Wat een pechseizoen voor eerstejaarsjunior Robin Orins

Robin Orins (17) had zich zijn eerste campagne als junior wel wat anders voorgesteld. Ondanks heel wat pech wist hij toch een aantal mooie resultaten te laten noteren, maar hij had op meer regelmaat gehoopt. Op de koop toe staat de Heestertnaar intussen ook noodgedwongen langs de kant met een darmontsteking.

“Koersen is op dit ogenblik zeker niet aan de orde. Het seizoen loopt ook stilaan op zijn einde, dus de kans dat er dit jaar nog gekoerst wordt, is klein. Het heeft weinig zin om nu nog voor enkele weken weer te gaan opbouwen. Het zal beter zijn als ik mijn lichaam rustig kan laten herstellen. Ik hoop dat alle problemen snel achter de rug zijn, zodat ik vlug fit ben om deze winter goed te kunnen trainen met het oog op volgend jaar. Een goede start als tweedejaarsjunior is immers altijd mooi meegenomen. Ik hoop vooral regelmatig te zijn en af en toe eens te kunnen winnen. Uiteindelijk is ieder seizoen een beetje een vraagteken, dus we zien gewoon wel wat het brengt.”

Grote wedstrijden

Robin is een renner die niet alleen in de kermiskoersen maar zeker ook in de grote wedstrijden op zijn plaats zit. Hij bewees al meer dan eens dat lastige koersen als Kuurne-Brussel-Kuurne en de Omloop der 3 Provinciën in Outrijve zeker voor hem weggelegd zijn. Dit jaar werd hij er respectievelijk 17de en 15de. Op zulke koersen hoopt hij ook voor volgend jaar. “Wedstrijden die richting de Oude Kwaremont en de ruime omgeving daar trekken, rijd ik altijd graag. Als het kan, zou ik volgend seizoen graag ook weer enkele keren meegaan met de nationale ploeg, zoals dit jaar met Paris-Roubaix. Jammer genoeg werd ik ook daar meermaals gekweld door valpartijen.”

Er waren wedstrijden waarin ik echt goed was, maar ook koersen waarin ik moest harken om te volgen

Bij het begin van het seizoen had de Heestertnaar een heel regelmatig seizoen vooropgesteld, maar daar kwam weinig van in huis. In de plaats daarvan werd het een seizoen met ups en downs, een jaar waarin goede prestaties al te vaak in de schaduw van een of andere tegenslag verdwenen. “Er waren wedstrijden waarin ik echt goed was, waarin ik mee was met de eersten, maar ook koersen waarin ik moest harken om te kunnen volgen. Doe daar nog een aantal valpartijen bij en je hebt een globaal overzicht van 2019.”

Gelukkig waren er toch nog voldoende lichtpunten aanwezig om de moed erin te houden. In Belsele was hij de snelste van de kopgroep van vier en elders boekte hij nog een handvol podium- en andere ereplaatsen. Zo finishte de renner van Acrog-Pauwels Sauzen Balen BC toch knap als zesde op het Belgisch kampioenschap op de weg in Anzegem. “Ik was heel erg gemotiveerd. Het was dicht bij huis en ik kende het parcours redelijk goed. Toch werd het een ietwat vreemde wedstrijd. Het was heel warm en in de eerste koershelft waren er wat aanvalletjes, maar geen enkele hield stand. Halfweg koers reed er een groepje weg, wat mij te vroeg leek, dus liet ik begaan. Redelijk snel kreeg de kopgroep echter twee minuten voorsprong. Toen moesten we wel aan de slag. We zijn met de hele ploeg op kop beginnen te rijden, maar we kwamen uiteindelijk net te laat om aan te sluiten voor winst. Verkeerde inschatting, maar ook dat is nu eenmaal koers.”

Vierdaagse in Spanje

De leerling elektromechanica aan het Koninklijk Atheneum Avelgem reed eind augustus in Spanje zijn voorlopig laatste wedstrijd. Hij reed er een vierdaagse waarin hij een verdienstelijke 27ste plaats in het algemene klassement verzilverde. “Al in de eerste rit kreeg ik te maken met – je raadt het nooit – pech. Een valpartij op vier kilometer van de aankomst zorgde al meteen voor een serieuze deuk in mijn klassement (als de val in de laatste drie kilometer was gebeurd, zou de achterstand niet aangerekend worden, red.). Aangezien ik de rit erna als negende finishte en in de tijdrit een tiende tijd neerzette, had er zonder die val zeker een toptienplaats ingezeten. Laat ons hopen dat het geluk volgend jaar wat meer aan mijn kant staat.” (RRK)