Jeroen Meus is niet alleen: Bieke leeft al 1.738 dagen zonder haar broer Bjorn

In de docureeks ‘Dagen zonder broer’ onderzoekt tv-kok Jeroen Meus hoe hij moet omgaan met de dood van zijn broer. Hoe loodzwaar dat is, weet ook Bieke De Vrieze (29). Zij getuigt dapper over het verlies van haar broers Bjorn.

“Ik denk elke dag aan Bjorn. Élke dag. Vaak zit het in kleine dingen. Van die onschuldige zaken, zoals elkaar taggen in een Facebookpost.” De ogen van Bieke De Vrieze (29) schieten meteen vol wanneer ze over haar broer, die vijf jaar ouder was, vertelt. Twee handen op één buik waren ze, zegt ze.

“We hadden een erg hechte broer-zusrelatie. Bij Bjorn kon ik álles kwijt. Hij was mijn klankbord. En omgekeerd. Zaken die we liever niet aan onze ouders vertelden, daar konden we bij elkaar mee terecht. Een veilige haven. We zochten allebei onze eigen weg in de wereld, maar kwamen bij elkaar thuis. De band die wij hadden, is met geen woorden te beschrijven.”

Bieke komt uit een erg hecht gezin. Hardwerkende ouders, maar familie staat altijd voorop. “Elke zondag gaan we bij mijn ouders in Tielt eten. Een traditie die ontstond toen Bjorn het ouderlijke nest verliet. Elke week zat hij bij ons thuis aan tafel, zonder fout. Die momenten mis ik enorm.”

Nonkel Bjorn

Bieke verhuisde intussen naar Gent, waar ze met haar man en zoontje Artan (1,5) woont. “Zijn naam betekent kleine beer”, zegt ze trots. “Hij is vernoemd naar Bjorn, wat in de Scandinavische talen beer betekent. Want dat was mijn broer: een ruwe bolster, maar een blanke pit. Iemand met een peperkoeken hart.”

“Hij moest normaal dooppeter van Artan geworden zijn, maar dat is ons niet gegund geweest. Ik mis Bjorn in de opvoeding van onze zoon. Wat had ik het fantastisch gevonden om Artan met nonkel Bjorn te zien spelen…”

Artans verjaardag is ook de meest confronterende dag van het jaar. “Artan is op 1 mei 2021 geboren, exact drie jaar nadat we Bjorn verloren zijn. Ik doorliep een perfecte zwangerschap en was voor 12 juni uitgerekend, maar Artan besloot om zes weken eerder te komen. Heeft mijn lichaam die dag gereageerd? Was het een teken van Bjorn? We weten het niet.”

“Op 1 mei vieren we nieuw leven binnen onze familie, maar herdenken we ook Bjorn. Evident is dat niet, maar we weten dat Bjorn die dag bij ons is.”

Engelbewaarder

Dat ze de kans niet kreeg om van haar broer afscheid te nemen, blijft aan Bieke knagen. “Bjorn is erg bruusk uit het leven weggerukt. Ik kan me zelfs niet voor de geest halen wanneer ik hem voor het laatst zag.”

“Hij werkte in de slagerij van mijn ouders en ik liep daar zeer vaak binnen en buiten, maar het exacte moment weet ik niet meer. Het troost me dat mijn ouders en onze oma hem wel nog net voor zijn dood hebben gezien.”

“Ik zou alles inruilen voor nog één minuut met Bjorn”

Toch heeft Bieke haar broer altijd bij zich. “Bjorn had een tattoo waar hij enorm trots op was. Enkele maanden na zijn dood heb ik op mijn enkel een kleine engelbewaarder laten zetten. Die engelbewaarder ís Bjorn. Zo heb ik hem altijd en overal bij me. En waakt hij over mij en mijn gezin. Ik ben er zeker van dat Bjorn het fantastisch zou gevonden hebben. “Machtig, kleinen. Zo noemde hij me. Ik hoor het hem zo zeggen.”

Thuis heeft Bieke enkele foto’s van Bjorn uitgestald, al hecht ze nog veel meer waarde aan een potje met schelpen dat de salontafel siert. “Bjorn was gek van de zee. De dag van zijn dood was hij trouwens van plan om een uitstapje naar de kust te maken. De schelpen hebben we tijdens zijn uitvaart gebruikt. In plaats van een bloem konden de mensen een schelpje bij Bjorn leggen…”

“Aan mijn bureau hangt een brief die hij me ooit geschreven heeft. Die hebben we na zijn dood in een schriftje gevonden. Hij heeft me die brief nooit gegeven, maar het raakte me diep in mijn hart. Er stond te lezen dat hij altijd voor me klaar staat en dat als er iets was, ik maar naar hem moest komen. Dat typeert Bjorn helemaal.”

‘Uitgaanderke’

In haar zoontje herkent Bieke steeds meer trekjes van haar broer. “Artan is erg levendig, extravert en energiek. Net als Bjorn. Ik zie er nu al een uitgaanderke in. (glimlacht) Die twee zouden zo goed overeengekomen zijn.”

“Ach, ik zou meteen alles wat ik heb, inruilen om nog één minuut met Bjorn te kunnen doorbrengen, om elkaar nog eens goed vast te pakken. Hem gewoon nog één keer oe ist, kleinen? horen zeggen, het zou zo mooi zijn.” Bieke sluit af met een advies. “Heel veel mensen zijn een dierbare verloren. Ga het onderwerp niet uit de weg, práát erover en vraag hoe het gaat. Het doet deugd om over Bjorn te praten. Hij zal er altijd zijn.”

Lees hier het verhaal van Francesca Van Damme, die haar broer Miguel vorig jaar verloor aan leukemie. Het verhaal van de keeper van Cercle Brugge liet weinig mensen onberoerd.