Lotte maakt met EquiLo haar meisjesdroom waar: “Onderschat nooit de kracht van het paard”

Lotte Van Mele (26) begon in 2019 met een bescheiden aanbod paardentherapie voor kinderen en jongeren met autisme, gedrags- en emotionele problemen, leerproblemen en ADHD. Bijna drie jaar later houdt ze er een bloeiende praktijk op na met meerdere dieren, organiseert ze cursussen en kampjes én heeft ze haar eigen stekje in de polders. Zo staat ze weer een stapje dichter bij die zorgboerderij, waar ze als klein meisje al van droomde. “Met kinderen en dieren werken is zó dankbaar.”

Lotte Van Mele was twintig toen ze in Argentinië haar eerste professionele ervaring met paarden opdeed. “Ik had als kind wel al rijlessen gehad en vond dat geweldig. Vooral de ritten op het strand en in het bos: ik zag de dieren dan ook echt genieten”, vertelt ze.

In Argentinië kreeg ze de kans om als vrijwilligster met kinderen te werken. “Ik heb daar equitherapie mogen ervaren in zijn meest pure vorm: er was geen piste, geen speciale zadels, geen extra materialen om mee aan de slag te gaan… De band tussen het paard en het kind stond er echt centraal, dat was zo’n leuke ervaring dat ik na die twee maanden eindelijk wist wat ik met mijn verdere leven wilde doen”, klinkt het.

Bijzondere jeugdzorg

Na het volgen van een driejarige bacheloropleiding orthopedagogie en een ‘banaba’ sociaal werk, rondde ze haar studies af met een postgraduaat hippotherapie en ging vervolgens in de bijzondere jeugdzorg aan de slag. Dat was voor Lotte de opstap naar een eigen praktijk. “In 2019 is mijn droom dan echt in vervulling gegaan”, zegt ze. Eigenlijk ligt Equi-Lo perfect in het verlengde van haar werk in de bijzondere jeugdzorg: met haar paarden helpt ze jongeren weer op weg die thuis of op school vastgelopen zijn. Aquilo, een 17-jarige warmbloed, bleek daarvoor de geknipte partner. “Aquilo is lief, zacht en betrouwbaar, maar vooral: hij oordeelt niet. Dat geeft jongeren een veilig gevoel”, aldus Lotte.

Een paard drukt altijd uit wat je zelf soms liever niet kwijt wil

In haar praktijk ziet ze geregeld kinderen en jongeren met een heel laag zelfbeeld. Wanneer ze een compliment krijgen, kijken ze daar soms echt van op. Werken met paarden geeft hen een boost in hun zelfvertrouwen. “Waarom paarden nu eigenlijk zo’n therapeutisch effect hebben op mensen? Ze voelen ons extreem goed aan”, verheldert Lotte. “Paarden weerspiegelen ons gedrag: als je kwaad bent, zal Aquilo dat direct doorhebben en liever niet met je meewillen. Omgekeerd zal hij, als je zelf uitgelaten en blij bent, óók een positieve energie uitstralen. Op die manier drukt een paard dus altijd uit wat iemand zelf misschien liever niet met zoveel woorden kwijt wil. Via een omweg gaat het dan toch ook over jóuw gevoelens.”

Rots- en watertraining

Met de cursus ‘Paardenkracht voor Pubers’ traint Lotte de sociale vaardigheden bij jongeren vanaf elf jaar. “Ze leren hier op een heel ongedwongen manier met anderen samenwerken, hoe ze hun eigen grenzen kunnen aangeven en tegen iemand nee moeten zeggen. Want jongeren ervaren de dag van vandaag een constante druk in de maatschappij. Niet alleen op school, maar ook daarbuiten”, zegt ze. Met de ‘rots- en watertraining’ werkt ze dan weer aan de weerbaarheid van jongeren. “Leren omgaan met pesten, bijvoorbeeld.”

Aquilo heeft er ondertussen trouwens een vriendinnetje bij: een speels fjordenpaard genaamd Amira. “Amira is een paard dat heel goed weet wat het wil, en daardoor ook wat koppig is. Typisch voor een fjord, en het is op zich geen slechte eigenschap: ze leert je om door te zetten.”

Haar laatste nieuwe aanwinst is Mino, een pony met nog maar vier jaartjes op de teller. “Daarmee kom ik weer een stapje dichter bij die zorgboerderij waar ik als klein meisje al van droomde”, zegt ze. “In het voorjaar komen er geitjes, kippen en konijnen bij, en ook een moestuintje. De bedoeling is om jongeren hier echt te activeren, zodanig dat ze die externe prikkels even kunnen loslaten.”

“Kinderen met autisme sluiten zich vaak af van de grote buitenwereld, maar hier komen ze elke week lopend naartoe. Dit is hun ‘time-outplekje’; een veilige haven waar ze in alle rust aan hun problemen kunnen werken en zichzelf kunnen zijn. En als ik dan achteraf van de ouders hoor dat die spreekbeurt plots wél gelukt is, krijg ik daar zelf ook enorm veel voldoening van. Hoe doe je dat toch? vragen ze wel eens. Eén meisje met autisme dat hier elke woensdagmiddag op therapie komt, heeft zelfs een plukje van Aquilo’s manen in haar pennenzak zitten, waar ze op school kracht uit puurt. Onderschat dus nooit de kracht van het paard.”

Sprankel

Sinds ze in Vlissegem haar eigen stekje heeft, zag Lotte het aantal aanvragen serieus de lucht inschieten. “Ik werk nu samen met een school buitengewoon onderwijs voor kinderen met autisme. Elke week komt een klasje naar hier en werken we rond doelstellingen die vanuit de leerkrachten worden meegegeven. De ervaring met de paarden nemen de kinderen mee tot op de speelplaats en in de klas. Ook jongeren die schoolmoe zijn, vinden hier die sprankel terug”, aldus Lotte. Equi-Lo is overigens ook een beetje haar therapie. “Ik prijs mezelf echt gelukkig dat ik dit elke dag mag doen”, klinkt het.