Floyd ‘Money’ Mayweather Jr. is een levende bokslegende. Dankzij zijn palmares (in vijf gewichtsklassen wereldkampioen, nooit verslagen), maar ook door zijn exuberante levensstijl. Herinner je de filmpjes waarin hij zwemt in zijn geld. Op zijn 45ste bokst de Amerikaan zaterdag nog eens. Voor 300 miljoen dollar. Op het dak van het luxueuze hotel Burj al Arab in Dubai, zowaar. En wie mag in zijn voorprogramma boksen? Delfine Persoon, boerendochter uit Gits, ‘onze’ wereldkampioene.
Delfine Persoon is op haar 37ste nog steeds la grande dame van de Belgische bokssport. Jarenlang is ze voor alle federaties wereldkampioene geweest bij de lichtgewichten, in 46 van haar 49 kampen ongeslagen. Morgen zaterdag bokst de Gitse, opgegroeid in Moorslede, zelfs op het allerhoogste niveau van de wereld.
Letterlijk: op 210 meter hoogte, op het helikopterplatform van het poepchique Burj al Arab, het enige zevensterrenhotel ter wereld. Waar de beste golfer ter wereld Tiger Woods in 2004 al eens promotioneel een balletje sloeg en waar toptennissers Agassi en Federer in 2005 een exhibitiematch speelden.
En daar mag la Delfine, als petite Belge, in het voorprogramma van de inmiddels al 45-jarige legendarische Floyd ‘Money’ Mayweather boksen tegen de Franse WBC interim kampioene bij de supervedergewichten Elhem Mekhalid!
Het wordt meteen ook het eerste pay-per-view boksevenement ooit. Voor een ringseat, 24 plaatsen, wordt 500.000 dollar betaald, voor een ‘gewoon’ zitje, 175 plaatsen, tel je 150.000 dollar neer. Dan beland je als boerendochter uit Gits in die wereld, bol van glamour, glitter en decadent veel geld. Een keihard werkende dochter ook, afgelopen dagen nog zo hard dat een interview maar heel nipt meer kon. “Niet meer dan 30 minuten”, appte ze. “Ik moet trainen!”
Delfine Persoon: “Men denkt dat ik alleen aan het boksen op zich moet denken. Terwijl ik ook bezig ben met iedereen die moet klaar zijn, de boekhouding en onzen bouw (van het bokscomplex dat Delfine en haar manager/partner Filiep Tampere aan het optrekken zijn, red.). Ik zit váák na de training nog twee uren op mijn laptop voor mijn werk voor de club.”
“Filiep en ik moeten alles zelf doen, hé. Dan is alle pers er nu een beetje te veel aan. Vooral als ze verkeerde foto’s geven, met de verkeerde bokshandschoenen, niet leuk voor onze sponsor. Of als het over geld gaat. Over de subsidies voor onze nieuwe bokszaal bijvoorbeeld. Dan denken de mensen dat dat geld voor ons is.”
“Dat is typisch Vlaams. Die weten niet hoeveel wij er hebben ingestoken en hoeveel geleend. Dan ben ik liever gerust gelaten. Ik kon vandaag (KW en Eleven Sports zijn op bezoek, red.) niet eens mijn hond meebrengen naar de training. Dan ligt hij hier rustig op zijn matje terwijl ik train. En dan rijden we samen terug. Dat is dan mijn ontspanning (grijnst).”
Je traint op je 37ste ook nog steeds even fanatiek? Tampere zei al eerder: vraag je haar tien circuitjes, dan doet ze er twaalf.
“Omdat ik nog steeds ontzettend graag train. En sport. Ik train per jaar een tweetal weken niet, maar dan fiets ik graag. Soms fiets ik naar of van het werk, 30 kilometer. En dan probeer ik ook al eens wat sneller te fietsen. Al pruttelt het lichaam intussen wel iets meer tegen dan vroeger.”
En toch denk je nog niet aan stoppen?
“Eerst de kamp in Dubai. In juni boks ik wellicht niet in Ardooie, zoals eerder was voorzien – in principe moeten er dertig dagen tussen twee kampen zitten. Als Dubai goed afloopt, zien we wel verder. Bij winst kan een nieuwe kamp voor de WBC-wereldtitel volgen. Maar het wordt niet evident tegen Mekhalid. En ik kreeg maar een tiental dagen voorbereiding, hé.”
Is de glitter en glamour die rond het exclusieve evenement hangt niet belangrijker dan de sportieve waarde van de kamp?
“Een boksavond met Floyd Mayweather meemaken is toch iets speciaals, ja.”
Vraag je hem om een selfie?
“Misschien wel. Ach, het wordt een mooie uitdaging. Ik ontmoette Mayweather al een keer op een exhibitiewedstrijd in Antwerpen. Toen ik in 2014 werd uitgeroepen tot de beste vrouwelijke bokster ter wereld was hij verkozen tot beste mannelijke bokser en waren we samen uitgenodigd op een groot gala in Las Vegas. Maar ik moest dat afzeggen, mijn sponsors zagen mij toen liever op het gala van de Sportvrouw van het Jaar.”
Nafi Thiam won toen. En niet Delfine Persoon, nochtans meervoudig wereldkampioene dat jaar. Je voelde je toen zeer miskend.
“Tja, ik had Las Vegas niet afgezegd om hier pas tweede te zijn, vooral daarom waren we zo gefrustreerd. Het volgende jaar werd ik wel Sportvrouw van het Jaar, maar ik was er toen niét. Ik had een maand voordien al toegezegd voor een benefiet evenement van Marc Herremans en ik wilde mij aan mijn woord houden. (nadenkend)”
Sportvrouw van het Jaar, dat is een beetje Eurosong, hé
“Sinds ik ondervond hoe wordt gekozen, heeft de titel van Sportvrouw van het Jaar voor mij veel waarde verloren. Het is een commercieel gedoe. Een beetje zoals Eurosong, hé. Veel sporters uit minder populaire sporten kunnen daarom nooit die titel krijgen, ik denk bijvoorbeeld aan judoka Matthias Casse. En sporten met elkaar vergelijken is sowieso al moeilijk.”
Je werd vorig jaar ook nog verkozen tot de meest invloedrijke sportvrouw, boven Nafi Thiam, Kim Clijsters en Ann Wauters. Misschien doet die titel jou nog het meest deugd: zij leerde haar volk boksen!
(lacht) “Misschien wel.”
Terug naar Dubai. Jij kampt er voor een beurs van 20.000 dollar, las ik. Terwijl…
“Het is niet slecht betaald, maar moeten we het weer over geld hebben? Ik noem liever geen cijfers.”
…terwijl Mayweather voor zijn exhibitiekamp tegen Don Moore 300 miljoen dollar krijgt.
“Heb ik geen idee van.”
En laatst bokste Amanda Serrano tegen Katie Taylor de eerste hoofdkamp van vrouwen ooit in Madison Square. Je had daar ook kunnen staan.
(zucht) “Wat kan ik daar op zeggen? Het zijn natuurlijk allebei heel goede boksers maar ‘namen’ worden ook gemaakt.’
Zo blijkt: de Puerto Ricaanse Serrano verdiende tot voor kort ook maar een paar duizend euro voor een kamp. Tot een YouTuber haar promotie in handen nam, met wereldwijd succes. Je moet Acid eens vragen?
“Daarvoor zitten we in het verkeerde land. Boks komt hier niet eens op televisie, of het is op een betaalzender. Zelfs mijn kampen tegen Taylor, toch ‘het van het’, kregen we niet rechtstreeks op televisie.”
Ik bedoel maar: het moet frustrerend zijn. Jarenlang wereldtop, maar er nog steeds niet kunnen van leven?
“En we moeten ook nog 50 % aan de belastingen afdragen, terwijl de voetballers wel gerust gelaten worden. Maar ik heb er mij bij neergelegd: het blijft hooguit een bijberoep.”
Wat denk je dan als Mayweather, geschat jaarinkomen van 300 miljoen euro, pronkt met zijn honderd auto’s, en geen Fiatjes, en zelfs filmpjes post waarin hij letterlijk in het geld zwemt?
“Dan heb ik meer respect voor de Filipijn Manny Pacquiao, die in zijn land huizen bouwt voor de arme mensen. Er zijn zoveel mensen die in hun leven géén kansen krijgen. Ik kreeg de mogelijkheid om te studeren, maar ik zie in de club hier wel jongeren die die kansen niet krijgen.”
Ik heb meer respect voor Pacquiao die in zijn land huizen bouwt voor de arme mensen
Kan geld jou gelukkig maken? Weet je bijvoorbeeld hoeveel er op jouw rekening staat?
“Tot op de euro. Ook van de club: ik doe ook alle betalingen, van de trainers, alle medewerkers…”
Maar jouw geld stop je liever in het nieuwe bokscomplex dan in honderd Ferrari’s en Porsches, ik zeg maar wat?
“Een auto zegt mij niets. Je rijdt uit de garage en rijdt hem in de prak en weg auto. Ik investeer liever in iets waar ik plezier aan heb. Ik heb mijn diploma van leerkracht sport en vind al mijn plezier in het uitwerken van een zaal die goed is voor de bokssport. Indien we meer geld zouden hebben, zouden we wel investeren in ons huis, denk ik. Maar eerst onze bokszaal, we hebben daarvoor ook serieus geleend.”
Je engageert je ook regelmatig. Met bokslessen voor mensen met Parkinson.
“Parki-boks noemen we het. Boksen is redelijk moeilijk, omwille van de coördinatie van je lichaam. Er zit beweeglijkheid in, evenwicht… waarvoor je ook jouw hersenen moet gebruiken. Die mensen hebben heel veel deugd van onze trainingen, zonder contact weliswaar.”
Wil je na jouw actieve carrière verder die weg opgaan, als organisator?
“Het financieel risico zou te groot zijn. Boks blijft ‘maar’ boks. Als je dan twee jaar covid moet overleven, wordt het gevaarlijk. We hebben afgelopen twee jaar een paar keer moeten sluiten en aan ons spaarpotje moeten zitten. Alle kosten blijven lopen en er zijn intussen wel een aantal boksers weggebleven. Gelukkig begint het nu weer te lopen, we zitten nog steeds boven de honderd leden. Maar bij de beginners is het toch weer van nul beginnen.”
Merken jullie dat recreatief boksen bij vrouwen hip is?
“We hebben nog steeds meer jongens, maar er komen toch steeds meer meisjes. Op donderdag hebben we training alleen voor vrouwen. Indien ze willen doorgaan, kunnen ze dan overstappen naar competitie.”
Hoe staat het met de nieuwe bokszaal in Gits?
“We zouden er in het najaar moeten kunnen ingaan.”
En dan met misschien nog één kamp voor de WBC-wereldtitel een afscheid in schoonheid?
“Nogmaals: we bekijken het kamp voor kamp. Maar ik ga in elk geval dankzij de nieuwe bokszaal geen tijd hebben voor een zwart gat.”
Je zei eerder dat je na jouw carrière misschien wel MMA, Mixed Martial Arts dat meerdere gevechtssporten combineert, zou willen proberen.
“Dat zei ik al een tijdje geleden. Ik ben 37 intussen en had dat wellicht vroeger moeten doen. Nu wordt het te gevaarlijk, denk ik. Mijn nek pruttelt al eens tegen en dat is een gevaarlijke plek. Als ik stop, wil ik ook nog andere dingen kunnen doen. Maar voorlopig heb ik er nog niet teveel last van.”
Je had ook nooit erg veel moeite om jouw gewicht te houden. Wordt dat ook een uitdaging na jouw carrière?
“Ik moet niet elke dag afwegen: zoveel koolhydraten, zoveel dit of dat… En ik blijf een zoetemondje: als er op het werk een zak paaseitjes staat voor iedereen, blijf ik daar niet uit hoor (lacht). Dan ga ik wel een uurtje langer lopen. En na een kamp volgt wel eens een dikke portie frieten. Als ik minder zal sporten, zal dat minder snel weggewerkt worden, wordt het wellicht wat meer opletten.”
Ben je op je 37ste mentaal een andere topsporter? Meer relativerend, minder vechtjas? Niet meer dat meisje dat op de Olympische Jeugdspelen judo haar middenvinger opstak naar de jury, toen ze geen ippon kreeg?
“Wordt niet iedereen wat rustiger met ouder worden? Zeker als je al een paar keer met je kop tegen de muur bent gelopen. Zoals in die twee titelkampen tegen Katie Taylor. Na een verlies, en zeker op die manier (Taylor kreeg vooral de eerste kamp onterecht meer punten, red.) ben ik nog steeds zeer teleurgesteld, maar ik zal niet snel mijn tranen laten zien.”
Maar je bent zachtaardiger dan de meesten denken?
“Ik heb een rustiger karakter dan velen denken. Op het werk zeggen ze dat ook: als er een openbare ordedienst is, worden sommigen, met dronkaards bijvoorbeeld, sneller ongeduldig dan ik.”
Dronkaards op de trein? Want je zit nog steeds bij de spoorwegpolitie?
“Neen, ik zit nu op de afdeling Coördinatie en Steundirectie.”
Dat klinkt als: ik zit nu meer op een bureau.
“Een beetje wel. Ik zit op het operationeel secretariaat, training geven in geweldbeheersing en zo. Maar ik ga ook nog wel vaak mee met het interventiekorps. En het wordt eindelijk nog eens een toffe zomer. Er staan een paar festivals op het lijstje: Rock Werchter onder meer. Maar ook voetbal en koersen.”
Maar eerst zaterdag, op 210 meter hoogte, nog eens shinen, Delfine. Hoe schat je jouw kansen in tegen die Mekhalid?
“Het is een technisch uitstekend boxeuze, het wordt fysiek een zware boksmatch.”
Maar je mag uitslapen in een zevensterren-bed. Met daarnaast een gouden badkamer.
“Neen, wíj slapen in Jumeirah Al Nasseem, ook wel een heel mooi hotel, vijf sterren, denk ik. Maar ik ben daar niet zo mee bezig.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
