Jean-Claude Dejaeghere en zijn echtgenote Karin Schneider hebben hun leven verdeeld tussen België en Duitsland. Nu wonen ze al tien maanden in een mooie flat in de schaduw van de Sint-Michielskerk. In Duitsland was Jean-Claude dirigent en lid van verschillende koren en muziekverenigingen. Eind april komt er zowaar ‘een Duits muziek’ een aperitiefconcert spelen in Roeselare voor hun vroeger lid.
Jean-Claude Dejaeghere is er nu 81 maar hij ziet er, net als zijn echtgenote Karin met wie hij al 43 jaar is gehuwd, nog zeer goed uit en hij is nog steeds bij de pinken. Jean-Claude is een geboren en getogen Roeselarenaar. “Van mijn negen jaar woonde ik in de Handelsstraat, aan het toenmalig open zwembad. Ik heb school gelopen in het Koninklijk Atheneum en van jongs af heb ik ook muziek gestudeerd. Dat was niet moeilijk, want mijn papa Dieudonné Dejaeghere was muziekleraar in Roeselare en Izegem en hij speelde klarinet, een instrument dat ik ook heb leren spelen naast het orgel.”
“Na het middelbaar ben ik naar het conservatorium in Gent getrokken om muziek te studeren. Na mijn studies ben ik tien jaar beroepsorganist geweest: ik leerde alle kerken en orgels van de hele streek kennen (lacht). En in Roeselare ben ik ook lid van het stadsmuziek en later van het Gildemuziek geweest.”
Vrijgesteld van legerdienst, maar toch in het leger
“Een goede vriend uit Moorslede was werkzaam als studiemeester in een atheneum voor kinderen van Belgische officieren in het Duitse Volkmarsen en hij overhaalde mij om even te gaan kijken bij de Belgische militairen in Duitsland of dat niets voor mij zou zijn. Zo gezegd, zo gedaan en toen ik daar eens goed rondkeek, was ik meteen overtuigd. Als muziekleraar zou ik er ambtenaar zijn en van dezelfde faciliteiten genieten als de Belgische militairen. Dat wil zeggen dat ik gratis gemeubileerde huisvesting zou hebben, goedkope benzine kon kopen en geen BTW moest betalen.”
“In 1971 vertrok ik dan ook met mijn vrouw en onze twee kinderen naar Duitsland. Mijn standplaats werd Soest en ik zou er muziekles geven aan kinderen van Belgische militairen in diverse scholen. Het rare was dat ik, als oudste van zeven kinderen, vrijgesteld was van legerdienst en dat ik uiteindelijk toch in Duitsland in het leger terechtkwam (lacht).”
Negen koren opgericht
“In Soest richtte ik ook een familiekoor op voor familieleden van de Belgische militairen. Daar leerde ik ook mijn tweede echtgenote kennen met wie ik nu al 43 jaar ben gehuwd. We zijn dan teruggekeerd naar België en ik heb hier les gegeven in het atheneum van Tielt en ik werd ook dirigent van de muziekvereniging van Tielt. Nadat Karin en ik gehuwd waren, zijn we in 1985 opnieuw naar Soest verhuisd.”
“Ik heb in mijn volledige Duitse periode acht of negen koren opgericht waarvan ik ook de dirigent was en ik ben ook lid geweest van twee muziekkapellen. Van Musikverein Niederense ben ik twaalf jaar lid geweest, van mijn 68ste tot mijn 80ste. Ik speelde er klarinet en sprong nu en dan eens in als dirigent.”
(Lees verder onder de foto)
“In 1989 was er weer een Belgische periode en zijn we opnieuw in Roeselare komen wonen. De Berlijnse Muur was gevallen en de Belgische militairen in Duitsland werden overbodig en kwamen allemaal terug naar België. Dus er waren ook geen kinderen meer om les aan te geven. Ik heb dan nog enkele jaren muziekles gegeven in Torhout en Tielt vooraleer ik in 1966 met pensioen kon.”
“Maar twaalf jaar later zijn Karin en ik opnieuw naar Soest getrokken. De zus van Karin werd ziek, haar kinderen woonden er nog en ze wilde een beetje dichter bij haar familie zijn. Bovendien hebben wij het daar altijd naar onze zin gehad. In Musikverein Niederense waren wij één grote vriendengroep. Toen ik 80 werd, kwamen ze zelfs een optreden geven voor ons huis.”
Verrassingsbezoek
“Een tijdje geleden hebben we een moeilijke beslissing genomen: optreden met Niederense kwam te zwaar voor mij en ik ben gestopt. Bovendien zou ons huis in Duitsland worden verkocht en toen hebben we beslist om voorgoed naar Roeselare te verhuizen. Maar het contact met Musikverein Niederense is altijd gebleven. We belden elkaar, wensten elkaar een gelukkig nieuwjaar en enkele weken geleden kregen we hier een verrassingsbezoek van enkele leden.”
“Zij kwamen mij vertellen dat ze op zondag 30 april van 11 tot 15 uur met 32 muzikanten van Niederense een aperitiefconcert zullen brengen voor mij en voor alle Roeselarenaars. Dit concert zal plaatsvinden op het Stationsplein. De muzikanten en hun familie zullen op zaterdagavond eten in Park Rodenbach en slapen twee nachten in het Parkhotel. Naast een bezoek aan Roeselare zullen ze wellicht ook Brugge bezoeken.”
“Ik zal zelf niet meespelen op het concert in Roeselare. Ik kan het niet meer opbrengen. Vier jaar geleden heb ik een openhartoperatie gehad en ik moet het een beetje kalmer aan doen. Maar ik hoop uit de grond van mijn hart dat het op 30 april mooi weer is en het een mooie dag wordt voor ons en voor Roeselare.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
