijn we gespaard gebleven van het virus, maar hout vasthouden!”
Dat ze binnenkort gevaccineerd kan worden, geeft Marleen wel de nodige moed en houvast. “Ik verlang er eerlijk gezegd wel naar. Het zal me toch een veiliger gevoel geven. Wat we tot die tijd moeten doen? Blijven opletten, hé meneer. Allemaal blijven opletten. Anders zijn we er deze zomer nóg niet van af.”
Voorbeeld nemen aan jeugd
Vijftigers Franky en Linda, op wandel met hun maltezer Filou, rusten even verderop wat uit op een bankje. “Bang? Neen, dat niet. We doen wat we moeten doen en houden ons aan de regels”, zegt Franky. “Maar het is toch stil, hé”, pikt Linda in. “Nog stiller dan anders hier. Dat vind ik jammer aan heel die corona: dat het leven helemaal op zijn gat valt.” “Dat die vaccinatie in ons land zo traag gaat, dát ergert mij”, neemt Franky feilloos opnieuw over. “Dat kan toch zo moeilijk niet zijn? Ik hoop dat we komende zomer toch op reis kunnen naar Griekenland, allebei ingeënt natuurlijk. En voor de rest, zoals ik zei: doen wat we moeten doen.”
“Als je kijkt naar het nieuws en de krant leest… Dan merk je wel dat de aandacht en de inspanningen verslappen”, zegt Linda. “Ergens is het te begrijpen, hé. De mensen raken het beu. Maar waar ik niet tegen kan, is dat ze altijd de jonge gasten met de vinger wijzen. Het is niet alleen de jeugd die er de kantjes van af loopt. Er zijn veel volwassenen die aan de jeugd een voorbeeld kunnen nemen.” Weg zijn ze, verder op wandel. Met de witte Filou in hun spoor.
Wie deel uitmaakt van die jeugd is de 14-jarige skater Jef Houfflyn. Wachtend op een vriend om de zaterdagmiddag wat kleur te geven, zit hij aan de rand van het skatepark. “Voor mezelf maak ik me niet echt zorgen, maar ik ben wel bang om het virus op te lopen en dan door te geven aan mijn oma”, zegt hij. “Het gaat snel, hé. Zeker hier in Oostrozebeke, hoor ik. Vorige week zat hier een beetje verder een groepje van tien, twaalf gasten van een jaar of twaalf. Ik heb gisteren gehoord dat ze allemaal positief hebben getest. Allemaal corona.”
Op Jef na is het Oostrozebeekse skatepark helemaal leeg. Nochtans, de zon schijnt en met een ronde tien graden is het best aangenaam om buiten te vertoeven. “Normaal is het wel drukker, ja. Maar ik hoor dat velen toch wat ‘banger’ zijn. Ze komen minder buiten, al zeker veel minder in groep. Dat was tot voor kort niet het geval”, zegt de 14-jarige. “Of ik akkoord ben met het schrappen van alle activiteiten? Dat is een moeilijke. Ik denk dat het beter is om alles zo veilig mogelijk te regelen, toch beter dan zomaar overal een streep doortrekken.”
De pikkuur van Mariette
Daniël (83) en Mariette (90), gezellig aan het kletsen op het trottoir, zijn wel tevreden dat hun burgemeester meteen doorpakte. “Liever korte metten dan blijven slabakken”, zegt Daniël resoluut. “Liever zo’n burgemeester dan wat de regering allemaal op en neer beslist.” “Ik kijk niet meer naar televisie”, zegt Mariette. “Vanaf dat je het nieuws opzet, is het corona langs hier en langs daar. Wij volgen de regels zoveel als we kunnen en we letten goed op. Als iedereen daar al eens mee begint, komen we al ver hé.”
“Het belangrijkste is die pikkuur . Dat moet vooruit gaan. Ik heb deze week mijn brief gekregen en ik moet eerlijk toegeven dat dat me wel deugd deed”, aldus Mariette. “Het kan alleen maar beter, zeg ik vaak. Optimist tot in de kist, of hoe zeggen ze dat weer?”
Coronavirus
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
