Niels Vandermeulen laat weten dat hij na zeven jaar het wielrennen voor bekeken houdt. Al het hele veldritseizoen waren de uitslagen en het gevoel niet wat het moest zijn. Daarnaast nemen zijn studies ook veel tijd in beslag.
Vorig seizoen dook de Harelbeekse belofte nog een paar keer de top tien binnen, maar in Zelzate maakte hij een kwalijke val op de balken, met een sleutelbeenbreuk als gevolg. “Sindsdien ben ik eigenlijk nooit meer op niveau kunnen terugkeren. Het lijkt alsof die blessure vorig jaar de veer heeft doen breken en het is nooit meer echt goed gekomen. Dichter dan een 22ste plaats in Moerkerke ben ik dit seizoen niet geraakt en ook algemeen zit het gevoel niet goed. Intussen ben ik ook begonnen aan een bacheloropleiding ergotherapie aan de Arteveldehogeschool in Gent, wat ook veel tijd en energie vraagt. Veel tijd en motivatie om dan nog te trainen en te crossen blijft er niet over. Dan moet je een keuze durven maken.”
Mooie momenten
De inmiddels 19-jarige sportman mag terugblikken op een mooie carrière van in totaal negen jaar, waarvan hij de eerste twee seizoenen enkel bij de LRC (Landelijke Renners en Crossers, red.) heeft gecrost. De volgende zeven seizoenen volgde hij het programma van de wielerbond. “Ik heb veel mooie momenten gehad, vooral als tweedejaarsjunior. Ik behaalde er twee overwinningen, in Oostende en Varsenare. Daarnaast werd ik tiende op het Belgisch kampioenschap, ook in Oostende, terwijl ik daar nochtans een mooie kans gemist heb. In de eerste bocht was ik tegen de grond gegaan, waardoor ik pas als allerlaatste terug weg kon. Ik heb er nog een mooie inhaalrace van kunnen maken, maar zonder die val had er misschien nog wel iets meer in gezeten. Hetzelfde had ik voor op het PK dat jaar in Beernem. Ik ging eveneens onderuit in de eerste bocht en kon terugkeren tot een negende plaats. Volgens mij was ik niet kansloos voor de titel, dus dat was eigenlijk een beetje een gemiste kans.”
Het lijkt alsof die blessure vorig jaar de veer heeft doen breken en het is nooit meer echt goed gekomen
Ten slotte wil Niels nog even de tijd nemen om een aantal mensen te bedanken voor hun onvoorwaardelijke steun. Dat zijn in het bijzonder zijn ouders, familie, vriendin Merel en trainer Rudi, maar uiteraard ook al zijn andere supporters, vrienden, fotografen… Hij laat ook nog weten dat hij zeker en vast blijft sporten en nog geregeld te zien zal zijn op de koers en cross, want van de wielermicrobe geraak je natuurlijk niet zo gemakkelijk af. (RRK)
Veldrijden
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier