Timothy Dupont en Joeri Calleeuw stellen het wel op hun uiteengelopen wegen
Timothy Dupont zit niet, zoals sommigen verkeerdelijk veronderstellen, in zak en as na zijn ‘mindere’ uitslagen van de voorbije weken. Waarom zou hij? Hij is momenteel immers de West-Vlaamse profrenner die dit seizoen het meeste prijzengeld opstreek.
Timo kwam al op vrijwel alle ereplaatsen uit, hetzij opeenvolgend: derde in de tweede rit, tweede in de vierde rit en vijfde in de derde rit van de Ster van Bessèges, derde in de Clasica de Almeria, vierde in de eerste rit en zesde in de vierde rit van de Algarve, tiende in Kuurne, twaalfde in Handzame, elfde in De Panne… En dat ondanks een kink in de kabel na zijn terugkeer van een stage in Spanje met een aanslepende verkoudheid die hem noopte om drie dagen antibiotica in te nemen. “Zonder die onderbreking was ik in eigen land dichter geëindigd dan rond de tiende plaats, maar in feite mag ik niet klagen dat ik er al meteen min of meer weer stond”, vindt Timothy. “Vooral De Panne was een testcase. Dat ik in de Moeren overeind bleef, is een heel goed teken. Het was op het nippertje, ik geraakte er ingesloten en verzeilde achterin de tweede groep, maar Guillaume Van Keirsbulck bracht mij terug naar voren en zette mij in de spurt met een perfecte leadout ook nog af in het spoor van Elia Viviani, net voor hij met zijn ultieme cartouche uitpakte waartegen ik geen verhaal had.”
“In Gent-Wevelgem hoop op een toptienplaats. Dat zou mijn vroege voorjaar bekronen”
“In Gent-Wevelgem hoop ik een meer gestroomlijnde koers te kunnen rijden met een top tien als opbrengst. Dat zou mijn vroege voorjaar bekronen. Ook van Waregem en meer nog van de Scheldeprijs verwacht ik één en ander. Tussendoor is er de Ronde van Vlaanderen, waarin werken voor de ploeg of meeschuiven in de ontsnapping van de dag het hoogst haalbare zal zijn. In koersen van meer dan zes uur kunnen wij niet op tegen de vaste waarden van de World Tour. Op ons niveau beschikken wij over een meer dan goede ploeg, die dit jaar zijn doelstellingen zal halen. Ik hoop daar mijn steentje toe bij te dragen.”
Demonen van 2017
Timothy Dupont heeft helemaal afgerekend met zijn demonen van vorig jaar. Dat deed hij eigenlijk al in de loop van 2017 vanaf het moment dat hij een performante fiets onder zijn kont kreeg, met als hoogste beloning een voltreffer in de GP Jef Scherens rond Leuven. “Ja, in de koers mis ik Joeri Calleeuw”, zucht Timothy. “Hij is een plezante gast die er de goede luim in hield. Nadat hij bij Veranda’s Willems moest vertrekken, was het mentaal evenwel op bij hem en bij Roubaix-Lille Métropole kon hij zich niet meer opladen om er vol voor te gaan. Nu heeft hij zich herbrond als elite zonder contract. Joeri zal nog spraakmakend zijn.”
Twee keer Belgisch kampioen
Het brengt ons naadloos bij Joeri zelf, Timothy’s gewezen sidekick maar gebleven goede vriend. “Ja, het vergaat mij uitstekend in mijn nieuwe oude omgeving, waarin ik – velen zijn dat al vergeten – in 2011 (Geel) en 2014 (Vossem) kampioen van België werd. Misschien moet ik daar aan herinneren met een derde titel in Stabroek. In afwachting ben ik koortsachtig op zoek naar een eerste overwinning in 2018. Het zit mij niet mee. Vier jaar geleden reed ik niet beter als nu, maar had ik begin april al vijf zegestreepjes (waaronder Gent-Staden, red.) achter mijn naam.”
“Het zit mij niet mee. Vier jaar geleden reed ik niet beter als nu, maar had ik begin april al vijf zegestreepjes achter mijn naam”
“In die Gent-Staden werd ik dit jaar trouwens tweede na Benjamin Verraes. Daarna volgden een negende plek in Gooik, een derde plaats in Vollezele en een zevende stek in de Vlaamse Pijl. Tijdens het derde weekend moest ik een zware griepaanval pareren. Het belette mij niet om bij zijn heroptreden elfde te worden in het ijzige Ichtegem en derde in Esplechin. In die laatste koers miste ik de goede ontsnapping met 16. Ik reed er in mijn eentje naartoe en sloot bij het ingaan van de slotronde aan. Ik kreeg amper de tijd om even te bekomen. Anders zou ik niet kansloos geweest zijn tegen de Britse nationale ploeg.”
Tussen Timothy en Joeri voltrekken zich nogal wat parallellen: allebei in een (her)nieuw(d)e omgeving, op alle ereplaatsen uitgekomen maar nog niet gewonnen, maar dat komt nog. Wie breekt het eerst die ban? Het zou hem wel een rondje bij zijn gewezen kompaan kunnen kosten. Of pannenkoeken à volonté?
Elite zonder contract
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier