In 2018 deden Annelore Maes en Jim Verleye waar veel mensen enkel van durven dromen. Ze verhuisden samen met hun zoontje naar het Franse Auvergne om er chambres d’hôtes ‘Quatre Mains’ te openen. Het koppel kocht een oude boerderij in het 700 inwoners tellende dorpje Saint-Priest-des-Champs en werkte een jaar lang om het om te bouwen tot een mooi gastenverblijf. Ondanks enkele tegenslagen hebben ze nog nooit spijt gehad van hun beslissing. “Je leeft hier veel meer in het moment.”
In 2018 verkochten Jim en Annelore hun huis in Koekelare en verhuisden naar Frankrijk. Jim was brandweerman in Oostende en Annelore werkte voor de stad Torhout. Toch kozen ze bewust voor een avontuur in het buitenland, waarvoor ze de geschikte locatie vonden in de Auvergne. “We zijn beiden afkomstig van de kust, daarom was het strand niet per se wat we hier zochten. Annelore wilde graag van thuis naar een bos kunnen zonder veel wegen tegen te kruisen. Zo geschiedde. Deze regio is niet erg toeristisch, maar heeft wel veel potentieel. Het is hier heel rustig, met tegelijkertijd ook genoeg interessante plekjes om te bezoeken. Drie kilometer hier vandaan is er bovendien een groot meer. Ik wilde graag een uitzicht hebben op de bergen. Ik heb nood aan licht en een vergezicht. Al onze wensen kwamen hier samen. De Auvergne wordt ook de long van Frankrijk genoemd.”
Jim en Annelore wonen op een kleine afstand van een dorpje. “Er is een bakker en een slager, maar ook een school op twee kilometer afstand, wat ideaal is voor onze zoon van 10 jaar. Volgend jaar gaat hij naar de middelbare school en dan gaat hij met de bus naar school naar het volgende dorp.”
Het gezin voelt zich hier volledig thuis. “Het is een heel ander leven. Annelore keek vroeger altijd uit naar vakantie en voelde steeds de behoefte om op reis te gaan. Ze propte een fulltime job in viervijfde en dat woog zwaar door. We moeten hier ook hard werken, maar die nood om op reis te gaan is weg. We kunnen onze tijd nu zelf indelen. We leven op ons eigen ritme. In het seizoen is het uiteraard drukker, maar we kunnen kwalitatief omgaan met de gasten, alsook met ons gezin.”
Tegenslagen
Het koppel had de voorbije jaar wel wat tegenslagen te verwerken. Eerst was er corona, later vernielde een hagelbui hun volledige verblijf. “Toch hebben we nog steeds het gevoel dat we dit moesten doen. Het was een leerschool. Op het einde van de rit hebben we dit wel gedaan: we kunnen nooit met spijt op ons leven terugkijken. Wat morgen brengt weten we niet, maar dat hoeft ook niet. We leven hier bewuster en meer in het moment.”
Quatre Mains heeft twee suites, die ook geschikt zijn als familiekamer, en twee gewone kamers. In de zomer komen er veel families langs met kinderen, maar in het najaar komen er vooral koppels genieten van de rust. Jim en Annelore leggen hun gasten graag in de watten, maar ze willen vooral het verschil maken door hun bezoekers bij te staan met raad en daad.
“Vroeger wilde ik altijd op reis gaan, maar die nood is weg” – Annelore Maes
“We maken er een erezaak van als mensen aankomen om na het eerste ontbijt samen aan tafel te zitten. Ik vraag wat hun verwachtingen zijn en wat ze graag doen. Soms hebben ze zelf al veel opgezocht, maar soms hebben mensen daar nog geen tijd voor gehad. Ze vinden het dan leuk om tips te krijgen die passen bij hun interesses. Voor ons is dat de meerwaarde van een chambres d’hôtes. Wij kunnen goed inschatten hoe lang het rijden is en wat ze er kunnen doen. We bevelen ook restaurants aan en zorgen indien gewenst voor de reservatie.”
Samen aan tafel
Het gezin kookt vijf avonden per week voor de gasten die dat willen. “Onze groenten komen uit de tuin. De mensen zien ons ’s morgens letterlijk hun avondmaal oogsten.” Het koppel houdt van de verbinding met de gasten. “We schuiven altijd zelf mee aan tafel. In het hoogseizoen is dat enkel tijdens het hoofdgerecht, want iemand moet het eten natuurlijk ook klaarmaken. Maar we luisteren graag naar de verhalen van onze gasten. We hebben al veel samen met hen gelachen en soms zelfs geweend. We willen dat mensen zich hier goed voelen. Als ze hier geweest zijn, moeten ze het gevoel hebben dat ze gesoigneerd zijn. We doen dat zonder veel franjes maar rechttoe, rechtaan. Er zijn gezinnen die nu al vier keer zijn teruggekomen, op vijf jaar tijd. Dan weet je dat je goed bezig bent. Tussendoor proberen we ook te vernieuwen. Je moet jezelf tenslotte altijd een beetje heruitvinden.”
B&B Bie Us
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
