“We moeten evolueren naar één grote scholengroep”

Enkele duizenden kinderen en jongeren stappen vandaag weer door de Izegemse schoolpoorten. Scholengroep Prizma, die zes secundaire scholen in Izegem, Ingelmunster en Lendelede groepeert, wapent zich voor de toekomst. “We moeten onszelf echt als een merk in de markt zetten”, zegt voorzitter Rudy Maes. “Alleen zo kunnen we de mastodonten in Roeselare en Kortrijk het hoofd bieden. Daarom moeten we gesprekken voeren om te fusioneren met de lagere schoolkoepel Onderwijs en Opvoeding en op termijn evolueren naar één grote scholengroep.”

Rudy Maes (60) is sinds 2013 lid van het schoolbestuur van Prizma en heeft een rijke carrière bij de Izegemse Bouwmaatschappij achter de rug. Hij was er 25 jaar lang directeur en stapte in 2008 over naar de sociale huisvestingsmaatschappij Vitare in Deinze, waar hij eveneens als directeur aan de slag is.

Hoe bent u bij de scholengroep betrokken geraakt?

“Mijn eerste stapjes in de onderwijswereld heb ik gezet als voorzitter van het oudercomité van de Sint-Rafaëlsschool, waar mijn dochters Barbara (32) en Josefien (28) school hebben gelopen. Ik bleef er een tiental jaar en in 2013 zocht het schoolbestuur van het toenmalige Imksori (Inrichtende macht voor het katholiek secundair onderwijs in de regio Izegem, red.) drie nieuwe leden. Ik heb me kandidaat gesteld en trad in mei 2012 tot het bestuur toe.”

En er kwam meteen al een stevige opdracht op u af: de naamsverandering van de scholengroep.

“Ik herinner me nog goed de vergadering waarop we onze nieuwe naam hadden vastgelegd. De scholengroep zouden we tot Delta herdopen. Daags nadien bleek dat het fusieziekenhuis in Roeselare diezelfde naam had gekozen én gepatenteerd. We konden dus herbeginnen. (glimlacht) Gelukkig kwam Prizma snel uit de bus. Toen we Prizma in november 2013 aan de wereld voorstelden, was ik al voorzitter.”

Hoe zou u Prizma omschrijven?

“Als een plek waar iedere 13- tot 19-jarige terecht kan om zijn kwaliteiten te ontplooien. Onze baseline – Hier groeit talent – hebben we niet zomaar gekozen. Onze leerkrachten geven hun talent door aan de leerlingen. Die aanpak werkt, want wie bij ons de secundaire schooljaren doorloopt, heeft een grotere slaagkans in het hoger onderwijs. Prizma is een moderne scholengroep in volle ontwikkeling.”

De Izegemse scholen zitten geprangd tussen grote ‘blokken’ als Kortrijk en Roeselare. Hoe gaat u daar mee om?

“Reken daar ook maar Tielt bij. Elke leerling die de overstap maakt van het lager naar het secundair onderwijs, is door veel partijen gegeerd.Daarom moeten we onszelf met Prizma echt als een merk in de markt zetten. Goeie communicatie voeren, samenwerken met de lagere scholen in onze regio, investeren in kwaliteitsvol materiaal op onze campussen… En met Prizma als één stem naar buiten treden. De structuur staat na vier jaar helemaal op punt en ook onze mensen zijn van de Prizma-gedachte doordrongen. We werken niet langer voor één school, maar voor een groter geheel.”

Hoe maakt Prizma anno 2017 het verschil?

“Wij houden nog altijd vast aan onze christelijke inborst. Prizma groepeert katholieke scholen en die geschiedenis zullen we nooit overboord gooien. En wie bij ons school loopt, is allesbehalve een nummer.”

“We moeten onszelf echt als een merk in de markt zetten. Alleen zo kunnen we de mastodonten in Roeselare en Kortrijk het hoofd bieden.”

“Nog een pluspunt is dat wij zo goed als alle mogelijke studierichtingen op een zakdoek van elkaar aanbieden. Welke keuze je ook maakt, je kan ze in je eigen stad of regio volgen. Alle gangbare richtingen op een erg kleine oppervlakte, dat is een enorme troef.”

Waar liggen de uitdagingen?

“We moeten blijvend aandacht schenken aan de rekrutering van nieuwe leerlingen. We zijn omgeven door steden met een rijke scholentraditie. Jongeren uit Lendelede kunnen ook voor Kortrijk kiezen, vanuit Kachtem lonkt ook Roeselare en leerlingen uit Ingelmunster kunnen ook naar Tielt trekken. We zullen de komende jaren nadrukkelijker onze stempel drukken in de regio. De denataliteit speelt een grote rol, net als het overaanbod in de regio.”

Hoe reageren jullie daarop?

“Op termijn moeten we evolueren naar één grote scholengroep, die alle middelbare en lagere scholen van Ingelmunster, Izegem en Lendelede herbergt. Er zijn plannen om met de vzw Onderwijs en Opvoeding Scholengroep De Zorg te fusioneren, maar die weg is nog lang. We willen daar echt onze tijd voor nemen, want die nieuwe scholengroep zal dan 6.000 leerlingen tellen in zes secundaire en negen lagere scholen. Prizma heeft nu 2.200 scholieren in huis. We willen alle mogelijke details en praktische obstakels uitgebreid bestuderen.”

Is er een draagvlak voor een dergelijke scholengroep?

“Dat zal er zeker zijn, aangezien we elkaar ook sterker maken. Lagere scholen kunnen een beroep doen op de kennis en uitrusting van middelbare scholen, terwijl die het perfecte doorstroomplatform voor de lagere schooljaren vormen. Iedereen zal winnen in dit verhaal.”

Staan er ook bouwplannen op de agenda?

“Het klooster van Campus IdP is door een projectontwikkelaar opgekocht en daar zullen binnen enkele jaren appartementen in ondergebracht worden. Daarom plannen we in de Kasteelstraat, naast het hoofdgebouw van Middenschool Izegem, een nieuwbouw met een ontvangstruimte, studiezaal en refter. Die moet tegen 2022 afgewerkt zijn en wordt na 30 jaar onze eigendom. Het vroegere financiegebouw aan de overkant van de straat zal nu voor het tweede schooljaar gebruikt worden en wordt ook grondig gerenoveerd.”

“Daarnaast hebben we ook een subsidie van 5 miljoen euro verkregen waarmee we over alle scholen heen broodnodige werken willen uitvoeren. Er zal de komende jaren dus erg veel bewegen.”

Vindt u nog makkelijk voldoende leerkrachten?

“Zolang het over theoretische vakken gaat, hebben we geen problemen. Technische leerkrachten zijn veel schaarser. Dat is ook logisch, want als school kan je enkel de ruime vakantieperiodes als troef uitspelen. In de privésector kan een ervaren elektricien of mechanicus op betere voorwaarden rekenen. Een gsm, laptop, bedrijfswagen… Dat kunnen wij niet bieden. Gelukkig zijn er nog mensen die gebeten zijn door het lesgeven.”

Voor jonge leerkrachten wordt het alsmaar moeilijker om een vaste benoeming in de wacht te slepen. Hoe staat u daar tegenover?

“Die benoemingen zijn nu eenmaal een deel van het systeem. Persoonlijk vind ik vaste benoemingen niet nodig, maar het is nu eenmaal zo. Wie zijn job goed doet, verdient werkzekerheid. Ook in het onderwijs. En anderzijds kan je maar moeilijk ingrijpen wanneer een leerkracht met een vaste benoeming op zak er de kantjes af rijdt. Afgelopen juni hebben we met de raad van bestuur enkele mensen slechts een paar uur kunnen benoemen. Daar word ik niet echt gelukkig van. Wij zouden dolgraag iedereen een volledige benoeming geven, maar dat is gewoon niet mogelijk. Dat wil echter niet zeggen dat we niet zorgen voor onze mensen. We proberen hen in de best mogelijke omstandigheden te laten werken en doen er ook alles aan om hen een zo comfortabel mogelijk lesrooster te bezorgen. Niet altijd even evident, maar het lukt.”

Prizma groepeert vandaag zes scholen, bij de buren van Sint-Michiel in Roeselare is momenteel een soortgelijke operatie aan de gang om tien scholen in een nieuwe structuur te laten werken. Hoe kijkt u daar tegenaan?

“Het is een interessante case, maar hier neem ik geen standpunt in. De plannen zijn in se erg veelbelovend, maar de communicatie was blijkbaar veel minder goed afgestemd. Door het vele protest heeft de raad van bestuur van Sint-Michiel nu beslist om helemaal opnieuw te beginnen. Spijtig, want dat betekent tijdverlies. Zo’n zaken willen wij vermijden. Een open debat voeren en een transparant beleid zijn daar de sleutels toe.”