Cedric Brunel heeft er als tweedejaarsjunior niet bepaald een spraakmakend seizoen opzitten. 2018 werd een jaar waarin hij zich in de eerste plaats focuste op het verwerven van zijn kwalificatie tot slager aan Ter Groene Poorte langs de Spoorwegstraat in Brugge. Daar slaagde hij met verve in en in dat vak wil hij zich verder vervolmaken, vandaar dat hij er nog een specialisatiejaar voor keurslager bij neemt.
“Hij heeft inderdaad een mooi plan dat ik nog niet nader kan toelichten”, knipoogt zijn mama. Koersen was de voorbije jaren voor Cedric een prettige bijkomstigheid die hij in 2019 als neo-belofte zal voortzetten. “Hij koerst graag, maar dan moet het meer meezitten dan het in 2018 deed”, vervolgt zijn mama. “In de lente focuste hij zich in de eerste plaats op zijn vakopleiding. Toch beleefde hij enkele mooie momenten zoals in Sint-Joris Beernem waar hij eind april zeventiende werd. Ook in het kampioenschap van West-Vlaanderen in De Haan kwam hij aardig voor de dag met een 36ste plaats.
“Hij koerst graag, maar dan moet het meer meezitten dan het in 2018 deed”
Naderhand werd hij evenwel ziek en voor het eerst te maken met een bloedneus tijdens een koers. De vakantiereis kwam op een ideaal moment. Hij leek helemaal heropgeladen en deed het in zijn thuiskoers in Oostkerke verrassend goed, waarna hij evenwel weer een terugval kende die hem ontmoedigde. Op de Nationale Feestdag hield hij aan zijn optreden in Veldegem een barslecht gevoel over. Hij werd door moedeloosheid gevangen, waarna hij het niet meer kon opbrengen om doordreven zodat er van koersen dit jaar niets meer in huis kwam.”
Naar de beloften
“Toch geeft hij de moed niet helemaal op”, weerlegt zijn mama. “Na een goede winter begint Cedric, steeds in de kleuren van de Molenspurters Meulebeke, aan zijn verkenningsronde bij de beloften. Het koersvlammetje is nog niet helemaal gedoofd.” (BCA)
Juniores
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier