Pas 16 jaar is Lewie Buyse en toch ging hij al mee met zijn pa Bart, opa Pierre, de kameraden Philippe Lecluyse en Stefaan Naert naar Verviers en Pepinster, waar ze frieten bakten voor de bevolking en vrijwilligers, waarvan er velen de jongste dagen maar weinig voedsel hadden gezien.
Bart Buyse van Butcher Buyse in de Oostrozebekestraat wilde de eerste dag van zijn twee weken vakantie spenderen aan hulp aan de getroffen gezinnen in de Ardennen. Toen hij daaraan dacht, kwam zijn vader Pierre spontaan vragen naar zijn frituur. Hij deed een voorstel om daar frieten te gaan bakken. Bart zag dat onmiddellijk zitten, waarna ook goede vriend Stefaan Naert en eveneens Philippe Lecluyse – die over een stroomgroep beschikte – besloten van mee te gaan.
Bepaalde beelden blijven op mijn netvlies gebrand
Ook Lewie, zoon van Bart en pas 16, besloot twee van zijn vakantiedagen op te offeren en mee te gaan naar de getroffen regio. Lewie – in september begint hij aan zijn vijfde jaar slagerij in Ter Groene Poorte in Brugge – weet wat armoede is, want samen met zijn ouders en zus maakte hij al een reis doorheen Gambia. “Wat ik in Verviers en Pepinster zag, waren precies taferelen uit Gambia”, bekent Lewie. “Ik zei dat daar ook tegen mijn papa: ‘het is hier precies alsof we in Gambia zitten. Al die miserie, ik kon maar niet begrijpen dat we hulp aan het bieden waren in ons eigen land. We zien dat vaak op tv, maar dan is dat vooral ver van ons land.”
450 kg friet
Lewie geeft toe dat wat hij in die twee dagen zag een serieus impact had en blijft hebben op zijn persoon. “Ik zag mensen met plastic zakken in de hand en daar stak alles in wat ze nog bezaten. Dit kon misschien evengoed in onze gemeente zijn voorgevallen. De mensen waren zo dankbaar dat we een warme maaltijd aanboden. We deelden 450 kg friet uit, geschonken door Agristo. Van Franky Galle kregen we ook een pallet verse tomaten mee, die we uitdeelden aan de bevolking. We konden het niet laten en trokken naar de Colruyt, waar we een pallet water, olie en snoep aankochten die we eveneens uitdeelden aan die mensen. Ik besef nu nog meer dat het beter is van te mogen geven dan te moeten krijgen. Mijn ouders tonen vaak hun goed hart. In Gambia steunen we zo de toekomst van een kindje. Maar nu was het zo dichtbij. Eens terug thuis bleven bepaalde beelden op mijn netvlies gebrand. Misschien keren we nog terug naar die getroffen plaatsen”, besluit Lewie.
Warm West-Vlaanderen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
