Of het nu een bulderlach is of een gniffel, één ding is zeker: de mopjes – de ene al beter dan de andere – in de Druivelaar brengen u aan het lachen. En daar is één vrouw verantwoordelijk voor: Christine Desmet uit Izegem waakt al 35 jaar over de inhoud van de iconische scheurkalender. “Maar denk nu niet dat ik een wandelende moppentrommel ben.”
Even terug naar het gezegende jaar 1915. De Zwevegemse drukker René Nuttin krijgt een geniale ingeving: hij wil een scheurkalender lanceren. De mosterd haalt de man bij zijn passie voor druiven. Die plukt hij van de druivelaar in zijn veranda en hij hoopt dat de mensen met evenveel plezier de blaadjes van zijn kalender zouden plukken. Meer dan een eeuw later is De Druivelaar nog altijd een begrip in Vlaanderen én Wallonië.
In 1940 kwam de kalender in handen van de Izegemse Drukkerij Strobbe, die in 2014 fuseerde met Continuga uit Heule tot de drukkerij Inni Group. Sinds zes jaar bevindt het kloppende hart van De Druivelaar zich in de Kortrijkse deelgemeente, maar het concept van stamvader Nuttin staat nog steeds overeind. Anno 2021 worden er om en bij de 800.000 exemplaren verkocht.
Derde kindje
Christine Desmet (59) zit al 35 jaar aan de knoppen van de moeder aller scheurkalenders. De Izegemse is verantwoordelijk voor de volledige inhoud en beschouwt De Druivelaar als haar derde kindje. “Naast mijn twee dochters Sophie (27) en Sarah (25)”, knipoogt ze. “De Druivelaar zit diep onder mijn vel.”
Ik heb een database van 25.000 à 30.000 moppen
Op 1 april 1986 ging Christine, toen nog onder de Izegemse kerktoren, aan de slag bij de toenmalige Drukkerij Strobbe. “Mijn eerste Druivelaar waaraan ik meewerkte, was die voor 1988. Ik beschouw elk blaadje als een puzzelstukje waarop ik de vaste informatie, de vele rubrieken en de dagelijkse mop aanbreng.”
Het grote woord is gevallen: de moppen van De Druivelaar. Door velen bestempeld als de definitie van flauw, maar tegelijk niet weg te denken. “Ik heb een database van 25.000 à 30.000 grappen”, glimlacht Christine. “En neen, die vind ik ook zelf niet allemaal even geslaagd, maar het gaat erom een goeie mix te vinden. Ik heb in mijn leven al ontelbaar veel verschillende moppen gelezen en geplaatst, maar een wandelende moppentrommel ben ik nog lang niet. Bepaalde moppen waren pakweg dertig jaar geleden geen probleem, nu zouden ze niet meer door de beugel kunnen. Plus: ze moeten in amper enkele zinnen hun hoogtepunt bereiken. Niet simpel.”
Erfgoed
De grappen ooit uit De Druivelaar bannen, is dan weer not done. “Dat zeggen niet alleen wij, een uitgebreid onderzoek van enkele jaren geleden wees aan dat de moppen onlosmakelijk met de almanak verbonden zijn. Net als De Druivelaar op zijn beurt in ons collectief geheugen gebeiteld zit. Beschouw het gerust als een stukje Belgisch erfgoed. Probeer er eens op te letten tijdens een programma als Iedereen Beroemd: je zal ervan versteld staan in hoeveel huiskamers onze kalender hangt. De Druivelaar behoort tot het DNA van ons allemaal.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
