Beste amateurvoetballers tellen mee af naar de EOTS-party: “Wie kampioen speelt, heeft dat meestal dik verdiend”

In januari gingen de trainers in debat, nu brachten EOTS en KW enkele voetballers samen die in hun respectievelijke reeks genomineerd zijn als beste speler. Sommigen hebben de titel al op zak, anderen wacht nog de eindronde. Allen kijken ze uit naar de EOTS-party op vrijdag 6 mei in het Knokse casino.

Zet een kransje voetballers bij elkaar die elkaar nauwelijks kennen en na een stille openingsfase krijg je geheid een leuke avond die zelfs aan de dj-tafel eindigt. Dit keer was het Oud Gemeentehuis in Varsenare de plaats van deze EOTS-bijeenkomst. Een thuismatch voor de piepjonge Thibo Janssens (19, KFC Varsenare) die wel vanuit Bredene moest komen. Thibo was de youngster in het gezelschap, aan de andere kant van de leeftijdsladder stond dan weer Frederik Declercq (SV Wevelgem, straks 39) die dus dubbel zo oud is als Thibo. Nog aan de gesprekstafel Sofiane Oumedjeber (KSKV Zwevezele, tweede afdeling), Jari Dejaegere (KSC Wielsbeke) en Jeremy Brogniez (Sassp. Boezinge) voor eerste provinciale, voor tweede provinciale A naast Janssens ook Thomas Lubaszka (Club Roeselare) en voor de B-reeks naast Declercq ook zijn ploegmaat Dieter Meulenyzer, Gilles Garrevoet (FC Moen) en Jorgen Rogiers (KVC Deerlijk Sp). Voor derde afdeling VV geen vertegenwoordigers, want genomineerden Ruben Pyck en Phil Canoot waren verhinderd. Een reactie van de Oostkampse topschutter lees je hier.

Vooral in eerste provinciale is de spanning bovenin nog te snijden

Starten doen we bij Sofiane Oumedjeber. Zijn voorzitter bij KSKV Zwevezele, Paul Degroote, was de gastheer bij het vorige EOTS-debat. Hij kondigde er toen al aan dat een ploeg op dat niveau in zijn gemeente niet langer haalbaar was. Zwevezele vroeg geen licentie aan en verdwijnt dus uit het nationale voetbal. Zo goed als de hele ploeg vond al onderdak, maar Sofiane Oumedjeber plakt nog geen naam op zijn nieuwe team. “Maar na zes seizoenen keer ik terug naar Frankrijk. Ik ben bijna 30 jaar, tijd om wat dichter bij huis te voetballen. Ik speelde bij KFC Izegem, Mandel United, Winkel Sport, opnieuw Mandel en nu dus Zwevezele. Ik heb hier mooie jaren beleefd, speelde kampioen met Winkel en werd ook verkozen tot EOTS-speler. Maar ik heb afgelopen jaar ook mijn deel van de blessures gehad. We wilden met Zwevezele nog kampioen spelen voor onze voorzitter, maar het teveel aan blessures heeft ons genekt.”

Wielsbeeks dipje

Halfweg de competitie in eerste provinciale was KSC Wielsbeke al zo goed als kampioen, maar toen gebeurde toch het onverwachte. “We haalden slechts 1 op 12 bij de hervatting van de competitie”, verklaart topschutter Jari Dejaegere van de club die ondertussen wel de champagnekurken mocht laten knallen. “Misschien namen we het wat te makkelijk op en de andere ploegen speelden uiteraard ook met een ander vizier tegen ons.” Jari Dejaegere speelde in de jeugd bij Club Brugge en Harelbeke en brak helemaal door bij Sparta Heestert. Hij blijft ook volgend seizoen in derde afdeling bij Wielsbeke. “Ja, er was wel wat interesse. Maar ik tekende bij, zoals haast iedereen in de ploeg. Er komen een paar jonge gasten als versterking voor volgend seizoen.”

In eerste provinciale promoveert de top drie rechtstreeks. Het is superspannend bovenin. Met nog twee matchen te spelen (voor SK Roeselare-Daisel en SC Blankenberge nog eentje, zij zijn nog bye, red.) is het superspannend. Ook al omdat de andere teams nog onderlinge confrontaties aangaan. Bij Sassport Boezinge hopen ze op minstens de eindronde. “Dat was voor het seizoen het doel en dat willen we halen”, zegt Jeremy Brogniez, die een vertrouwde naam is in de EOTS-lijstjes. “Ik werd ooit tweede na David Cardon toen ik nog bij KVC Wingene voetbalde”, weet de De Pannenaar. “Wij hebben ook nog een moeilijk programma, maar we gaan er vol voor. Ons seizoen was wellicht iets te wisselvallig om helemaal bovenin te eindigen, maar het bestuur juicht een promotie zeker toe. En ook als we promoveren blijf ik aan boord. Ik ben 34 jaar en heb voor nog een jaartje bijgetekend.”

Ook naar de provinciale reeksen hebben de Noord-Franse voetballers hun weg gevonden. Bij Club Roeselare gooit Thomas Lubaszka nog altijd hoge ogen. “Maar volgend seizoen wordt mijn laatste bij Club Roeselare en in Vlaanderen. Ik stop er dan wellicht helemaal mee.” De 30-jarige Fransman stond op de rand van de doorbrak als prof tot hij een degout kreeg van het voetbal en hij op voorzet van een vriend de goesting terugvond in West-Vlaanderen bij Kortemark. SCT Menen pikte hem er op, maar na twee seizoenen ging het opnieuw voor zes jaar naar Kortemark. Zijn huidige team Club Roeselare is nog in de running voor de nacompetitie. “Ons doel was de top vijf en als we dat halen is de kans groot dat we de eindronde spelen.” Al kan KVC Ardooie, dat lange tijd tegen de degradatie vocht maar nu in de derde periode aan de leiding staat, daar nog roet in het eten gooien.

Het bier was op

In diezelfde reeks is KSV Veurne ondertussen kampioen geworden. Het liet de jongste weken wat steken vallen, maar ook eerste achtervolger KFC Varsenare was in hetzelfde bedje ziek en pakte er slechts een op negen. De 19-jarige Bredenaar Thibo Janssens was een van de vele lichtpunten bij het piepjonge Varsenare. “Bij KV Oostende zat ik op een dood spoor, bij Varsenare vond ik opnieuw voetbalplezier. Hier geven ze de jeugd ook echt kansen, heel wat jongens van mijn leeftijd staan er vast in de ploeg.” Dat hij genomineerd is voor EOTS verbaast deze doodeerlijke gast. “En mijn ploeggenoot Jari Vandemaele niet? Hij verdient het nochtans.” Zelf staat Thibo op de 11, maar hij kan ook als 9 uit de voeten. “Maar zolang ik speel, is het gelijk waar”, etaleert hij zijn voetbalhonger. Er was wel wat interesse voor deze jonge winger, maar hij blijft aan boord bij de ploeg waar hij voluit zijn kans krijgt.

In tweede provinciale B was SV Wevelgem City de gedoodverfde titelkandidaat. Het kampioenschap konden ze al enkele matchen voor het einde vieren. “We speelden kampioen op Otegem, maar op de duur kregen we daar geen bier meer”, zeggen Dieter Meulenyzer en Frederik Declercq. “We spelen het spel eerlijk en trachten dit seizoen nog zoveel mogelijk punten te pakken.” Fred Declercq doet er nog een seizoen bij. “Zo goed als zeker mijn laatste, op het einde van volgend seizoen ben ik dan 40 jaar.” Met het trio Vanmaele-Roose-Allard van SK Roeselare-Daisel haalde Wevelgem al wat versterking binnen. En er zijn ook de jonge gasten die op de deur kloppen. Sommigen kregen dit seizoen al heel wat speelminuten. Dieter Meulenyzer speelt bij Wevelgem met zijn broer Matthi. “We zijn eigenlijk van Menen afkomstig, maar we hebben elkaar weer gevonden in Wevelgem. Het is leuk spelen aan elkaars zijde en ook in eerste provinciale moeten we zeker onze streng trekken.”

De vreemde eend

In de top vijf van beste spelers in tweede provinciale B ook een opvallende naam, die van Jorgen Rogiers. Niet dat iemand zijn kwaliteiten in vraag stelt, maar hij is de enige doelman in het gezelschap. “Het doet dubbel deugd om dan genomineerd te zijn, want meestal spelen de scorende spelers zich in de kijker. Ik ben al aan mijn zevende jaar bij Deerlijk toe. We staan tweede en ambiëren zeker promotie. Maar tegen Wevelgem viel niets te doen, daar is het totaalplaatje compleet.”

Ook Gilles Garrevoet van reeksgenoot FC Moen windt er geen doekjes om. “Wevelgem stak er met kop en schouders bovenuit. Kampioen spelen, dat liegt ook nooit. Wie kampioen speelt, heeft dat meestal ook dik verdiend. De eindronde kan ons met Moen nog moeilijk ontglippen en we staan open voor promotie. Straks is hier voor mij mijn vierde seizoen”, aldus het jeugdproduct van Moeskroen. “En misschien mogen wij ook nog een feestje bouwen.”