Patrick tapt pinten en toont zijn verzameling in café In De Versche Moed in Westrozebeke

Café In De Versche Moed – jawel, een hele mond vol – is op dit moment het enige café dat nog open is in Westrozebeke. Het loont alvast een bezoekje, want Patrick Thevelein heeft van zijn herberg eigenlijk een klein museum met allerlei emailborden van brouwerijen en bieren gemaakt. En voor de prijs moet je het niet laten, want een pintje kost er maar anderhalve euro.

Patrick Thevelein (67), een geboren en getogen Westrozebekenaar, is sinds zeven jaar ook cafébaas. Sinds hij met pensioen mocht dus. Hij werkte eerst twintig jaar in de varkenscommerce en was vervolgens even lang als vrachtwagenchauffeur aan de slag. Aan zijn woning in de Drevestraat bouwde hij een cafeetje, dat als het ware al mancave kan doorgaan. “Groot is het hier niet, maar we hebben ook nog een bovenverdieping en een zaaltje. Een mancave is het dus nooit kunnen zijn, we zijn onmiddellijk geopend als café.”

Het gebouw herbergt een groot deel van de collectie van emailborden die Patrick al jarenlang verzamelt. Een liefhebber kan er zich uren aan vergapen.

Weekendcafé

Het café heeft ook een unieke naam. Het refereert niet naar ‘je (verse) moed in drinken’, maar het ontstond eerder toevallig. “Toen ik zelf nog veel op de baan was, kwam ik een transporteur tegen met de naam Dirk Vesschemoet. Dat stond op zijn truck en ik vond er de inspiratie voor een naam voor het café.”

De herberg is een weekendcafé. “Op vrijdag, zaterdag en maandag zijn we vanaf 15 uur open, op zondag de hele dag doorlopend. Maar plots zijn we hier het enige café in Westrozebeke. Café In den Bottle heeft een andere eigenaar, maar heeft de deur nog niet geopend. “Ik heb er echt waar graag een collega bij in het centrum. Nu is dit hier de enige plaats in het dorp waar men terecht kan om een pintje te drinken.”

Op een zomers ogende vrijdagnamiddag is het best al druk op het terras van Patrick. “We zijn hier landelijk en rustig gelegen. Er passeren hier veel fietsers en wandelaars. Ook aan de zijkant van het café hebben we nog een terras, daar kan al aardig wat volk zitten. “

Voetballokaal

Een blik op de kaart leert dat Patrick de prijzen heel democratisch houdt. Anderhalve euro voor een pint, drie euro voor een Omer, Duvel of de andere streekbiertjes op de kaart. “Weet je. De mensen drinken er dan misschien eentje meer, omdat het betaalbaar is.”

In het café kun je ook een cafésnack, een croque of een bordje kaas en salami krijgen. “Maar voor het overige serveren we geen eten. We houden het hier bij gezellig een biertje nuttigen en er een klapke bij slaan.”

In De Versche Moed is ook het lokaal van enkele verenigingen. “Voetbalclub SK Westrozebeke komt hier af en toe langs. Als ze op verplaatsing hebben gespeeld, maar ook soms eens tijdens de week. Kaartclub Nooit Moe telt dik 40 leden en verhuisde naar hier. En nu zijn we het tweede seizoen in gegaan met onze dartsclub, de DVM-darters met een 25-tal leden. Zij spelen in ons zaaltje. daar is ruimte genoeg. Dat zaaltje is ook beschikbaar voor vergaderingen en etentjes.”

Drie dochters

Patrick runt het café samen met zijn echtgenote Caroline Ghyselen (61), afkomstig uit Poelkapelle. Ze hebben ook drie dochters. “Maar die zijn allemaal het nest uitgevlogen. Eentje woont er in Roeselare en de andere twee in het Gentse. We doen het met ons tweetjes. En niemand zit achter ons.”

“Ik verzamel ook bieretiketten en speelkaarten”

“Ons publiek is misschien wat ouder, jonge gasten hebben we hier niet echt. Of het moet zijn als de voetbalclub hier op bezoek is. Ik jeun me als cafébaas. Ik ben ook altijd graag onder het volk geweest. En dat is ook de voornaamste reden waarom ik dit blijf doen. Ik sla graag eens een babbeltje of ga me eens bijzetten aan een tafeltje.”

Speelkaartenbeurs

Patrick blijkt ook een verzamelaar pur sang te zijn. Niet enkel de vele metalen borden van bieren en brouwerijen behoren tot zijn collectie. Hij vergaart ook bieretiketten en speelkaarten.

“Ik heb er van elks al 25.000 schat ik. Wat die speelkaarten betreft ben ik vooral geïnteresseerd in de gesponsorde achterkant. Vroeger had je bijvoorbeeld veel banken die speelkaarten lieten drukken. Wel, ik heb hele fardes vol met kaarten van banken. Om mijn collectie uit te breiden ga ik naar beurzen. Uiteraard is er het internet, maar ik zie het liever met eigen ogen. Afgelopen weekend was ik in Hasselt, binnen 14 dagen is er opnieuw een beurs in Hoegaarden. Op de duur ken je ook al die mensen, het zijn vaak dezelfden die je tegen het lijf loopt.”

“En de tweede zondag van maart zullen we hier opnieuw een speelkaartenbeurs organiseren. Dan komen de mensen van heinde en van verre. Ja, zelfs Nederlanders en Engelsen. Die zijn nu al ingeschreven. Het verzamelen zit me wat in het bloed. Het is ook wat marchanderen, dat doe ik ook graag. En je bent ook nooit compleet, het is een hobby die je kan blijven uitoefenen.”