Lukas Buijsse rijdt koers ter ere van zijn overleden vader

Zaterdag strijden de juniores voor de bloemen in Lichtervelde. Een speciale wedstrijd voor de plaatselijke Lukas Buijsse, want de koers wordt verreden ter herinnering van zijn overleden vader. “Het wordt ook mijn laatste wedstrijd van het seizoen, want ik voel dat het op is.”

“Het wordt zaterdag sowieso een speciale wedstrijd voor mij, want de koers wordt verreden ter herinnering aan mijn vader, die overleden is aan maagkanker”, aldus de 17-jarige Lukas Buijsse. “Hij hielp de wedstrijd vroeger inrichten en nu draagt ze dus zijn naam. Ik start vooral voor mijn vader en mijn familie, want zelf verwacht ik er niet veel meer van. Het is een zwaar seizoen geweest met heel wat interclubs en ik voel dat het wat op is. Zo moest ik vorig weekend in Pittem de wedstrijd zelfs al na twee ronden staken. Mijn hartslag ging heel hoog en wou niet meer zakken. Een teken dat het tijd is voor wat rust.”

“Ik had wel wat meer verwacht van 2018, maar ik heb wel heel wat interclubs gereden als eerstejaars”

De Lichterveldenaar blikt tevreden terug op zijn seizoen, waarin het verschillende toptienplaatsen behaalde. Zo werd hij onder meer zevende in Westkerke en achtste in Zonnebeke en Veldegem. “Ik had wel wat meer verwacht, maar ik heb wel heel wat interclubs gereden als eerstejaars. Ik vind dat enorm leuk en leerrijk, maar in die koersen is het niet evident om resultaten te boeken en van zo’n programma ben je ook sneller moe. Qua uitslagen was het dus zeker niet denderend, maar ik heb heel wat bijgeleerd en dat kan ik meenemen naar volgend seizoen. Bovendien heb ik de meeste koersen – met uitzondering van enkele heel zware zoals La Philippe Gilbert – kunnen uitrijden. Ik mag dus eigenlijk niet klagen, maar ik had stiekem op een plaats in de top 15 in een van die grotere wedstrijden.”

Twee weken rust

Nog een keer vlammen dus voor Lukas Buijsse en dan zit het seizoen erop. “Na Lichtervelde last ik twee weken rust in, waarna ik in alle rust begin aan mijn opbouw naar volgend seizoen toe. Ik voel dat mijn lichaam op is en dan heeft het geen zin meer om nog verder te willen koersen. Nee, het is beter dan ik mijn pijlen nu al richt op volgend seizoen, waarin ik hopelijk opnieuw een stap vooruit kan zetten”, besluit de junior van Zannata-Galloo CT Menen, die houtbewerking volgt aan het VTI in Torhout. “Ik doe dat heel graag en wil er later zelfstandig in verder gaan, moest het niet lukken om prof te worden.” (SM)