Karateka Josephine Demeyere heeft er een fantastisch jaar op zitten. Ze verlengde haar titel van Belgisch kampioen in karate en haalde tijdens het wereldkampioenschap in Servië brons. Een Moorsledenaar om trots op te zijn en ze haalde dan ook terecht de titel binnen van ‘Krak’.
Josephine Demeyere (22) startte op haar zesde met karate. “Ik wilde eigenlijk eerst voetballen, maar mijn mama vond dat geen sport voor meisjes”, begint Josephine. De Krak sport ongeveer vijf dagen per week bij karateclub Okinawa in Geluwe.
Samen met de ploeg nam Josephine al aan heel wat wedstrijden deel, waaronder het Belgisch kampioenschap en het wereldkampioenschap waar ze respectievelijk haar titel als kampioen verlengde en in Servië brons behaalde. Het was een bewogen, maar verdienstelijk jaar.
Tijd verdelen
“Iedere beker of medaille krijgt een plaatsje in mijn kast. Het blijft een erkenning voor de tijd die je in de sport steekt”, vertelt ze. “Deelnemen aan wedstrijden zorgt ervoor dat je jezelf verbetert. Als je enkel traint en je ziet geen resultaat, dan is dat niet echt motiverend. Na een wedstrijd probeer je de volgende keer beter te doen.”
Josephine combineert de sport met haar studies. “Je moet de tijd verdelen. Als we examens hebben, trainen we ook verder. Je bent niet verplicht van te gaan, maar je weet genoeg op voorhand wanneer je een examen hebt, dus kan je dat perfect inplannen als een soort pauze”, legt Josephine uit.
Op het EK Skdun in Duitsland mik ik dit keer op een plaats op het podium
Dit jaar trekt de Krak in april naar Duitsland voor het Europees kampioenschap Skdun, Shotokan Karate Do of United Nations. “Vorig jaar greep ik net naast het podium, we hopen dat we het dit jaar beter kunnen doen”, voegt ze eraan toe. Begin maart trekt ze ook naar Engeland.
Nultolerantie training
“Momenteel starten we met een nultolerantie voor de trainingen, dat wil zeggen dat we in geen geval een les mogen missen.” Eind juli trekt ze ook met de ploeg naar Roemenië om er zes dagen met de nationale ploeg te trainen. “We kunnen heel veel van die landen leren. Als je telkens met dezelfde personen traint, ken je ook hun zwaktes, dus vernieuwing is verrijking.”
Josephine maakte geen reclame om zichzelf te promoten als Krak. “Ik sta niet graag in de belangstelling. Het waren voornamelijk mijn ouders die heel veel reclame hebben gemaakt via Facebook. Mama maakte zelfs blaadjes die ze ronddeelde aan mensen die hier over de vloer kwamen”, legt ze uit. “Ik vind het wel leuk, en zeker ook voor de sport die op die manier eens in de spots komt.”
VRAGENRONDJE
Als je kinderen later ooit willen gaan sporten, zal je hen dan karate aanraden?
“Hoewel dat nog toekomstmuziek is zal ik hen daarin vrij laten. Ze moeten een sport beoefenen die ze graag doen, waar ze zich goed in voelen. Ik zal hen zeker niet sturen, maar het zou wel mooi zijn mochten ze voor karate kiezen. Het is goed voor je conditie en je lichaam. Voor kinderen die moeilijk kunnen luisteren, is het de perfecte sport want ze leren omgaan met discipline.”
Heb je soms niet het gevoel dat je door al die trainingen jouw jeugd aan het missen bent ?
“Ik heb die periode gehad toen ik studeerde in Gent. Nu is dat volledig mijn keuze, ik weet wat ik mis, maar ik mis het niet. Het is uiteraard wel moeilijk om met je vrienden af te spreken, maar veel van hen begrijpen dan ook dat sport bij mij een belangrijke plaats heeft in mijn leven.”
Waar zie je jezelf binnen tien jaar?
“Ik hoop dat ik een job kan combineren met mijn sport, wel niet meer zo competitief. Ik zou graag in de human resources verder gaan en met mensen die solliciteren in een bedrijf praten en kijken of ze passen binnen het bedrijfsteam. Ik wil iets doen met mensen, meer relatiegericht in plaats van taakgericht.”
Zijn er zaken waarvan jij echt blij of verdrietig wordt?
“Ik ben vooral blij als ik in iets slaag zoals goede schoolresultaten of het winnen van een wedstrijd. Op oudejaarsavond stak ik een quiz in elkaar en als je dan appreciatie krijgt, haal ik daar ook echt genot uit. Ik kan wel teleurgesteld zijn in mezelf als ik een wedstrijd verlies en mijn ploeg op die manier teleurstel.”
Wat is het belangrijkste in je leven ?
“Dat ik mij goed voel in mijn vel en mag doen wat ik graag doe.”
BIO
Privé
Josephine Demeyere (22) woont samen met haar ouders Jan Demeyere en Tine Mestdagh en haar broer Maxim in de Breulstraat.
Loopbaan
Josephine studeert dit jaar af in Business Management aan de Hogeschool in Kortrijk en start verder met Human Resources.
Vrije tijd
De krak heeft buiten haar sport niet veel vrije tijd over. Ze houdt er wel van om iets te gaan eten met vrienden en familie. Vroeger ging ze in de zomermaanden ook aan de slag als redder aan zee.
(Annelies Foré)
Krak van je Gemeente
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier