West-Vlaanderen telt met 21 stuks de meeste provinciedomeinen van Vlaanderen, maar wat is nu eigenlijk het leukste? Op die vraag probeert De Krant van West-Vlaanderen, samen met zijn lezers, deze zomer een antwoord te vinden. Vandaag stellen we de vijfde finalist aan je voor: Wallemote-Wolvenhof in Izegem.
Hoe kies je uit 21 provinciedomeinen het allerleukste? Om te beginnen selecteerden we zes finalisten, aan wie onze lezers punten mogen uitreiken. De Gavers in Harelbeke, Duinpanne in De Panne, Palingbeek in Zillebeke en Bulskampveld in Beernem stelden we al voor, nu is het de beurt aan Wallemote-Wolvenhof in Izegem. Volgende week is het al aan de zesde finalist: IJzerboomgaard in Diksmuide. Op 27 augustus presenteren we de winnaar. Wie een rapportje instuurt, trakteren we dat weekend op een ijsje.
Internaat voor College
Wallemote-Wolvenhof ligt tussen de wijken Bosmolens en De Mol in Izegem en is pas sinds begin jaren 2000 een provinciedomein. Het provinciedomein ontstond door de samensmelting van de twee kasteeltuinen. Wolvenhof is, gezien vanop de parking, het kasteel links. Wallemote is het kasteel rechts. Om de parkstructuur beter te begrijpen, duiken we de geschiedenis in.
De familie Vanden Bogaerde was in de 19de eeuw een machtige burgemeestersfamilie in Izegem. De broers Emile (Wolvenhof) en Gaspard (Wallemote) laten op een stuk grond van hun vader twee kastelen bouwen door de Izegemse stadsarchitect Jules Vercoutere. De kastelen zijn nog niet volledig afgewerkt als de Duitsers in 1914 de kastelen opeisen. In Wallemote wordt de ontluizingsdienst ondergebracht waaraan het kasteel zijn bijnaam luizenhotel van de Duitsers ontleent. Wolvenhof wordt een krijgsgevangenkamp voor officieren.
Als na de Eerste Wereldoorlog de kastelen zijn opgelapt, gaan ze elk hun eigen weg. Wallemote wordt verkocht aan een borstelfabrikant – hoe kan het ook anders, we zijn in Izegem! Later wordt het een internaat voor het Sint-Jozefscollege en in de jaren negentig een feestzaal van de stad. De nazaten van Emile blijven tot 2000 op kasteel Wolvenhof wonen. Nu houdt een conciërge er de wacht.
Speelnatuur is de troef
Wallemote kreeg recent een grondige opknapbeurt. Wolvenhof is dringend aan restauratie toe wil het kasteel het komende decennium heelhuids doorkomen. Beide landhuizen zijn sinds 2001 beschermd als monument.
De tuinen van de kastelen, aangelegd in Engelse landschapsstijl, versmolten na de aankoop door de provincie tot één geheel. Sindsdien is het landschapsbeheer erop gericht het historische karakter van de domeinen zo dicht mogelijk te benaderen.
Vorig jaar leverde een publieksbevraging het verrassende antwoord op dat de bezoekers het speelbos van groter belang vinden dan het erfgoed in het domein. “Wandelen en de kinderen laten spelen, zijn de twee belangrijkste activiteiten in het domein. De uitbreiding met speelnatuur wordt als een grote meerwaarde gezien, zo blijkt uit het onderzoek”, zegt domeincoördinator Pieter Vandevoorde.
Rijk aan paddenstoelen
Wij stappen door het domein, erover wakend werkelijk elk pad aan te doen. Elk jaar doen 85.000 bezoekers Wallemote-Wolvenhof aan, het leeuwendeel komt uit Izegem. Zo’n 23 procent van de bezoekers komt minstens elke week. Dan spant Antoon Van Eeckhautte (77) wel de kroon. Hij komt er met zijn vrouw en hondje Jack (2) elke dag wandelen. “Goed onderhouden, geen verkeer en de paden zijn perfect voor oude knarren als wij. Wat wil je nog meer? We genieten vooral van de bloemenpracht. Wij gaan niet meer verleggen.” (lacht)
De werkgroep Mycologie Zuid-West-Vlaanderen lijstte 409 soorten paddenstoelen op in Wallemote-Wolvenhof. Ze worden vooral aangetroffen in de oudere boszones. Het park bevat immers bomen van 100 jaar en ouder. In de herfst worden dan ook regelmatig themawandelingen georganiseerd. Het domein is tot ver buiten de provinciegrenzen bekend bij paddenstoelexperts. “De grote verscheidenheid zou er mee te maken hebben dat historisch verschillende mulch werd gebruikt”, zegt Pieter Vandevoorde.
We leunen tegen het middaguur aan, toch zien we verschillende groepjes wandelaars. Sommige dragen een goed gevulde tas mee. Opmerkelijk, gezien het domein niet zo groot is. Nieuwsgierig vragen we enkele passanten waarom ze die tas meezeulen. “Wij gaan aperitieven!”, klinkt het triomfantelijk bij een groepje veertigers die er duidelijk zin in hebben. “Hier staan de picknickbanken op de meest onverwachte plekjes. Je wordt omringd door natuur terwijl je geniet van een aperitief. Zalig toch? Sinds corona komen we hier regelmatig samen.” Het is een natuurbeleving waar Wallemote-Wolvenhof in uitblinkt. Naarmate we verder stappen, zien we steeds meer goed gevulde aperitieftafels.
Ernie Sanders (65) en Erlinda Zielens (64) uit Eernegem eten een belegd broodje voor kasteel Wallemote. “Wij zijn fervente fietsers. Het is toevallig dat we hier in dit mooie domein terechtkomen. Dat vinden we net zo leuk aan fietsen. We ontdekken altijd nieuwe plekjes, zoals deze.”
Louise Sabrina Rodriguez (15) en Daan Vandermeersch (15), beiden uit Izegem, schommelen op het Belle en het Beest-speelplein naast Wallemote. Het gesprek gaat op en neer, net als hun schommels. “Het mooiste plekje moet toch wel het witte brugje over de vijver zijn vanwaar je naar het Wolvenhof kan kijken.” In de leuning van dit typisch 19de-eeuws landschapselement zijn de initialen van Emile Vanden Bogaerde terug te vinden. In de zomer kan je vanop dit brugje de watervleermuis waarnemen. De kolonie overwintert in de kazematten van Rijsel.
Te ontdekken parel
Klimaatverandering is ook voor Wallemote-Wolvenhof een uitdaging. Hoewel 95 procent van het bomenbestand het goed stelt, is toch één pad afgesloten door het gevaar dat bomen er omwaaien. “De beuken hebben het moeilijk door de droogte van de voorbije jaren, dan maakt één natte zomer het verschil niet”, aldus Vandevoorde.
We steken de Hollebekestraat over en komen in het speel- en avonturenbos. Centraal staat een ecotoilet. Een reiger landt naast een poel. Het kikkerkoor hult zich meteen in stilzwijgen. Een hangbrug en evenwichtsoefeningen staan tussen de pas gemaaide bloemenweide. In het bos hebben kinderen kampen opgericht. Van hieruit sta je in een mum op de terreinen van tennis-, padel- en petanqueclub Isis, de onofficiële cafetaria van Wallemote-Wolvenhof. Iets verderop ligt eetcafé De Klare Gracht.
Natuurvariatie
Geert Vranckx (57) uit Zwevegem geeft les in het Atheneum van Izegem en leerde het domein jaren geleden tijdens een springuur kennen. “In 17 jaar is hier heel veranderd, ten goede. Mijn vrouw en ik wandelen vaak in provinciedomeinen en voor mij springt Wallemote-Wolvenhof er toch echt bovenuit. De natuurvariatie, de goed onderhouden wandelpaden en het historische karakter dat uitgaat van de twee kastelen maken van het domein een te ontdekken parel.”
Bezorg ons jouw score voor Wallemote-Wolvenhof en de andere provinciedomeinen op KW.be/rapportprovinciedomein.
Info: www.west-vlaanderen.be/wallemotewolvenhof
De Zomer van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
