Jeannick Breyne doorzwom al heel wat muzikale watertjes. Van het punkgroepje The Bedlambs via de populaire coverband One Less ging het naar JB Jackson. Samen met zijn vrouw schuimde hij in precoronatijden de podia af in de regio en daarbuiten, maar nu zit hij al maanden op droog zaad. “De mensen verlangen zo om weer te mogen dansen.”
Muziek stroomt door de aderen van stadsarbeider en (co)rallypiloot Jeannick Breyne. Hij heeft ruim twintig gitaren en vier jukeboxen waar hij zijn honderden singletjes op draait. “Ik ben bezig met muziek van sinds ik kon rechtstaan. Maar ik heb nooit een opleiding gevolgd. Ik heb mezelf alles moeten aanleren. Nu vind je alles op het internet, heb je stembakjes, … Vroeger moest je stemmen met een stemvorkje en bij mij lukte dat niet goed. Nu heb ik zelfs een gitaar die vanzelf de snaren stemt als je hem aanslaat.”
Wanneer trad je voor de eerste keer op?
“Dat was in de jaren tachtig met The Bedlambs, een punkgroepje waarmee we in het voorprogramma speelden van 2 Belgen. Ik was geen doorgewinterde punker, maar we probeerden toch wat die muziek te benaderen. Vanaf 2007 werd ik zanger-gitarist bij One Less. We stonden drie keer op de Muzikale Dinsdagen. Ook op Frietrock hebben we gespeeld.”
Hoelang treed je nu al op als JB Jackson?
“Toch al een jaar of zes. Dat doe ik alleen met mijn vrouwtje, Patricia Coussement. Met One Less was het soms moeilijk om allen samen te kunnen repeteren of op te treden. Dat was de reden waarom ik ermee gestopt ben. Ik zal niet zeggen dat ik One Less niet mis, maar ik amuseer me met wat we nu doen. Mijn vrouw deed eerst alleen het geluid, maar stilaan begon ze mee te zingen. Intussen hebben we een repertoire van meer dan 200 covers. We hebben voor elk wat wils.”
Welk nummer speel je het liefst?
“Ik hou van veel muziekgenres, maar vooral de Franse nummers vind ik geestig om te zingen. Mijn grote idool is echter Johnny Cash. Mijn vrouw zingt mee onder de naam June, een verwijzing naar June Carter, de echtgenote van Johnny Cash. De naam JB Jackson verwijst dan weer naar de initialen van mijn naam en een bijnaam die een kameraad, Geert Beauprez, mij heeft gegeven. Ik had ook een bijnaam voor hem: de Buzze, omdat hij altijd rondreed met een vrachtwagen met oude buizen in de laadbak.”
Je bent ook een rallyliefhebber.
“Sinds 1985 doe ik al onafgebroken mee aan de Rally van Ieper. Vorig jaar zou het mijn 36ste keer zijn, maar door corona is dat niet gelukt. Meestal ben ik copiloot, maar in 1992 en 1993 heb ik zelf gereden. Een dure hobby? Neen, want ik betaal niet om rally te rijden. Ik heb ook nog nooit een euro sponsoring gezocht. Als piloten mij willen als copiloot heb ik twee voorwaarden: het mag me niks kosten en als je niet naar mij luistert, ben je mijn maat niet meer.”
De laatste vier jaar reed je mee als copiloot met Philip Cracco. Waren jullie vrienden?
“Zeker. Hij was mijn beste maat. Ondertussen is het een jaar geleden dat hij is overleden. Ik heb het er nog altijd moeilijk mee. Je leert elkaar zeer goed kennen als je samen in een rallyauto zit. Je riskeert je leven met elkaar en je moet vertrouwen hebben in elkaar. Buiten de rally waren we ook vrienden. Philip kwam dikwijls meezingen met ons.”
Kom je veel naar de Menenpoort?
“Niet echt. Als we een wandeling doen en het is Last Post, dan zullen we zeker eens stoppen. Het oorlogsverleden laat me zeker niet koud. Ik ben er de laatste tijd ook vaak beroepshalve geweest. In deze coronatijden is er altijd iemand van dienst om de Menenpoort af te zetten. Dat moet ik ook doen. Nu mag er niemand staan. De meeste mensen hebben er wel begrip voor.”
Je werkt voor de afdeling evenementen van de technische dienst. Wat houdt dat in?
“Dat is het aanbrengen van stoelen, tafels, partytenten, … alles wat ze nodig hebben om te feesten. Het is al vaak gebeurd dat ik het podium opbouwde waar ik later zelf op speelde. Nu zijn er weliswaar geen feestelijkheden, maar er is werk genoeg.”
Heb je veel optredens verloren door corona?
“Zeker vijftig. Het is ondertussen zolang geleden. De mensen verlangen daarnaar. Nu proberen we soms eens een optreden live via het internet te doen, maar dat is toch hetzelfde niet. Ik ben daar altijd zenuwachtiger voor: je ziet niemand, je krijgt geen applaus, er wordt niet gedanst, … De mensen zijn zot van onze internetconcerten, maar zelf doe ik het niet zo graag. We doen het vooral om toch een beetje onder de aandacht te blijven.”
Heb je nog grote dromen?
“Ik zou het wel eens leuk vinden om de studio in te duiken en enkele nummers op te nemen. Meedoen aan The Voice? Er bestaan veel betere zangers dan ik. Ik vind van mezelf dat ik kan zingen, maar als je dan jezelf hoort, klinkt dat toch altijd raar. Het is ook meer een hobby van ons. Het is niet de bedoeling om op te treden op Tien Om Te Zien. We willen gewoon de mensen entertainen en laten dansen.”
Privé: Jeannick Breyne werd geboren in Ieper op 4 mei 1961. Hij is getrouwd met Patricia Coussement en heeft vier kinderen uit een vorige relatie. Hij woont op de Hellakker in Ieper.
Opleiding: Hij volgde de kleuter-, lagere en middelbare school aan het Atheneum in Ieper.
Loopbaan: Na zijn middelbaar begon Jeannick te werken voor Yplon, het huidige McBride. Nu werkt hij al 23 jaar voor de technische dienst van de stad Ieper, waar hij normaal werkt voor de feestelijkheden. Voordien werkte hij in de transportsector en bij Eldis.
Onder de Menenpoort
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
