Als CEO van Creax helpt Mathieu Mottrie (49) bedrijven innovatief te zijn, als ondervoorzitter van The Last Post Association stond hij de afgelopen twintig jaar ontelbare keren onder de Menenpoort, onder andere in de nabijheid van prins Philip. “Nog nooit was ik zo onder de indruk van de présence van iemand”, blikt de vader van vier terug.
De Menenpoort en de Last Post Association zijn een familieaangelegenheid voor Matthieu Mottrie. Zijn grootvader Aimé Gruwez was een van de medestichters van de Last Post Association in 1928, zijn peter Guy Gruwez was veertig jaar voorzitter en zijn broer Benoit is de huidige voorzitter. Zelf is hij ook al meer dan twintig jaar lid van de organisatie, die ervoor zorgt dat iedere dag om 20 uur de Last Post wordt geblazen onder de Menenpoort. “Van in de kinderwieg waren we al nauw betrokken, maar mijn engagement is ook persoonlijk idealisme”, zegt Mathieu.
Wellicht stond je al ontelbare keren onder de Menenpoort?
“Ik heb hier inderdaad veel ceremonieën meegemaakt en ook veel interessante mensen ontmoet: gekroonde hoofden, ministers, ambassadeurs… De Last Post met de 27 regeringsleiders in 2014 was heel indrukwekkend. De aanwezigheid van prins Philip, duke of Edinburgh en man van koningin Elizabeth. Ik heb nog nooit iemand ervaren met zo veel présence, zo veel aura… Je kon hem voelen staan op drie meter van je. Dat was iemand die heel veel klasse uitstraalde, heel toegankelijk en heel sympathiek.”
Waren er nog staatshoofden die zo’n indruk nalieten op jou?
“John Howard, eerste minister van Australië ten tijde van de Tweede Golfoorlog, was op economische missie in Europa en wilde absoluut de Last Post meemaken in Ieper. Hij stond letterlijk met tranen in de ogen tijdens de Last Post. Achteraf gaf hij een speech en petit comité in het stadhuis. Zeker twintig minuten heeft hij daar gesproken – zonder papiertje – over regimenten, jaartallen, noem maar op… Dat toont ook wat de Last Post betekent wereldwijd. Ik durf zeggen: tot voor de honderdjarige herdenking waren we veel bekender in het buitenland dan in België. Nu horen we wel al eens een streepje Antwerps of Limburgs in het publiek.”
Sinds vorige week is er opnieuw publiek toegelaten bij de Last Post. Is dat belangrijk?
“Het is geen show. Of er niemand staat of 2.000 man, it doesn’t matter. We doen het uit idealisme om dat eresaluut te brengen. Als er mensen zijn, dan doe je ze wel stilstaan bij het waarom en breng je ze op de een of andere manier honderd jaar terug in de tijd. De 55.000 mensen achter de namen op de poort kwamen van overal uit de wereld in een land dat ze niet kenden. Ze zijn naar hier gekomen en hebben hun leven gegeven, iets waar wij vandaag de vruchten van plukken. Het is onze missie om zo veel mogelijk mensen daarbij stil te laten staan.”
Je bent ook CEO van Creax. Wat doet dat bedrijf precies?
“Wij zijn een consultingbedrijf dat bedrijven in de brede maakindustrie ondersteunt in technologische innovatie en R&D. Onze overtuiging is dat elk probleem ooit al eens door iemand is opgelost. Wij helpen bedrijven letterlijk out of the box denken. Wij doen de paardenbrillen van de bedrijven af en laten hen verder kijken dan bijvoorbeeld de eigen sector.”
Hoe moeilijk is het vandaag om nog innovatief te zijn?
“Innovatie is een expertise op zich geworden en complex. Innovatie is veel meer dan een nieuw product ontwikkelen. Innovatie heeft te maken met cultuur, technologie, juridische aspecten, leadership… Het heeft verschillende aspecten en het vergt veel expertise, tools, kennis en focus om het op een goeie manier te doen.”
Hoe doen België en specifiek de Westhoek het wereldwijd op vlak van innovatie?
“Ik denk dat we zeker met de borst vooruit mogen lopen en dat we magnifieke bedrijven hebben die magnifieke zaken ontwikkelen. Maar de downside is dat we te veel een kerktorenmentaliteit hebben. We moeten veel meer durven uitpakken met onze sterktes en onze inventiviteit. Waarom zouden ze in Silicon Valley en in China slimmer en beter zijn dan wij? Dat is dus totaal niet het geval. Maar we slagen er niet in om het naar buiten te brengen, en dat vind ik jammer.”
Wat spreekt je aan in de jacht?
“Het klinkt misschien contradictorisch omdat ik een enorme natuurliefhebber ben en mijn rust en meditatiemomenten vind in de natuur. Ik kan perfect alleen het bos intrekken en het wild aanschouwen. Als jager doe ik aan wildbeheer, wat belangrijk is.”
Wat heb je geleerd in de coronacrisis?
“Om Churchill te citeren: never waste a good crisis . Je merkt dat crisissen een boost van creativiteit geven. WOI was ook een bron van nieuwe uitvindingen. Het is maar als er echte druk op de ketel zit dat er veranderingen gebeuren. Persoonlijk: het iets rustiger aan doen, stilstaan bij de momenten die je hebt en me niet druk maken om futiliteiten. Corona heeft me het belang van een goeie life-workbalance bijgebracht.“
Over Mathieu Mottrie
Mathieu werd geboren in Ieper op 20 oktober 1971. Zijn ouders zijn Fernand Mottrie en Anne-Marie Gruwez. Hij heeft drie oudere broers: Benoit, Emmanuel en Alexander. Hij is getrouwd met Laurence Steverlynck en heeft vier kinderen: Benoît, Camille, Joséphine en Raphaël.
Kleuter deed hij in het Sint-Jozefsschooltje, het lager volgde hij in het Sint-Vincentiuscollege. Humaniora was deels in de abdijschool van Zevenkerken in Loppem en deels in Kortrijk. Hij studeerde daarna nog toegepaste economische wetenschappen aan de VUB in Brussel.
Mathieu werkte eerst als kantoordirecteur van een bank in Leuven. Daarna ging hij aan de slag voor het incubatiecentrum Sail van Lernout & Hauspie. Nadat L&H op de fles ging was hij nog twee jaar managing consultant bij het toenmalige Ernst & Young voor hij aan boord ging bij Creax, dat hij bijna tien jaar geleden overnam.
Onder de Menenpoort
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
