Heb je zin in een gezelschapsspelletje met vrienden of wil je een avond doorzakken met een streekbier, dan ben je in de Bluesette aan de Sint-Kwintensberg in Gent aan het goeie adres. Geert Ganne is er al sinds jaar en dag het vertrouwde gezicht achter de tapkraan.
Geert Ganne – er zijn makkelijker namen voor een West-Vlaming in Gent – is afkomstig uit Loppem bij Zedelgem. Hij kwam naar Gent om twee jaar rechten te studeren, gevolgd door bestuurskunde, maar besloot toen dat zijn toekomst toch in de horeca lag. Achter de toog, wel te verstaan. “Als student kluste ik al wat bij, onder andere in de Ambiorix en de Pallieter”, blikt hij terug in de tijd. “Ik zat ook bijzonder vaak hier, in de Bluesette, en heb het na enkele jaren uiteindelijk ook overgenomen. Intussen is dat al 9 jaar geleden, maar ik ben hier wel al 20 jaar een deel van het decor”, lacht de sympathieke 39-jarige waard van het bruin, gezellig eet- en praatcafé.
Geen nachten, geen weekends
In de Bluesette ga je niet om je lazarus te drinken of in polonaise de straat op te marcheren, maar voor een avondje gezelligheid, met een streepje muziek, een voordracht, een spelletjesavond, voetbal op tv, of een quiz. “Ik wilde zelf ook geen nachtcafé beginnen”, zegt Geert. “Ik had al lang genoeg in het nachtleven gewerkt en wist dat dat niet iets is dat je een leven lang volhoudt. Wij openen kort voor de middag en sluiten ten laatste rond 2 uur ‘s nachts. Dan heb je toch nog wat tijd om te slapen. Ons publiek is verscheiden en beperkt zich niet tot louter studenten. Ik krijg assistenten, profs en andere werkende mensen over de vloer. Op den duur bouw je inderdaad wel voor een stuk een vast cliënteel op, ja. Wie hier komt weet wat hij of zij aan de Bluesette heeft. En in het weekend zijn we gewoon gesloten. Ik vind dat een luxe. Het is niet omdat we niet wíllen open zijn, maar onze klanten komen nu eenmaal vooral tijdens de week.”
“Vroeger gingen vrienden je overhalen om nog die laatste te drinken, nu motiveren ze je om naar huis te gaan”
Geert werkt lang genoeg in de Gentse horeca om het profiel van ‘de student’ te kunnen inschatten. “Ze zijn toch al veranderd”, vindt hij. “De huidige generatie studenten legt meer zin voor verantwoordelijkheid aan de dag. Vroeger gingen vrienden de kameraad, die naar huis wilde vertrekken, overhalen om toch nog eentje te drinken. Nu motiveren ze elkaar soms om toch maar te vertrekken, want ‘morgen is het weer vroeg dag’. Ze amuseren zich tot aan een bepaalde grens, maar gaan er niet altijd meer over.”
Belletje-trek en water gooien
In die zin zijn ook de studentikoze kwajongensstreken in de buurt van de Sint-Kwintensberg afgenomen. Het hellend stuk straat, waarlangs het café gelegen is, bood in het verleden al heel wat mogelijkheden. “Vuilzakvoetbal is hier erg populair geweest“, herinnert Geert zich. “De mensen zetten hun vuilzakken buiten, de studenten keren terug van een nachtje stappen en vinden er niets beters op dan daar mee te beginnen sjotten in het midden van de straat, want dat rolt hier lekker naar beneden… Het heeft natuurlijk ook voor een groot stuk te maken met de veranderde huisvuilophaling dat dat nu niet meer voorvalt: nu zetten de meesten hun zak pas ‘s ochtends buiten. Een hele verbetering, want destijds zag je dan het verkeer vaak slalommen tussen de achtergebleven vuilzakken op straat.”
Belletje-trek door zatte studenten die denken dat zoiets grappig is om 3 uur ‘s nachts, dat blijft wel nog populair. “We wonen niet boven het café, maar hier even verderop, en daar hebben we toch de batterijen uit onze deurbel gehaald“, lacht Geert. “Dat blijft inderdaad wel nog leven bij sommige studenten, terwijl het ‘watergooien’ dan weer verdwenen is.” Voor niet-ingewijden: in sommige straatjes in de buurt van de studentenkoten kon je op warme zomerdagen vroeger maar beter niet komen, want studenten bestookten je als nietsvermoedende voetganger of fietser vanuit hun vensterramen op de bovenverdiepingen met emmers water…
(FJA – Foto’s FJA)
Horeca
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier