Met de winter in aantocht ben je maar beter uitgerust met een muts, handschoenen en vooral… een warme sjaal. Voor Philip Witdouck(54) is de aanschaf van een sjaal echter niet seizoensgebonden. Hij verzamelt het breigoed al sinds 1982, met als enige voorwaarde dat er een voetbalembleem op staat. Sinds kort overschreed de fanatieke verzamelaar de kaap van de 2.000 stuks. Een aanzienlijk deel daarvan kleurt Brugs blauw-zwart. Zijn klein heiligdom oogt indrukwekkend.
In 1982 kreeg Philip van een kameraad een zevental sjaals van KV Kortrijk. “Nu heb ik er al 2.007 stuks liggen. Vroeger hing ik mijn sjaals allemaal op aan de muur. Sinds mijn verhuizing heb ik een opbergsysteem moeten bouwen wegens plaatsgebrek. Ik sta letterlijk op met mijn voetbalsjaals, en ga ermee slapen, want mijn bed staat er naast. Ik bedek ze met een plastic zeil, opdat ze niet zouden verkleuren. Geregeld haal ik mijn sjaals ook uit de kast, om de plooien te effenen. Ze terug netjes opbergen is een serieuze klus.”
Naast sjaals verzamelde Philip ook voetbalvlaggen, bedovertrekken, wedstrijdballen, clubshirts… “Ik heb honderden voetbaltruien van de hand gedaan, net als mijn collectie voetballen, op enkele gesigneerde exemplaren na. Glazen met een print van voetballers of clubemblemen verzamel ik wel nog altijd.”
Eusebio
Voor het vinden van voetbalsjaals beschikt Philip over verschillende kanalen. “Wekelijks schuim ik drie à vier rommelmarkten af, maar nu is het seizoen wat voorbij. Die zoektochten op rommelmarkten vindt mijn kleindochter Ciara (11) over wie ik de voogdij heb, niet altijd leuk. Ik rijd naar Gent, Brugge en nog verder. Soms kom ik terug met tien sjaals, soms met geen enkele. Ik betaal in principe nooit meer dan drie euro per stuk. Als ze veel meer vragen, dan laat ik hem liggen, hoe moeilijk me dat soms valt. Maar meestal tik ik hem wat later toch elders op de kop.”
“Als ik per exemplaar twintig euro zou uitgeven, dan is dat geen hobby meer. Voor nieuwe voetbalsjaals zoals die van de Europese matchen van Club Brugge heb ik mijn eigen leverancier. ‘Eusebio’, een notoir verkoper aan het Jan Breydelstadion kent me intussen goed. De dag voor de wedstrijd al kan ik bij hem terecht voor mijn sjaal. Voor het overige frequenteer ik de kringloopwinkels van Kortrijk, Zwevegem, Menen, Wevelgem, Avelgem en Desselgem. Heel vaak krijg ik ook sjaals via mensen met wie ik aan de praat geraak over mijn hobby, of via vrienden van vrienden die het doorvertellen. En via internet uiteraard.”
“Ik betaal in principe nooit meer dan drie euro per stuk”
“Bij mijn verhuis drie jaar geleden brachten we alle voetbalsjaals in plastic zakken naar hier, zodat ze zeker niet beschadigd zouden worden. Vier keer moesten we over en weer rijden om ze allemaal ter plaatse te krijgen. Ik heb toen zelf deze houten kast ineen getimmerd. Ik probeerde om ze thematisch te ordenen. Mijn 360 Club Brugge-sjaals liggen samen, net als die van de Rode Duivels, andere nationale ploegen, en collector items van Europese wedstrijden of van supportersverenigingen”, gaat Philip verder. “Naast Club Brugge is KV Kortrijk een club die ik als Kortrijkzaan altijd heb gevolgd. Vroeger ging ik met mijn vader naar hun wedstrijden kijken. Mijn zoon Steven ontfermt zich over al wat rood-wit is. Hij moet er nu toch ook al een 50-tal liggen hebben, en nog veel meer KVK-truien, stuk voor stuk gesigneerd.”
De aartsrivaal
Philip had vele jaren een abonnement op Club Brugge, en heeft de club zelfs op zijn arm getatoeëerd staan. Toch kan hij er niet om heen om ook de aartsrivaal in zijn collectie op te nemen. “Ja, ik heb ook sjaals van RSC Anderlecht. Ongeveer een dertigtal. Als ik mijn verzameling serieus wil nemen, kunnen die niet ontbreken. Als ik zo’n paars-wit exemplaar aankoop op een rommelmarkt en toevallig geen opbergzakje bij heb, dan moffel ik die toch maar liever snel ergens onder mijn trui, zodat ik er niet in het openbaar mee moet rondlopen. Ik ga hem alleszins niet om mijn nek hangen”, knipoogt Philip.
Een pièce unique van het WK Mexico ’86, een sjaal van toen Club Brugge in 1978 Liverpool FC bekampte op Wembley, en exemplaren van Europese ontmoetingen tussen topploegen… Philip heeft het allemaal liggen. Maar als we hem vragen of er een sjaal is die hij absoluut nog wil vinden, dan twijfelt hij niet: “KFC Winterslag! Van Thor Waterschei heb ik er een, maar ik heb er geen van Winterslag voor de fusie met Waterschei in 1988 (die fusie leidde tot het oprichten van KRC Genk red.). Mocht iemand die liggen hebben, dan mag die mij zeker contacteren.”
Droom
“Mijn droom is om mijn volledige collectie eens tijdelijk te kunnen uitstallen in een of andere expositieruimte. Maar daar zullen serieus wat vierkante meters voor nodig zijn. Ik dacht er al eens aan of dat niet mogelijk zou zijn op een voetbalveld, bijvoorbeeld dat van KVK of Club Brugge… Al was het maar heel even, om er dan een luchtfoto van te kunnen maken. Dat zou magnifiek zijn.”
(Gilles Honoré)
Philip Witdouck, 0485 75 06 57.
Eerste klasse A
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier