Koksijde: “Blij om mensen zoals ik een hart onder de riem te steken”

“Als je dan toch genomineerd bent, moet je er ook voluit voor gaan.” Gevleugelde woorden van een jongeman die ondanks zijn beperking de kraklaureaat van 2015 voor de gemeente Koksijde geworden is. “Ik ben blij dat zoveel mensen voor mij gestemd hebben”, zegt Jort.

Maandagavond 11 januari. We bellen aan bij de familie Vandekerckhove in de Kerkwijk in Wulpen. Een stralende Jort opent de deur. Dat hij straalt, heeft heel veel te maken met het goede nieuws dat hij de krak van Koksijde geworden is. Maar laat hem nu uitgerekend ook die dag jarig zijn.

Jort Vandekerckhove (25) is de tweede zoon van Katherine Neys en Jerry Vandekerckhove. Jort heeft nog een oudere broer Dieuwert. Was Jort al bijzonder verrast toen hij hoorde dat hij tot de vijf genomineerden behoorde, dan is met zijn kraktitel het hek helemaal van de dam. “Hij was daar niet goed van”, zegt zijn mama Katherine. “We hadden dat nooit gedacht, want er waren zoveel andere, waardevolle kandidaten, die ook hun verdienste hebben en bovendien een groot netwerk, op wie ze konden terugvallen om stemmen te ronselen.”

Als je dan toch genomineerd bent, moet je er ook voluit voor gaan

Vrijwilligerswerk

“Eenmaal we wisten dat Jort genomineerd was, hebben we toch bewust veel mensen aanschreven, gemaild of gevraagd om voor hem te stemmen”, gaat Katherine verder.

“Ik vind, als je dan toch genomineerd bent, je er dan ook voluit voor moet gaan”, pikt Jort op het gesprek in. “Ik ben misdienaar en ik zing in het Wulpense koor, en mama had een tekstje geschreven, dat ikzelf in de kerk voorgelezen heb. Daarin heb ik gevraagd of de mensen voor mij wilden stemmen. We hadden ook kleine briefjes achteraan de kerk gelegd en die waren allemaal meegenomen. Dat vond ik wel leuk.”

Jort doet vrijwilligerswerk in Stella Maris in Nieuwpoort, in Dunecluze, Ten Anker, bij traiteur Caroline, in de Chagall… “Overal hebben we mensen aangespoord om te stemmen, maar ik had nooit gedacht dat ik zou winnen. Er zijn zoveel mensen die veel bekender zijn dan ik.”

Doorbijter

“Jort is nu wel krak van zijn gemeente, maar hij is ook een krak in doorzetten”, zegt zijn mama. “Zijn lijfspreuk is ‘deuregoan‘. Jort is een doorbijtertje, al van toen hij 25 jaar geleden te vroeg op de wereld kwam en zelfs enkele weken heel kritiek was. Als tiener droomde hij ervan om op een podium te staan en samen met enkele vrienden zijn Jerry en ik beginnen brainstormen. Het resultaat was een eerste opvoering Erbij Horen in 2013, waarbij Jort zijn wens uit om als jongeman met een beperking zoveel mogelijk aan het maatschappelijke leven deel te nemen. In het voorjaar van 2015 volgde (N)iets bijzonders over het belang van netwerken. Meer dan duizend mensen woonden de voorstelling bij. Wij hebben telkens proberen een boodschap door te geven en tegelijk ook mensen zoals Jort een hart onder de riem te steken. Blijkbaar zijn we daarin geslaagd.”

Welk gevoel geeft deze kraktitel jou?

“Ik ben heel blij. Wat moet ik voor mijn verjaardag nog meer vragen? Het grootste cadeau is dat mensen mij graag zien en dat ik hen door mijn vrijwilligerswerk gelukkig kan maken.”

Waarom vind jij jezelf een krak?

“Ik wou mensen doen stilstaan bij de problematiek van een beperking. Ik wou tonen dat die mensen ook heel veel kunnen.”

Je laatste voorstelling ging over netwerken.

“Alle namen staan op mijn plank geschreven, die ik tijdens de laatste show gebruikte. Dat netwerk heeft mij geholpen krak te worden. Weet je wat best grappig is? Andere krakgenomineerden, zoals Sabelle Diatta en Jurrie Delporte, kwamen alle twee voor in het filmpje dat mijn netwerk illustreerde tijdens mijn laatste show. En Sabelle, die heeft zelfs enkele van haar vrienden aangespoord om voor mij te stemmen! Dat vind ik zo lief van haar!”

Het grootste cadeau is dat mensen mij graag zien

Heb je actief stemmen geronseld?

“Ja. Ik was eerst geschrokken dat ik genomineerd was. Ik was daar zelfs niet goed van, maar dan zijn mama, papa en mijn netwerk in actie geschoten. Mama heeft de lijst van genodigden voor mijn voorstellingen een mailtje gestuurd en op enkele plaatsen waar ik vrijwilligerswerk doe, hebben we een soort affiche opgehangen. Ook Facebook heeft zijn werk gedaan. Ik heb zelfs stemmen gekregen uit Gent, Antwerpen, Brussel en zelfs uit Frankrijk.”

Stel, je was geen kraklaureaat geworden, zou je teleurgesteld geweest zijn?

“Misschien wel een beetje, maar mama en papa hadden me daarop voorbereid. Als er vijf kandidaten zijn, kan er maar één winnen.”

Gezin

Geboren op 11 januari 1991 in Veurne – zoon van Jerry Vandekerckhove en Katherine Neys – broer van Dieuwert – woont in de Kerkwijk in Wulpen.

Werk

Volgde omwille van zijn aangeboren motorische en gehoorbeperkingen bijzonder onderwijs – doet op vele plaatsen in Nieuwpoort en Koksijde-Oostduinkerke vrijwilligerswerk.

Hobby’s

Misdienaar, het koor van Wulpen, dictie, lekker uit eten gaan, en op een podium staan.

(Mia Vanacker)