Na een weekend zonder competitie is Rune Casier klaar om er weer in te vliegen. De 14-jarige sportieveling uit Dikkebus zette vorige lente zijn eerste stappen in het wielerpeloton en heeft de smaak goed te pakken. Na een bevredigende wegcampagne dook hij dit najaar ook nog eens het veld in. Zondag is hij toe aan zijn zesde veldrit en het gaat elke week beter.
Voor Rune Casier is het allemaal nog leren en ontdekken. Pas sinds dit jaar neemt hij deel aan wedstrijden. Daarvoor reed hij al een tijdje met de fiets, maar het was op aanraden van zijn vriend Louis Vandenbroucke dat hij ook de stap zette naar het wielerpeloton.
Misschien kan ik deze winter mits een goede start eens een plekje bij de eerste tien bemachtigen
“Dankzij hem reed ik dus mijn eerste wegkoersen”, knikt Rune. “Aanvankelijk had ik het moeilijk om de bende te volgen, maar het ging elke week beter en op het einde van het seizoen kon ik mijn wedstrijden bijna uitrijden. Er is natuurlijk nog altijd ruimte voor progressie, maar ik ben tevreden met de stappen die ik gezet heb. En ik amuseer me in de sport, dat is het belangrijkste.”
Liever in de modder
En dus waagde renner van Wielerteam Ieper zich begin oktober ook aan het veld. In de Berencross van Meulebeke vierde hij zijn veldritdebuut en met een 34ste plaats op 42 deelnemers deed hij het lang niet onaardig. “De uitslag was misschien niet denderend, maar het was een hele leuke ervaring. Eentje die smaakte naar meer. Veldrijden doe ik zelfs liever dan koersen op de weg. Vooral het technische aspect spreekt me aan. Het draaien en keren, de korte stukken bergop en bergaf… Ideaal om mezelf uit te leven. En er mag ook wel wat modder op de omloop liggen. Gelukkig kan ik daarbij altijd rekenen op de steun van mijn ouders. Mijn papa kuist mijn fiets en mijn mama mijn kleren. (lacht) Neen, serieus. Ze proberen zoveel mogelijk van mijn wedstrijden mee te pikken en staan 100 procent achter me. Dat is een fijn gevoel”, vertelt de eerstejaarsnieuweling.
Na Meulebeke volgden nog een viertal crossen. Een twaalfde plaats bij de eerstejaars in Zingem is voorlopig Runes beste resultaat. “Mijn sterkste wedstrijd tot nu toe”, vertelt Casier. “Daar ben ik zeker content mee, maar het zou leuk zijn om de komende weken nog een tikkeltje dichter te kunnen eindigen. Misschien kan ik mits een goede start eens een plekje bij de eerste tien bemachtigen. Want het was altijd wel iets: een slechte loting voor de startposities, gesukkel van de renner voor mij… Op dat vlak zat het nog niet echt mee. Hopelijk komt daar snel verandering in.”
Ondertussen blijft de 14-jarige veldrijder uit Dikkebus rustig verder werken aan zijn conditie. Afgelopen weekend stond er geen competitie op het programma, maar trok hij er met zijn crossfiets op uit naar de Rodeberg. “Ideaal om de vorm nog wat aan te scherpen. Ook de ploegtrainingen op woensdag probeer ik zo vaak mogelijk mee te pikken. Die vinden plaats op het crossparcours in Houthulst en ik heb daar al veel van opgestoken. Bovendien zijn we meestal met een man of zes. Echt een toffe bende! Ik denk dan ook niet dat ik Wielerteam Ieper snel zal verlaten. Ik voel me goed in de ploeg en rijd er samen met mijn vrienden. Ik zie dus geen enkele reden om te vertrekken.”
Fan van Wout Van Aert
Ook stabiliteitsoefeningen staan wekelijks op Casiers programma. En als het kan, probeert hij zoveel mogelijk koersen op tv mee te pikken. Dan supportert hij vooral voor Wout van Aert. “Jammer dat hij nog een tijdje out is. Ik heb wel ergens gelezen dat hij er op het BK weer zou bij zijn. In topvorm zal hij wel niet zijn, maar tegen de voorjaarsklassiekers zal hij er weer staan. Daar ben ik bijna zeker van”, besluit de student wetenschappen aan het College van Ieper.
Nieuwelingen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier