Hij raakte er moeilijk binnen en buiten, maar tijdens zijn verblijf in China leefde hij vijf maanden lang in coronavrije wereld. Michael Delepierre (48) uit Wevelgem werkt voor het bedrijf LVD en hielp er in de Chinese stad Ningxiang als enige buitenlander mee aan de bouw van het grootste LVD-project ooit.
Al zo’n 15 keer reisde technieker Michael Delepierre in opdracht van zijn werkgever LVD uit Gullegem naar China om er machines te bouwen. Normaal blijft de Wevelgemnaar voor een periode van 30 dagen in het land, zolang blijft een visum voor China geldig. “Door corona veranderde de situatie drastisch. Het virus maakte het reizen naar en van het land een heel stuk ingewikkelder. Het was de bedoeling dat ik er nu drie maanden zou blijven. Het werden er uiteindelijk vijf”, zegt Michael.
Coronavrij
China is het land waar de pandemie losbarstte, maar het is ook het land waar, in tegenstelling tot de rest van de wereld, van corona momenteel geen spoor meer te bekennen valt. “Dat is niet verwonderlijk”, zegt Michael. “De manier waarop ze mensen die het land binnenkomen behandelen, tart alle verbeelding. De Chinezen willen absoluut vermijden dat iemand het virus opnieuw binnenbrengt.”
“Het begon al hier in België. Je moet goede papieren voorleggen om aan te tonen dat je echt in China moet zijn. Gelukkig kon mijn werkgever aantonen dat ik noodzakelijk was bij het opzetten van de machines. Ginds op het vliegveld aangekomen, word je opgewacht door mannen in witte pakken. Die stopten mij op een speciale autobus, maar waar ze me naartoe brachten, wist ik niet. Niemand sprak daar Engels. Ik ken ondertussen al een paar woorden Chinees, maar niet genoeg om een conversatie mee te voeren. Het was best spannend allemaal.”
“De manier waarop ze mensen die het land binnenkomen behandelen, tart alle verbeelding”
Het bleek dat de LVD-werknemer naar een hotel werd gebracht. “Dat is veel gezegd, want van een hotel was eigenlijk een sprake meer. Het gebouw was volledig gestript, zelfs de kaders waren van de muren gehaald. Het onthaal was best te vergelijken met de inkom van een ziekenhuis. Ik vloog op een kamer en kreeg te horen dat ik er twee weken binnen moest blijven. Op een papiertje stond in het Engels geschreven dat ik niet wou weten wat mij te wachten stond als ik het waagde toch naar buiten te gaan.”
“Er was een voorraad water en toiletpapier en drie keer per dag werd eten afgezet aan de deur. Lekker was het allemaal niet, maar ik had geen keuze, want er was niets anders. Internet was er bijna niet en app’s zoals Whatsapp zijn er verboden. Gelukkig slaagde ik er toch af en toe in contact te maken met het thuisfront, via VPN. ( VPN staat voor Virtual Private Network en is een manier om op een veilige manier berichten te sturen naar je bestemming, red. ). Hoewel alcohol er verboden was, dacht ik op een bepaald moment er in te slagen via takeaway een zestal biertjes te bestellen. Mijn poging strandde echter bij de receptie, mijn pintjes heb ik nooit gezien.”
”Enkele dagen koorts en je wordt weer opgesloten op je hotelkamer”
Na twee weken isolatie kon Michael eindelijk vertrekken naar de stad Ningxiang, waar LVD een megaproject realiseerde. Het bedrijf leverde er aan het Chinese Sany Heavy Industry, één van de grootste fabrikanten van bouwmachines ter wereld, drie reuze plooimachines. Meteen het grootste project ooit voor LVD. Michael Delepierre was de enige buitelander die meewerkte aan de opbouw van de machines.
“Het is daar momenteel een andere wereld”, zegt Michael. “Alle restaurants en cafés zijn open en een mondmasker, hoewel veel Chinezen dat vroeger al op hadden, is niet verplicht. Wel wordt overal je koorts gemeten. Ook hun corona-app werkt heel goed. Maar o wee als je ziek wordt.”
Tijdens zijn verblijf kreeg de veertiger er plots hevige koorts. “Ik wist niet meteen wat de oorzaak was, maar corona was het wellicht niet. Koortswerende medicatie was er echter niet meer te koop. De overheid nam die uit de handel om te vermijden dat mensen die koorts hebben dat zouden verdoezelen. Ik heb mij toen een paar dagen opgesloten in mijn hotelkamer tot ik weer beter was.”
Medicijnen vast bij de douane
Michael kwam na er ook zonder medicatie voor zijn bloeddruk te zitten. Om daaraan te geraken, kreeg hij hulp vanuit België. “Mijn vrouw is Chinese en heeft van thuis geholpen om koortswerende medicijnen op te sturen, via haar ex-collega’s in China. LVD stuurde medicatie voor mijn hoge bloeddruk op, met de nodige problemen met de Chinese douane. Ze zaten 2 weken vast, met bijna elke dag een e-mail of telefoon met vragen over de medicijnen. Het was een beetje de omgekeerde wereld. Hongxia Ma zit in België terwijl ik hier maanden in haar thuisland verbleef.”
Na bijna vijf maanden in relatieve vrijheid, zit Michael nu opnieuw in een wereld vol corona. “Het is absurd, maar het blijkt ongelofelijk ingewikkeld om van een coronavrij land als China naar Europa terug te reizen, waar het virus nog volop aanwezig is.”
Toch is Michael opgelucht dat hij terug thuis is. “Ik ben blij dat ik opnieuw bij mijn gezin ben, maar ook dat ik hier gewoon een goed pak friet kan eten, corona of geen corona.”
Coronavirus
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
