Ignace Baert bracht 50 jaar geleden zijn grootste hit ‘More than Sympathy’ uit: “Ik heb nochtans veel betere liedjes gemaakt”

Ignace Baert komt uit een muzikaal nest. Zijn vader was saxofonist bij een Kortrijkse bigband. © RD
Rik Devos
Rik Devos Medewerker KW

Precies 50 jaar geleden had Ignace Baert een enorme hit met het nummer ‘More than Sympathy’. “Tijdens optredens is het nummer steevast in het repertoire opgenomen”, stelt de zanger, componist, tekstschrijver. “Veel mensen hebben er mooie herinneringen aan. Een slow die voor de vorming van veel koppeltjes heeft gezorgd…”

Muziek is de moedertaal van het hart, beweerde ooit Ernst Hohenemser. Van de onwrikbare waarheid die achter deze gevleugelde woorden schuilgaat, hoef je Ignace Baert (72) geenszins te overtuigen.

“Ik kom uit een muzikaal nest”, start Ignace zijn verhaal. “Mijn vader speelde saxofoon en klarinet bij een Kortrijkse bigband. Mijn eerste muzikale stappen waren richting muziekschool. Dat vond ik in het begin niet zo tof want toen mocht ik niet meer voetballen. Ik volgde pianoles bij François Glorieux en zat in dezelfde klas als Ronny Delombaerde. Ik heb de eerste twee jaar in een jaar voleindigd en tijdens mijn eerste jaar notenleer haalde ik 99 procent.”

Krampen op podium

“Maar de combinatie van muziek en humaniora werd te zwaar en ik liet de muziekacademie achter mij. Mijn vader speelde ondertussen bij balorkest The Top Players. Op een gegeven moment, ik was toen 16 jaar, viel de orgelist-zanger Eddy Laebens plots ziek en ik moest hem vervangen tijdens een huwelijksfeest in Desselgem. Ik herinner me nog levendig dat ik na nauwelijks een half uur even van het podium moest omdat ik verschrikkelijke maagkrampen had… maar na een tijdje kon ik mijn taak op het podium weer opnemen. Dat gebeurde in de volgende optredens nog enkele keren maar na een aantal weken begon het allemaal vlot te verlopen.”

De ster van Ignace Baert schitterde vanaf 1973.
De ster van Ignace Baert schitterde vanaf 1973. © gf

Vanaf 1968 werd het orkest waar Ignace vooral de popnummers voor zijn rekening nam, ook het begeleidingsorkest van zanger en journalist Eric Marijsse. Die brengt via de platenfirma Ronnex zijn eerste single en hitje Leven, leven laten leven uit. Voor de B-kant maakt Ignace de muziek voor het liedje Liefde. Het werd de start van een componistencarrière. Iets later schreef Ignace ook Kijk naar omhoog dat de koppositie wist te bemachtigen in de Vlaamse Top 10.

“Ik heb in 1973 ook Baby baby geschreven, waarmee Nicole en Hugo hebben deelgenomen aan het songfestival” – Ignace Baert

“Na het middelbaar onderwijs heb ik mijn kans gewaagd aan het koninklijk conservatorium in Gent”, gaat Ignace verder. “In 1968 ben ik er begonnen aan de studies notenleer en piano. The Top Players waren inmiddels van naam veranderd. Het werd The Lilac Street Band. De naam is een verwijzing naar de Seringlaan in Kortrijk, waar ik destijds woonde. Onze tweede plaat Annelise, een bewerking van het vroegere Duitstalige nummer, kwam uit bij het label RKM (Roland Klüger Music), de platenfirma die ook Ann Christy en Two Men Sound in zijn rangen had. Dat werd een bescheiden hitje.”

“In 1971 hadden we meer succes met Bestseller waarmee we de wedstrijd Zomerhit wonnen. Met dat nummer hebben we in oktober deelgenomen aan het Yamaha World Popular Song Festival in Tokio. Ik mocht er optreden voor 15.000 personen en raakte tot in de finale. De hele band moest daar eigenlijk present zijn maar omdat de reiskosten te hoog opliepen, maakte alleen ik de verplaatsing naar Japan. Heel toevallig ontmoette ik daar ook Ann Christy die Zweden vertegenwoordigde. De reis naar Tokyo zou uiteindelijk de split van The Lilac Street Band betekenen en van dan af ging ik solo. Ik heb met de band wel nog Christine baby gemaakt. Ohio to Tokyo volgde even later maar dat was met studiomuzikanten.”

© RD

Vader van Ozark Henry

“Ondertussen volgde ik nog muziekgeschiedenis en pedagogie aan het Gents conservatorium en harmonie in Kortrijk bij de vader Norbert Goddaer, de vader van Ozark Henry. Ik componeerde ook verder nieuwe songs en trok er mee naar de platenfirma RKM. Een van die nummers was More than Sympathy en wordt gekozen om op single uit te brengen. Ik heb dat liedje bij mij thuis geschreven aan een oude buffetpiano. Ik was in die tijd verliefd op een meisje dat viool studeerde aan het conservatorium van Gent, maar we wilden onze relatie allebei geheim houden. Vandaar ‘I can give you more than sympathy and I can give my love so secretly’ in de tekst…”

“Het nummer kreeg via Radio Veronica ook heel wat promotie in Nederland en zo werd het niet alleen in België maar ook bij onze noorderburen een grote hit. Ik vind het nog altijd een beetje vreemd dat het publiek zo massaal viel voor More than sympathy want ik heb in die periode kwalitatief veel betere nummers gecomponeerd. Ik heb in datzelfde jaar 1973 ook Baby baby geschreven, het liedje waarmee Nicole en Hugo hebben deelgenomen aan het Eurovisiesongfestival. Een jaar later heb ik nog gescoord met de singles als Jo-Anne en Dancing time.”

© gf

In 1974 wordt een contract getekend tussen RKM en Claude François om Ignace in Frankrijk te lanceren. Hij moet dan wel zijn naam veranderen in Jeremy. “Dat kwam omdat de naam Ignace een pejoratieve bijklank had in Frankrijk door de film van Fernandel waarin een zekere Ignace een dorpsidioot is”, gaat Ignace verder. “Na enkele maanden promotie in Frankrijk, samen met ‘Cloclo’ kwam er een einde aan de deal omdat RKM en Claude François het niet eens geraakten over de winstpercentages. In 1975 heb ik in samenwerking met Micha Marah en Raymond van het Groenewoud nog de tweede plaats behaald in het Yes Festival in Oostende en later in het jaar mocht ik de VRT vertegenwoordigen tijdens het Nordringfestival in Oslo.”

Met zijn legerdienst komt er in 1976 een (voorlopig) einde aan zijn zangcarrière en een jaar later begint hij les muzikale opvoeding te geven in verschillende scholen rond Roeselare. Een job die hij 39 jaar lang zou vervullen. “Maar ik bleef wel liedjes schrijven, onder meer voor Jimmy Frey en Micha Marah. Eind de jaren tachtig had ik door omstandigheden weer meer tijd om muziek te maken en samen met Erik Goossens en Ann De Winne hebben we in het casino van Middelkerke de ‘Baccarabeker 1989’ gewonnen. In 1990 ben ik, in combinatie met mijn fulltime job in Roeselare, ook beginnen lesgeven aan de Showbizzschool in Oostende.”

© gf

Meisjesidool

“Het schrijven van liedjes voor andere artiesten is blijven doorgaan. In 2010 heb zelf weer een nieuwe cd uitgegeven met zes nieuwe nummers – onder meer een duet met Gunther Levi en een trio met Nicole en Hugo – en 15 liedjes oudere opnames die nog nooit op cd waren verschenen. In 2013 werd More than sympathy opgenomen in de eregalerij van Radio 2. Dat was voor toch wel de ultieme bekroning.”

“Ik ben niet meer het meisjesidool van vroeger (lacht) maar ik ben wel altijd blijven optreden. Ik begeleid mezelf aan de piano en breng alle genres van de jaren zestig tot nu. Geef me een piano en ik ben altijd klaar om voor sfeer en ambiance te zorgen. Het champagneweekend in Middelkerke is een jaarlijkse klassieker. Ik treed daar drie uur non stop op. Tof. En tijdens zo’n voorstelling moet ik mijn nummer More than Sympathy toch wel een drietal keer zingen.”

Lees meer over: