Jonge arts blikt terug op unieke Kanaaloversteek met supboard: “Aangemoedigd door zeehondjes”

Opdracht volbracht: Pieter-Jan Buekens peddelde vorige zondag rechtopstaand de volle 42 kilometer tussen Kent en Cap Gris-Nez en haalde zo meer dan 5.000 euro op voor het wetenschappelijk onderzoek naar eierstokkanker. De ervaring was volgens de 29-jarige huisarts in spe onbeschrijfelijk. Opvallend: de dag nadien was hij om 5 uur alweer uit de veren voor zijn shift in het ziekenhuis.

Pieter-Jan Buekens is huisarts in opleiding en werkt momenteel als spoedarts in het AZ Damiaan in Oostende. Tijdens zijn studies geneeskunde in Leuven verloor de zus van een studiegenoot de strijd tegen het kleincellig ovarium carninoma, een zeldzame vorm van eierstokkanker die vooral jonge vrouwen treft en weinig overlevingskansen biedt omdat het vaak pas in een laat stadium wordt opgespoord. Er gebeurt ook weinig onderzoek naar de ziekte, en dus besloten Pieter-Jans studiegenoten zelf een fonds op te richten. Pieter-Jan zelf droeg op zijn manier een steentje bij: door het Kanaal over te suppen en zo geld in te zamelen. Zondagmorgen vertrok hij voor dag en dauw met drie vrienden, boot en supboard richting de Franse Opaalkust.

“Rechtstaand op zo’n board vecht je in je eentje tegen de golven, maar het voelt ongelofelijk bevrijdend in die open zee”

“Het was een lange, vermoeiende dag: we zijn om vijf uur ’s ochtends vertrokken en waren pas tegen elf uur ’s avonds weer thuis”, blikt hij terug. Door de weersomstandigheden liep de overtocht aanvankelijk ook niet van een leien dakje.

Woelige zee

“Noch in Boulogne-sur-Mer, noch in Calais mochten we onze boot te water laten. Uiteindelijk zijn we dan vertrokken in Grand-Fort-Philippe, waardoor de heenvaart twee keer zo lang was. De zee stond dan ook nog eens erg woelig, we waren allemaal al moe toen we in Engeland aankwamen”, klinkt het. En dan moest het echte avontuur dus nog beginnen. Pieter-Jan ging met mijn supboard in zee in Dungeness, een landtong in Kent aan de Engelse zuidoostkust. “Na een kilometer of vijftien begon ik het fysiek lastig te krijgen: ik begon de inspanning te voelen terwijl ik nog niet eens halfweg was”, aldus Pieter-Jan. Toen na een paar uur peddelen de Franse kust eindelijk in beeld kwam, werd zijn geduld opnieuw op de proef gesteld. “Wéér leek de kustlijn uren aan een stuk nauwelijks dichterbij te komen”, glimlacht hij. Het uitzicht maakte gelukkig veel goed. “Hallucinant om die kolossen van containerschepen voorbij te zien varen.” En Pieter-Jan kreeg onderweg ook verrassend gezelschap. “Ik heb heel wat zeehondjes gespot. De laatste kilometers zwom er zelfs eentje met mij mee, alsof het wilde mij aanmoedigen.”

“De dag na dit avontuur moest ik alweer om 5 uur uit de veren voor mijn shift in het ziekenhuis, maar ik had geen last van stramme spieren”

Pieter-Jan deed de overtocht van dik veertig kilometer uiteindelijk in zes uur en vijftien minuten – een pak sneller dan de zeven uur die hij aanvankelijk voor ogen had. “Supertevreden met die prestatie”, klinkt het. “Al wil ik er ook wel direct bijzeggen dat het echt een teamprestatie was. Zonder mijn maten had ik dit nooit gekund”, aldus Pieter-Jan, die daags na het huzarenstukje om vijf uur weer uit de veren moest. “Ik had de vroege shift”, glimlacht hij. “Maar dat viel al bij al goed mee hoor: van stramme spieren had ik weinig last.” Pieter-Jan pikte het ‘suppen’ of stand-up paddleboarden een zestal jaar geleden op. “Aanvankelijk deed ik het puur voor de fun maar ik had vrij snel door dat suppen heel goed is voor je conditie. Het is ook de ideale watersport om grotere afstanden af te leggen.”

Goed doel

Kitesurfen, wakeboarden, golfsurfen; Pieter-Jan doet het allemaal. “Op een surfplank staan, geeft een fantastisch gevoel, het is voor mij de ideale manier om na een drukke werkweek m’n hoofd leeg te maken en de batterijen op te laden. Suppen is ook een mentale strijd: rechtstaand op zo’n paddleboard vecht je in je eentje tegen de golven. Het gevoel in dat open water te staan, da’s echt ongelofelijk bevrijdend”, aldus Pieter-Jan. Zondagavond bereikte hij omstreeks zes uur de krijtrotsen van Cap Gris-Nez. “Een onbeschrijfelijk gevoel.” Records heeft hij met zijn stunt niet gevestigd, maar hij haalde er wel al een aardige som geld mee op. “Ondertussen staat de teller op meer dan 5.000 euro”, glimlacht Pieter-Jan. De Knokkenaar overweegt overigens nog eens het Kanaal over te steken met zijn kiteboard.