Voor het nieuwe schooljaar zijn er heel wat veranderingen op til in het Bisschoppelijk College. Niet alleen ondergaat het schoolgebouw een complete metamorfose, maar op 1 september start er met Christof Desloovere ook een nieuwe directeur. Die wil samen met het lerarenteam en alle leerlingen een uitdagende toekomstkoers gaan varen.
Deze reportage maakt deel uit van ons Dossier Weer naar school.
Net voor de zomervakantie werd bekend wie het vertrouwde gezicht van directeur Paul De Cock zou opvolgen. Rik Ascrawat, voorzitter van het schoolbestuur, stelde toen Christof Desloovere officieel voor als de nieuwe directeur die het vaandel zou overnemen. Tot de laatste dag van de zomervakantie zaten de oude en de nieuwe directeur nog samen te brainstormen.
“Daar ben ik heel blij om”, zegt de nieuwe directeur. “Al die raadgevingen en praktische tips zijn bijzonder waardevol. Het zou heel anders zijn als je in een nieuwe school als een vreemde eend in de bijt terechtkomt… Mijn voorganger verdient beslist een pluim op zijn hoed.”
Orthopedagoog
Na zijn opleiding als orthopedagoog lag het voor de hand dat Christof Desloovere (47) dacht aan een baan waar hij zich kon engageren om kinderen te begeleiden met leerproblemen, afwijkingen of beperkingen, of die in problematische opvoedingssituaties verkeren.
“Ik deed mijn eerste beroepservaring op in het Bijzonder Onderwijs en Bijzondere Jeugdzorg in Spermalie in Brugge met leerlingen type 6 – dat zijn kinderen met een visuele beperking – en type 3 in een schooltje lager onderwijs in Gent. Type 3, dat zijn kinderen met een sociale, emotionele of gedragsstoornis soms in combinatie met een autisme-spectrumstoornis”, verduidelijikt Christof.
“De raad en praktische tips van mijn voorganger zijn bijzonder waardevol”
“Maar ik heb ook een onderwijzersdiploma, en in de jaren 90 ben ik in Torhout terechtgekomen, in wat nu Vives is. Daar belandde ik in verscheidene opleidingen, onder meer in het lager onderwijs en ook in het secundair onderwijs. Op een bepaald moment werd ik opleidingshoofd in het secundair onderwijs en daardoor raakte ik ook meer betrokken bij de opleiding in het secundair onderwijs. Ik nam er een taak als docent bij om aan toekomstige leerkrachten les te geven over leerpsychologoie, onderwijsorganisatie en zorg en diversiteit. Lesgeven deed ik voornamelijk in het tweede en derde jaar, en ik zorgde ook voor stage- en eindwerkbegeleiding.”
“In de loop der jaren ontwikkelde ik ook een bijzondere interesse voor ICT en heb ik mij verdiept in de digitale didactiek. En daarbij sluit mijn interesse voor digitale fotografie mooi aan… De laatste twee jaar kwam er een soort wending in mijn carrière en werd ik adjunct-directeur op de campus door de herstructurering. Daardoor werd ik de rechterhand van de directeur over de campussen in Brugge, Tielt en Torhout, maar ik bleef mijn lesopdrachten behouden. Ik stelde mij zo flexibel mogelijk op om beide taken optimaal te kunnen invullen.”
“Maar ik voelde de kriebels en de interesse groeien om zelf verantwoordelijkheid op te nemen in een school. Om mijn ambitie waar te maken, solliciteerde ik dus voor de functie van directeur. Door een samenloop van omstandigheden was er een aanbod dat mij schitterend leek: het onderwijsniveau van het College heeft een erg goede reputatie, en de school ligt op een zeer haalbare afstand van waar ik woon, in Poperinge.”
Betrokken leerkrachten
Christof Desloovere stelt een evolutie vast in het onderwijs: “Vroeger redeneerde men in het HSO dat de leerlingen zichzelf wel konden beredderen, maar nu wordt er heel sterk ingezet op zorg. Dat zie ik ook hier in het College. Onder leiding van de vorige directeur werd ‘zorg’ steeds belangrijker. Dat wil ik borgen, daarin wil ik blijven investeren, en inzetten op klasdifferentiatie, want dat ligt in het verlengde van mijn visie op onderwijs. Ik was ook meteen gecharmeerd toen ik de sterke betrokkenheid van alle leerkrachten merkte.”
“We moeten mee met onze tijd zonder ondoordacht in te pikken op hypes”
“Die bezieling, die overtuiging, die was er ook in Torhout. Daardoor was ik nog meer gecharmeerd door deze school, en deze vaststelling bevestigt het beeld dat ik van in het begin had. Er is een sterke link naar contact met de leerlingen. Mensen opleiden om zich betrokken te voelen in de maatschappij is belangrijk in een sociale en dynamische context. Maar we moeten ons ook bewust zijn dat wat vandaag geldt, binnen 10 of 20 jaar misschien niet meer van toepassing is. We moeten dus mee evolueren met onze tijd zonder zomaar ondoordacht in te pikken op hypes.”
“Ik zal om te beginnen de tijd nemen om de school goed te leren kennen en het eerste jaar vooral kijken en luisteren, zien wat de noden zijn en de didactische en pedagogische visie van de school toekomstgericht mee helpen uitbouwen.”
Sportieve reputatie
Christof hoopt dat hij naast zijn nieuwe taak toch nog af en toe de tijd vindt om zijn favoriete sporten te beoefenen.
“Mijn hele familie is eigenlijk sportief. Mijn vrouw, die ook in het onderwijs staat, heeft dezelfde sportieve interesse als mijn dochter, die nu in haar vierde jaar middelbaar zit. Ze zijn verwoede volleybalspelers. Mijn zoon van 13 en ikzelf hebben het meer voor atletiek en zelf fiets ik ook heel graag. Misschien kom ik af en toe wel per fiets naar school… En iedereen in mijn omgeving probeert mij te overtuigen om mee te doen met de stratenloop ‘Laat Mie Moar Lopen’. Want intussen weet ik ook dat het College een stevige sportieve reputatie heeft, en dat vind ik nog een extra pluspunt.”
Weer naar school
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier