Lissa Hullak: “Ik droom ervan onder de Menenpoort te zingen”

Lissa Hullak leek voorbestemd om Gasthof ‘t Zweerd, de horecazaak van haar ouders op de Grote Markt, voort te zetten, maar haar passie voor muziek en interesse in voeten brachten haar op andere gedachten. Nu kan ze haar job als zelfstandig voetverzorgster (Pedisteps) combineren met zingen, dat ze zowel doet met covergroep Moona Lissa als in haar eentje op Facebook voor het goede doel.

Vanwaar komt die interesse voor voeten?

“Ik had de intentie om schoenmaker te worden. Tijdens de opleiding zag ik veel mensen die problemen hadden met hun voeten en orthopedische schoenen nodig hadden. Ik ben nu vooral bezig met tenen lezen. Daarmee kan je niet de toekomst voorspellen, maar je kan wel een analyse maken van het karakter van iemand. Dit jaar wil ik een examen doen om erkend tenenlezer te worden.”

Sinds wanneer weet je dat je kan zingen?

“Als kind was ik al heel de dag aan het zingen en het neuriën. Toen ik 16 was, heb ik eens meegedaan aan Idool, maar dat was een heel nare ervaring. Dat heeft me zelfs doen stoppen met zingen. Ik was zo nerveus dat ik zelfs niet meer wist hoe ik heette. Als 16-jarige voelde ik me erg geïntimideerd door de camera’s. Daarna dacht ik dat ik niet goed genoeg was en belandde de muziek op een zijspoor. Maar toen mijn vader ziek werd in 2011, heb ik me ingeschreven voor de Academie. Daar vond ik de liefde voor het zingen terug.”

Je werd zelfs zangeres bij coverband Moona Lissa. Hoe is dat begonnen?

“Dat is gegroeid door samen met een pianist enkele nummers te zingen op huwelijken. Er kwam een gitarist bij die ik kende van de muziekschool en die op zijn beurt dan weer een bassist kende. Vervolgens kregen we een vrouwelijke drummer en voor je het weet, heb je een band… Ondertussen bestaan we 2,5 jaar. Het is leuk. Zo speelden we vorig jaar op de Parkconcerten in Poperinge.”

Heb je een drempel moeten overwinnen om voor publiek te zingen?

“Dat viel mee. Moeilijker was om zangfilmpjes online te zetten. Ik postte mijn eerste filmpje met een heel klein hartje. Maar ik kreeg vooral positieve reacties. Duimpjes van mensen die ik niet eens kende. Dat doet iets met een mens. Er zit wel eens iemand die denkt dat hij grappig is over mijn overgewicht. Dat zijn mensen die heel onzeker zijn over zichzelf. Daarmee kan ik heel gemakkelijk leven. Zelf heb ik geen problemen met mijn overgewicht, hoewel er hier en daar wel ongemakken zijn, maar dat is nu zo. Het mag geen belemmering zijn om te doen wat ik wil doen.”

Heb je nog wilde dromen op muzikaal vlak?

“Ik vind het perfect zoals het nu is. Ik kan me uitleven bij Moona Lissa en bij het Ieperse koor Chorus. Verder zie ik wel wat er op mij afkomt. Ik ben wel iemand die snel mee op de kar springt als er iemand met een projectje op de proppen komt. Maar echte dromen…? Graag zou ik eens onder de Menenpoort zingen, maar dat zal een utopie blijven, denk ik. Als kind heb ik daar eens iemand zien optreden en sindsdien is dat tot de verbeelding blijven spreken. Ik weet zelfs welk nummer ik er graag zou zingen. Oh Danny Boy zou leuk zijn. Dat was een van de eerste nummers die ik mocht instuderen in de academie. Door dat nummer heb ik het klassieke repertoire leren waarderen. Nu zing ik met Chorus het Requiem van Mozart.”

Heb je verder iets met de Menenpoort?

“Niet meteen. Ik ben wel een heel emotioneel persoon. Telkens ik naar de Last Post kijk, grijpt het me wel aan. Er zijn hier wrede dingen gebeurd. Als Ieperlingen zien we het niet meer omdat we hier iedere dag passeren, maar als buitenstaander moet het echt wel imposant zijn.”

Welke impact had de coronacrisis en de lockdown voor jou?

“Die lockdown mocht niet te lang meer duren, want ik ben wel een sociaal beestje. Toen ik een groep op Facebook zag die uit het raam zong, wilde ik dat ook eens proberen. Ik maakte een simpele video in mijn keuken en dat ging quasi viraal. Daarna heb ik een tijdje iedere dag een filmpje gepost. Die werden massaal bekeken en mensen zeiden dat het een lichtpuntje van hun dag was. Dat deed wel deugd.”

Je zong zelfs op live Facebook voor het goede doel?

“Op een bepaald moment zat ik er zelf een beetje door en stopte ik met de video’s, maar mensen vroegen: waar ben je? Dan heb ik mijn moed samengeraapt en ben ik begonnen met Facebook Live. In die periode lanceerde ouderraad vzw De Hofnar van Steinerschool Koningsdale een oproep. Normaal spijzen ze de kas door de bar te doen op de Gevleugelde Stad en appeltjesverkoop op de Tooghedagen, maar dat viel allemaal in het water. Ik gaf een live concert met een bevriende pianist waarbij de mensen een bijdrage konden storten. Dat leverde 60 euro op. We kregen de smaak te pakken en plannen nog een live onlineconcert, op 30 augustus om 17.30 uur.”

Privé

Lissa Hullak werd geboren op 26 september 1987 in Ieper. Ze is de dochter van Paul Hullak en Isabelle Cornet. Ze heeft nog een zus Julie. Ze woont samen met Auguste Ouedraogo en is mama van Berliot-Léon (11).

Opleiding

Lagere school volgde ze in het Lyceum in Ieper, de middelbare school in hotelschool Spermalie in Brugge. Later volgde ze een opleiding tot schoenhersteller bij Syntra in Ukkel en nog een businessopleiding bij Business Lab. Bij Syntra specialiseerde ze zich in voetverzorging.

Loopbaan

In 2007 begon ze te werken in de horecazaak van haar ouders, Gasthof ‘t Zweerd op de Grote Markt. Sinds 2018 werkt ze als gespecialiseerd voetverzorgster onder de naam Pedisteps. Ze is ook zangeres bij de covergroep Moona Lissa.