“Liever down-to-earth dan een zakenman die met cijfers bezig is”: bekende opticien Jeroen Porteman uit Ieper heeft een enorme passie voor de natuur

Jeroen Porteman van Optiek Porteman tuurt graag door zijn telescoop. © TOGH
Tom Gheeraert
Tom Gheeraert Medewerker KW

Hij ging naar de Himalaya sneeuwluipaarden en in Afrika zwarte panters spotten, maar Jeroen Porteman (50) tuurt met evenveel verwondering naar de Ieperse slechtvalken op de kathedraal. Hij doet dat vanuit de tuin van Optiek Porteman, die hij samen met echtgenote Gudrun uitbouwde tot een van de beste optiekzaken van Vlaanderen.

De grote muurtekening van de Ieperse skyline in de tuin van Optiek Porteman verraadt dat Jeroen Porteman (50) een hart voor Ieper heeft. “Het is ook hier dat we kijken naar de slechtvalk op de kathedraal”, vertelt Jeroen terwijl hij door een telescoop tuurt. “Het nest zit normaal aan de zijkant, maar dit jaar is het broeden niet gelukt.”

Je houdt duidelijk wel van dieren spotten.

“Mijn liefde voor natuur heeft ervoor gezorgd dat we in de winkel een mooie afdeling van verrekijkers en telescopen hebben. Op een dag kwam iemand uit de streek langs die op sneeuwluipaardexpeditie wilde en hij vroeg of ik daarvoor materiaal had. Ik had wel een paar telescopen, maar ik ga wel altijd mee met mijn materiaal. De dag erna stond hij hier terug en zei hij: ‘het is goed, je mag mee’. Die gast is een vriend geworden en zo ging ik vorig jaar ook mee naar Afrika om te zoeken naar de zwarte panter. Je komt wel op uitzonderlijk mooie plekken. Ik koester enorm wat ik al gezien en meegemaakt heb.”

Hoe voelt het om zulke zeldzame dieren te kunnen spotten?

“De sneeuwluipaarden zochten we in de winter en op die hoogte is het echt wel koud, tot -20 graden. Je zit daar op 4.000 tot 5.000 meter hoogte, dus er is weinig zuurstof. De truc is om een prooi te vinden, zoals een schaap of steenbok die is afgeweken van de kudde. Zo kan je drie dagen een steenbok in de gaten houden waarbij er anders weinig gebeurt. Door de hoogte en de koude ben je ook een beetje ‘simpel’ in je hoofd. Heel hard beseffen waar je getuige van bent, doe je dan niet. Je beseft het pas achteraf.”

“Ik koester enorm wat ik in het leven al zag en meemaakte”

Maken de slechtvalk en de zeearend in de Blankaart nog indruk nadat je die panters gezien hebt?

“Het is overal mooi, als je maar je zintuigen opentrekt. Ieder dier heeft zo zijn eigen superpowers die we als mens niet genoeg snappen, maar waar we veel uit kunnen leren. Natuurminnende mensen kunnen toch nog een paar plekjes, natuuroasetjes, hebben in Vlaanderen.”

Is er een diersoort die je nog graag wil spotten?

“Ik heb niet de behoefte om de hele wereld rond te reizen om alles te zien. Dat lijkt wel zo, maar dat was dus vooral toeval. Lokaal is er wel een soort die ik zou willen zien en dat is de draaihals. Ik ben zo iemand die constant in de lucht zit te kijken, maar de draaihals heb ik nog nooit gezien. Het is een bijzonder vogeltje dat zijn kop in alle kanten kan wringen.”

Onlangs was je in de Blankaart met Portemankijkers om het publiek gratis door telescopen te laten kijken naar de arenden. Is dat ook om de mensen de natuur te doen appreciëren?

“Het is een uit de hand gelopen hobby. Ik doe het graag en ik deel het graag met mensen. Een van de grote waarden in de toekomst is volgens mij echtheid, en dat is nog echt. Je kan dat niet faken!”

Wie is Jeroen Porteman?

Privé

Jeroen Porteman werd geboren in Poperinge op 6 juni 1974. Hij is de zoon van Lieven Porteman en Hilde Gheysen. Hij heeft nog een broer Wouter en een (pleeg)zus Nancy. Jeroen is getrouwd met Gudrun Blontrock. Samen hebben ze twee kinderen: Tijl en Aude. Het gezin woont in Zillebeke.

Loopbaan

Na zijn middelbaar in het College van Ieper, studeerde Jeroen Optiek-Optometrie in Brussel. Daarna studeerde hij nog een jaar in Parijs om zich te specialiseren. Voor hij 25 jaar geleden samen met Gudrun de zaak van zijn ouders overnam, was hij actief met optiekprojecten, onder andere in Burkina Faso.

Vrijetijd

Jeroen heeft een grote passie voor de natuur en spot graag dieren. Hij houdt ook van muziek, lezen, stripverhalen…

In 2018 kreeg je een Groene Pluim van de Ieperse milieuraad. Waarom was dat?

“In de winkel proberen we ecologisch te werken. Het water van het slijpatelier wordt opgevangen en gezuiverd van alle microplastics. Oude brillen gaan naar projecten, onder andere in Burkina Faso, zodat ze een tweede leven krijgen. De brilsprays zijn hervulbaar, zodat ze niet altijd weggegooid worden. We hebben groendaken, een vlindertuin… Vanboven op het Belfort is onze boom de enige boom die je kan zien in het centrum.”

Voel je je betrokken bij wat er in Ieper gebeurt?

“Ik ben echt verliefd op Ieper. Ieper is een enorm kostbare en authentieke stad die geschiedenis ademt. Ik kan dan ook niet tegen het negativisme dat je vaak op Facebook ziet. Wat er wel goed is, wordt te weinig geapprecieerd. We zijn maar een winkel, maar we werken er keihard aan om een positief elan in de stad te brengen. We proberen eigenlijk een winkel te runnen alsof we in een grootstad zouden zijn. Dat marcheert, want de mensen komen effectief van ver. Het kan dus in Ieper.”

Jullie krijgen effectief mensen uit heel Vlaanderen over de vloer. Zo kwam Herman Brusselmans voor zijn nieuwe bril.

“Van Brusselmans zijn we inderdaad medeplichtig aan zijn make-over. Een vast gezicht in de winkel is ook Koen De Bouw. De bril die hij bijvoorbeeld draagt in de serie Styx hebben wij geleverd. Extra tof is dat de bril wel belangrijk is voor het personage. Ook de privébrillen van Koen komen van hier. We hebben ook de zangeres van Hooverphonic gedaan en ook met Mickael Karkousse van Goose doen we een projectje.”

Ondertussen ben je vijftig. Ben je trots op wat jullie bereikt hebben?

“Ik voel me nog altijd een beginnende underdog. Ik geef de richting aan, maar het is wel het hele team dat het doet. Ik ben liever down-to-earth dan een echte zakenman die met cijfers bezig is.”

Lees meer over: