Eli Iserbyt na zege in Beringen: “had veel steun aan Vanthourenhout”

Eli Iserbyt was de sterkste in Beringen. © BELGA

“Ik had me vooraf ingenomen om snel te starten en zo de groep meteen gevoelig uit te dunnen”, vertelde Eli Iserbyt (Pauwels Sauzen-Bingoal) zondag nadat hij voor het tweede jaar op rij de BE-MINE cross in Beringen gewonnen had.

“Bergaf kon je dan comfortabeler naar beneden rijden, zonder risico’s te moeten nemen. Ik had ook het geluk dat Michael Vanthourenhout vandaag in heel goede doen was, zodat ik veel steun aan hem had. Samen hebben we druk kunnen zetten op de rest.”

“Onderweg had ik ook al gemerkt dat Lars van der Haar niet echt heel goed meer was. Pim Ronhaar was eveneens wat aan het stilvallen. Dat was voor mij het sein om te gaan aanvallen. Ik sloeg meteen een kloof en kon zo snel mijn eigen lijnen uitzetten. In de afdaling mocht ik geen fouten maken, maar die kwam ik ook goed door. De twee beklimmingen moest je vol op.”

Vorige week werd Iserbyt na zijn ploegmaat Vanthourenhout tweede in Kruibeke. Daar had hij last van een lichte keelontsteking. “De verandering van het weer brak me wat op. Maar ik wou die ziekte zeker niet als excuus aanwenden. Vanthourenhout was daar sterker. Ik trainde deze week heel hard. Zeker voor wat nog volgt in Amerika. Het loont wel en ik ga nog keihard trainen. We vertrekken met de ploeg iets later dan anders naar Amerika en hebben zelf een business-classticket gekocht. Een beetje investeren in je toekomst noem ik dat.”

Reactie Michael Vanthourenhout

Michael Vanthourenhout was net over half cross gaan aanvallen in Beringen en leek op weg naar de zege. “Ik speelde alles of niets”, verklaarde de renner van Pauwels Sauzen-Bingoal. Zijn ploegmaat Eli Iserbyt snoepte hem de zege nog af, maar Vanthourenhout sleepte in een duel met Lars van der Haar wel nog de dichtste ereplaats uit de brand.

“In het begin van de wedstrijd was het aanklampen geblazen voor mij. Het ging echt wel heel snel. Daarna kon ik mijn plaatsje opeisen in de kop van de wedstrijd en ging ik aanvallen. Ik sloeg een kloof op de rest, maar dan kwam Iserbyt eraan. Ik voelde wel dat alleen rijden heel lastig was. Recupereren is er hier niet bij. Toen Iserbyt ging aanvallen wist ik meteen dat ik niet moest proberen om hem bij te benen. Ik zette meteen alles op de tweede plaats.”

“Toen Iserbyt helemaal uit het zicht was, voelde ik dat Van der Haar op komst was. Ik moest echt even uitpuffen een aanklampen bij de Nederlander. Ik beet me vast in zijn wiel. Ik voelde wel dat op het einde het beste eraf was bij hem. Net na de tweede materiaalpost versnede ik en die inspanning loonde. In aanloop naar Amerika staat nog een straf trainingsblok op het programma. Ginder kunnen we immers niet altijd trainen.”

(BELGA)