Crowdfunding voor Manou (18), die slaagt in auditie voor topdansschool in Londen: “Opleiding kost ons 150.000 euro”

Manou Leentjes: “Mijn ouders kunnen de 150.000 euro voor drie jaar opleiding in Londen niet betalen.” © Newlife/PLiejee/Dave Deceuninck
Stefan Vankerkhoven

Manou Leentjes (18) uit Oostkamp werd na een zenuwslopende auditie toegelaten aan een van ’s werelds topuniversiteiten: het Trinity Laban Conservatoire Of Music & Dance in Londen. Ze mag er de komende drie jaar de bachelor opleiding ‘Contemporary Dance’ gaan volgen. Een droom die werkelijkheid wordt. Die droom heeft ook een keerzijde want het totale kostenplaatje voor drie jaar studeren in Londen bedraagt zo’n 150.000 euro. Die kost kunnen mama Isolde Willems en papa Tom Leentjes niet alleen dragen. Om Manous droom te verwezenlijken wordt een steunactie opgezet.

“Hey, Ik ben Manou, net 18 geworden en ik werd onlangs, na een zenuwslopende auditie, toegelaten aan het Trinity Laban Conservatoire Of Music & Dance in London.” Dat post Manou Leentjes op de sociale media.

Trots

Manou (18), die in juni afgestudeerd is aan het KTA Brugge, waar ze de richting humane wetenschappen en dans volgde, heeft zich net ingeschreven in deze befaamde Britse dansschool. “Dat is best bijzonder als je weet dat slechts 9,9 procent van alle kandidaten, die aan de auditie deeenemen, de opleiding mogen starten”, zegt haar trotse papa Tom, teamverantwoordelijke justitieel welzijnswerk bij CAW West-Vlaanderen. Voor Manou is dit haar grootste droom die werkelijkheid wordt: “Als kleine Belg studeren in London.”

Die droom heeft een keerzijde, het kostenplaatje om in Londen te studeren is torenhoog. “Ik ben samen met mijn ouders volop aan het kijken voor studiebeurzen, studentenjobs. Maar die zullen de totale kost van drie jaar studeren in London – zo’n slordige 150.000 euro – niet dekken”, bekent Manou.

Te zwaar

Het inschrijvingsgeld alleen al kost jaarlijks 24.600 euro, een kamertje op de peda van de school 11.700 euro. “Dat is voor mij en mijn vrouw Isolde Willems, die loopbaancoach is, te zwaar om dragen”, geeft Tom toe. “Op basis van haar succesvolle auditie krijgt Manou een eenmalige beurs van 2.000 pond. Daarmee kan ze tien weken lang de huur betalen in Londen..”

Manou Leentjes: “Weinigen geloofden in mijn talent.”
Manou Leentjes: “Weinigen geloofden in mijn talent.” © Spot Light

Volgens Manou begint de tijd te dringen: “Mijn ouders moeten de school op voorhand kunnen aantonen dat ze de financiële middelen hebben om mijn studie te bekostigen en die hebben ze niet voldoende. De kans dat ik hierdoor niet mag starten in september is reëel. En dat willen we natuurlijk niet.”

Steunactie

Daarom ging het Oostkamps gezin op zoek naar alternatieven : de steunactie Steunactie Help Manou, een vorm van crowd funding.

Manou motiveert: “Misschien droomde jij er ook ooit van om zanger, danseres of kunstenaar te worden. Misschien wou jij wel helemaal iets anders studeren dan wat je uiteindelijk hebt gestudeerd, omdat dat zo hoorde of omdat het moest van je ouders. Of omdat je daar toch “werkzekerheid” in zou hebben. Misschien hadden je ouders de financiële middelen niet. En misschien heb jij nu wel spijt dat je die grote droom nooit hebt nagestreefd.”

Manou Leentjes in actie.
Manou Leentjes in actie. © Newlife/Pliejee/Tom Leentjes

“Wel, mijn ouders steunen mij in deze droom voor meer dan 100 procent. Zij willen niets liever dan dat ik kan doen wat ik het allerliefste doe: dansen! Geef mij dat steuntje in de rug, zodat ik mijn grote droom kan verwezenlijken. Laten we het samen doen, alle kleintjes maken een groot!”

Leergierig

“Toen ik auditie wou gaan doen in het KTA in Brugge om daar sportwetenschappen en dansspecialisatie te volgen in het middelbaar, hadden sommige mensen daar zo hun eigen mening over. Mijn verlegenheid zou me wel eens parten kunnen spelen, of er werd gezegd tegen de dansleerkrachten daar dat ze met mij “niet veel zouden zijn”. Kortom, te weinig “talent”.”

“Ja, ik was verlegen en ja, ik was als kind houterig en danste vaak naast het ritme. En toch zagen die dansleerkrachten van het KTA iets in mij. Mijn dank aan hen is dan ook héél groot. Ik bleek een spons te zijn, leergierig, bereid heel hard te werken. Nooit heb ik één les gemist. Na de schooluren volgde ik extra workshops bij verschillende choreografen en ging ik jaar na jaar op Internationale dansstage in De Panne. Sinds twee jaar maak ik ook deel uit van de Youth Company van de Gentse CompAni-One.

Dans als therapie

“Dans is mijn therapie”, vervolgt Manou. “Toen Corona zijn intrede nam en alle danslessen werden gecanceld, voelde ik mij verloren. Alles wat ik online kon vinden om dansles te volgen, volgde ik. De living werd omgetoverd tot een danszaal en de tuin werd oefenzone. Mijn zus en ik legden ons zakgeld samen en kochten een Airtrack zodat ik ook mijn ‘danstricks’ kon blijven oefenen.”

“Ik beloofde mijn allerliefste opa dat ik zal blijven dansen. Een half jaar voordat Corona ons hele land plat legde, kregen wij het verpletterende nieuws te horen dat mijn opa opnieuw kanker had. Een oneerlijke strijd, op 14 maart 2021 is hij thuis overleden. Mijn opa was mijn alles en de enige manier om met mijn verdriet om te gaan, is dansen. Dansen is voor mij mijn rouwtherapie, mijn manier om mentaal gezond te blijven. Wat had ik opa graag willen vertellen dat ik naar London mag.”

Opa Salsa

“Ook Rob Willems, mijn “Opa Salsa”, die heel onverwacht overleed in 2016, mag mijn avontuur jammer genoeg niet meer meemaken. Zelf was hij jarenlang de bezieler van de “Salsa scene” in Brugge. Je kon hem elk jaar op “Benenwerk” vinden in het Astridpark waar hij initiatie salsa gaf. Hij heeft veel mensen de salsakriebels gegeven en ook al ligt mijn hart meer bij Contemporary Dance, een dansje met hem placeren had ik super leuk gevonden. Hoe trots zou hij zijn op zijn dansende kleindochter? Ik zal het nooit weten.”

“Op 29 juni 2023, net voor mijn 18de verjaardag, studeerde ik af aan het KTA Brugge. Mijn laatste twee schooljaren volgde ik Humane Wetenschappen met Specialisatie Dans. Mijn eindwerk kreeg de titel: “Dans als therapie”. Ik ben gaan onderzoeken hoe dans kan bijdragen aan de mentale, fysieke en cognitieve groei van mensen. Wat de voordelen zijn van regelmatig dansen.”

“Hoe dansen kan helpen om meer veerkracht, meer zelfvertrouwen en meer zelfinzicht te krijgen. Hoe je meer in verbinding kan komen met jezelf en met anderen door te dansen. In London wil ik blijven onderzoeken hoe dit vooral bij jongeren kan helpen en hoe ik als danser daaraan kan bijdragen”, aldus Manou.