2020 mag dan wel de geschiedenis ingaan als het coronajaar, voor duizenden West-Vlaamse gezinnen blijft dit voor altijd het jaar van de geboorte van hun kind. Zij kunnen vanaf vandaag, vrijdag 11 december, een foto van hun kleine spruit insturen voor onze babyspecial KW Beebee . Ook Ineke (34) en Jan (36) zullen dat zeker doen. Zij zagen hun gezin dit jaar uitbreiden van twee naar … vier kinderen.
Ineke en Jan wonen in Koekelare en hadden eerder al twee kinderen, Flore (6) en Brent (4). “We hebben lang getwijfeld over een derde”, bekent Ineke, die kleuterjuf is in Vrije Basisschool De Negensprong in Bovekerke bij Koekelare. “Ik heb Jan moeten overtuigen, want zelf vond ik nog geen rust met twee kinderen. Ik wou een derde en eigenlijk was het zelfs altijd mijn droom om een gezin met vier kinderen te hebben. Maar ik had nooit gedacht dat die droom nog werkelijkheid zou worden.”
Reorganiseren
“Hoewel we al een klein vermoeden hadden, schrokken we toch erg toen we op het beeldscherm bij de gynaecoloog twee witte bollen zagen. We hebben daar een kwartier elkaar zitten uitlachen! Tweelingen zitten niet echt in de familie bij ons. Pas later realiseer je je wat dat echt betekent. Toen ik het kort daarop aan mijn mama en zus vertelde, heb ik toch wel een beetje geweend. Ik was bang dat ik het niet zou aankunnen.”
“We moesten alles reorganiseren: er is een kamer te kort in ons nieuwe huis, onze beide auto’s waren te klein voor onze kroost… Ik zag eerst vooral de problemen”, aldus Ineke. “Ik doorbladerde de Krant van West-Vlaanderen op zoek naar andere ouders met tweelingen, want het kon toch niet dat wij de enigen waren? Maar Jan zette me weer met beide voeten op de grond en zei dat we vooral blij moesten zijn.”
Plots werd het serieus
“Ik kreeg veel steun van familie en vrienden. ‘Jij gaat dat kunnen, dat gaat lukken’, verzekerden ze me. Dat deed deugd. Ook de gynaecoloog sprak me moed in. Uiteindelijk zijn Lize en Mats op 3 maart geboren, met een gewicht van 2,665 en 3,210
“In het ziekenhuis waren er al bezoekers die niet dicht durfden komen of geen zoen wilden geven. Aan de receptie vroegen ze al of je koorts had”, vertelt Jan. “Wij hadden aan de coronacrisis nog niet zoveel aandacht geschonken, maar je voelde toen wel dat het serieus was. Toch kon iedereen die het wou nog op babybezoek komen in het ziekenhuis. Maar kort daarop begon de eerste lockdown. Wie ons thuis wou bezoeken, was er aan voor de moeite.”
Grootouders aan raam
“We vonden het erg jammer dat we de geboorte van Lize en Mats niet hebben kunnen vieren. In het begin stonden de grootouders aan het raam te zwaaien. En het doopsel is al twee keer uitgesteld. Op zich had de dienst in de kerk wel gekund, maar we willen er ook een feest bij (lacht). En we hebben een té grote familie. Ook de babyborrel hebben we moeten laten afgelasten.”
“Dat doet wel hartzeer”, zegt Ineke. “Je hebt negen maanden naar die twee baby’s uitgekeken, je bent trots op hen en wil ze wel eens aan iedereen tonen. Ook om de mensen te bedanken die veel voor ons gedaan hebben. Er zijn ook mensen in de familie die Lize en Mats nog bijna niet gezien hebben. Jans zus bijvoorbeeld, die als dokter in een ziekenhuis werkt. Zij heeft de tweeling nog maar drie keer kunnen vasthouden.”
“We zullen nooit meer zoveel bij ons gezin zijn als in het voorbije jaar”
“Aan de andere kant is de coronacrisis het mooiste geschenk dat we konden krijgen. Je gezin in één keer van twee naar vier kinderen zien uitbreiden, dat vraagt wat aanpassing. De rust en routine van de lockdown kwamen daarbij als geroepen. Ik ben negen maanden bang geweest dat ik met de twee andere kinderen niet tijdig op school zou zijn. Maar nu was er plots geen school meer. De zorg voor mijn vier kinderen was mijn enige dagtaak.”
Tijd voor elkaar
“Het is jammer dat we niet eens konden feesten met familie en vrienden, maar de coronacrisis heeft wel rust gebracht”, knikt Jan, die als projectleider bij een coördinatiebureau in de bouwsector werkt. “We hadden tijd voor elkaar en voor onze kinderen. We zullen nooit meer zoveel bij ons gezin zijn als het voorbije jaar. Met twee baby’s in huis moet je soms wat slaap inhalen, maar ook dat was geen probleem. Je moest niet bang zijn dat je iets zou missen, want er was gewoon niets.”
“Intussen zijn Lize en Mats goed aan het groeien. We mogen heel blij zijn met twee zo’n rustige baby’s. Een babyborrel komt er niet meer, dat zou vijgen na Pasen zijn. We zouden wel graag hun eerste verjaardag vieren en hopen in 2021 links en rechts eens een feestje te kunnen houden. Ondanks het negatieve beeld is 2020 voor ons een topjaar geweest. De komst van onze twee gezonde baby’s overheerst. En we hebben nog meer van onze kinderen kunnen genieten.”
Stuur een foto van jouw baby in via
Coronavirus
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
