“De pogingen om je tóch eentje te doen drinken zijn niet te tellen”

Pieter-Jan Breyne neemt, samen met nog enkele andere collega’s van onze redactie, deel aan Tournée Minerale en zweert een maand lang elke druppel alcohol af. Een tussentijds verslag.

‘Eén maand geen pintjes?’ Mijn oudste keek me aan met een blik die twijfelde tussen ongeloof en meewarigheid. ‘Papa toch, ik drink al zeven jaar geen pintjes.’ Lars is, u raadt het al, zeven. En een wijsneus, maar dat terzijde.

Goed, de recente aankopen uit de Schotse Highlands gaan er in 28 dagen niet slechter op worden, idem voor de rode wijn in de kelder en de voorraad streekbier. Maar wat met mezelf? In de week drink ik zelden of nooit, al moet u wel weten dat mijn ‘week’ van maandagmorgen tot woensdagavond duurt. Wanneer mijn editie van de krant afsluit, woensdag in de late uurtjes, en ik na een lange werkdag thuis ben beland, trek ik wel eens een Duvel open. Of twee, maar niet meer, donderdag is de eerste dag van de week dat ik de jongens naar school kan voeren en dat wil ik niet missen.

Op donderdag genieten Marjan en ik van een fles wijn, en in het weekend hoort een glas bij een lekkere maaltijd, op een spelletjesavond, of een quiz in een parochiezaal te lande… Ik denk dat ik wat men noemt een sociale drinker ben: iemand die zelden alleen en zomaar iets drinkt, maar echt kan genieten van iets lekkers in gezelschap. Iemand ook die de cultuur gaat opzoeken achter de drank: champagne gaan proeven bij kleine boertjes rond Reims en Epernay, de Douro afvaren op zoek naar porto, en dus onlangs nog met de schoonvader en -broers de single malts in Schotland gaan ontdekken. Met mate als er nog gereden moet worden, met maten en zonder al te veel mate als dat niet hoeft.

Wat de voorbije vijf dagen me hebben geleerd?

1. Niks drinken terwijl je anders goed ‘meedoet’ levert gespreksstof op, véél gespreksstof. Iedereen heeft er zijn mening over, de grapjes en pogingen-om-je-toch-eentje-te-doen-drinken zijn niet te tellen.

2. Het is fysiek onmogelijk om evenveel spuitwaters te drinken als pilsjes. Of: het verschil tussen hydrateren en dehydrateren.

3. Beter quizzen met of zonder alcohol? Vrijdag nam ik zoals steeds deel aan de KSA-quiz in Vichte. Vorig jaar – met enkele pintjes op – eindigden we vierde, dit jaar zesde. Geen idee of dat verschil statistisch significant is, maar het spreekt niet meteen voor geheelonthouding.

4. Een verjaardagsfeestje waar de gastheer een hele reeks streekbieren heeft voorzien én een van je beste vrienden zowat de hele avond naast je staat, brouwer van zijn eigen bier, lijkt niet meteen een cadeau voor wie aan Tournée Minérale meedoet. Maar: ook dat valt eigenlijk best wel mee, de gesprekken blijven aangenaam, en de dag erop ben je zo fris als wat.

5. Fysiek of mentaal merk ik tot nog toe geen enkel verschil. Geen ontwenningsverschijnselen (oef!), geen verbeterde of verslechterde nachtrust, geen toegenomen zenuwen, geen roze of gitzwarte gedachten, niet meer zin dan anders om welbepaalde individuen op een eerder sadistische en moeilijk op te sporen manier van kant te maken. Energie om plots bergen te verzetten? Nope. Maar slecht of slechter dan in januari voel ik me alleszins ook niet. Op naar week 2!

(Pieter-Jan Breyne)