Jeroen Maes is Brugse Antwerpenaar met Ieperse roots: “Menenpoort blijft imposant”

De bekende acteur Jeroen Maes woonde maar twee jaar in Ieper, maar ging in zijn kindertijd vaak op bezoek bij zijn grootouders in de buurt van het openluchtzwembad. Nu woont hij in Antwerpen, waar hij het succesverhaal van theatergezelschap Het Prethuis schrijft. De coronacrisis leidde tot heel wat geschrapte voorstellingen, maar zorgde ook voor inspiratie voor zijn nieuwste creatie.

“Een Brugse Antwerpenaar met Ieperse roots.” Zo omschrijft Jeroen Maes (50) zichzelf. Hij werd in Ieper geboren, groeide op in Brugge en bleef na de acteerstudies plakken in Antwerpen. “Ik heb maar twee jaar in Ieper gewoond”, vertelt de acteur, die nationale bekendheid verwierf dankzij zijn rollen in soapseries zoals Wat Nu Weer!? en Thuis. “Als kind gingen we vaak bij mijn grootouders op bezoek. Zij woonden in de Kalfvaart. Elke twee weken was ik daar en dan wandelden we dikwijls langs de Vestingen. Mijn grootouders waren ook échte Ieperlingen. Mijn grootvader gaf les in het Atheneum.”

Heb je nog herinneringen aan die bezoeken aan Ieper?

“Vooral aan de Menenpoort. Als kind was dat een heel indrukwekkend gebouw. Nu ik er opnieuw sta, lijkt het kleiner, maar dat is misschien omdat ik gegroeid ben. Al is het nog altijd imposant. In mijn kinderjaren was er ook de Last Post, maar toen stond er misschien een handvol mensen. Nu is dat blijkbaar een grote trekpleister voor toeristen. Op tv zie je soms dat er een zee van mensen staat tijdens de Last Post. Maar dat is goed. Het is straf dat de herdenking van de Eerste Wereldoorlog hier nog zo sterk leeft.”

Kom je soms nog naar Ieper?

“Eigenlijk alleen als we op tournee met Het Prethuis Het Perron aandoen, ondertussen al drie avonden per productie. Ik heb hier wel nog familie wonen, zowel aan vaders als aan moeders kant, maar zij komen ook altijd naar de voorstellingen in Het Perron, zodat ik ze daar zie. Toch voel ik een band met Ieper. Doordat mijn grootouders hier woonden, heb ik het gevoel dat mijn roots hier liggen. Zo’n tien jaar geleden heb ik ook viermaal regie gedaan bij Kunstkring Richten. Ik reed voor elke repetitie heen en terug vanuit Antwerpen. Ik hield die rit vol omdat het zo’n goede ploeg was en er zoveel talent aanwezig was dat ik mooie dingen kon maken. Ik heb fijne herinneringen aan die periode.”

Hoe groot was de impact van de coronacrisis op jou?

“Wat Het Prethuis betreft, hebben we 33 voorstellingen van ‘Brasschaatse Huisvrouwen’ moeten annuleren en 10 voorstellingen van ‘De Serviceflat’. Daarnaast ging ik ook meespelen in mijn eigen komedie ‘Hierboven, hiernaast, hieronder’ in het EWT-Theater, maar ook die 30 voorstellingen zijn geschrapt. Ook ‘De Hippodroom’, een stuk dat ik heb geschreven en zou regisseren, zou de hele zomer lopen in het Fakkeltheater maar is een jaar uitgesteld. De impact is dus groot. De voorstellingen zijn de inkomsten voor Het Prethuis. Gelukkig hebben we wel een buffer, maar het mag toch ook niet te lang duren. De troost is dat iedereen in hetzelfde schuitje zit. Ook voor de acteurs is het jammer. Als producent is het pijnlijk om te moeten zeggen dat er geen werk is.”

Jij kon wel creatief zijn tijdens de lockdown?

“Ik voelde dat ‘Weekendje Bouillon’ moeilijk zou worden in het najaar met vijf acteurs. Mag je repeteren? Een komedie spelen met social distancing is onmogelijk. Als er bovendien maar 100 mensen in de zaal mogen zitten, is het niet haalbaar. Ik moest dus een plan B hebben. Toen kreeg ik het idee voor ‘De Contactspeurder’. Op het nieuws zag ik dat er dingen fout liepen bij de contact tracing en ik dacht: daar zit materiaal in voor een komedie.”

Je doet het ook alleen?

“Ik ga inderdaad alleen op tour, maar het leuke is dat de contactspeurder naar mensen belt. Die stemmen worden ingesproken door de acteurs van ‘Weekendje Bouillon’. Het is dus een monoloog, maar er zijn ook dialogen. Ik denk wel dat het een leuk alternatief is. Het is een actueel thema, maar vooral de humor komt naar boven. Het is de bedoeling dat het relativerend werkt zodat mensen hun zinnen kunnen verzetten.”

Heb je na al die jaren nog stress als je moet spelen?

“Jazeker, vooral op de première. Als je komedie schrijft, denk je wel dat het grappig is, maar je weet het pas echt als er publiek in de zaal zit. Het eerste moment is toch spannend, maar als de eerste lach komt ben je opgelucht en meteen al minder zenuwachtig.”

Zien we je ooit nog terug op tv?

“Voorlopig niet. Het Prethuis is een fulltime job, dus ik ben niet actief op zoek naar tv-werk. Mocht er iets op de weg komen, dan zou ik het wel doen als het past in mijn agenda.”

Hoe ziet de toekomst eruit?

“In het najaar begint ik opnieuw met ‘De Contactspeurder’. Voor het voorjaar van 2021 staat ‘Frank wordt Francine’ op de planning van Het Prethuis en in het najaar van 2021 de uitgestelde toer van ‘Weekendje Bouillon’. Daarnaast heb ik nog hernemingen van ‘De Scheve Schaats’ en in de zomer van 2021 volgen de voorstelling van ‘De Hippodroom’ van Het Achterland in Antwerpen. Tot slot hernemen we nog ‘Brasschaatse Huisvrouwen’ in het voorjaar van 2022. De agenda zit dus goed vol.”