Willy Derutter uit Ieper was 22 jaar toen hij in 1954 zijn eerste modeltreintje kocht. Op een gegeven moment had hij een collectie van bijna 500 locomotieven en 1.700 wagonnetjes. Ondertussen is Willy 92 en heeft hij last van bevende handen, waardoor hij met pijn in het hart zijn liefhebberij moet stopzetten. “Iedereen mag komen om zaken over te nemen, maar niet alles in één keer. Dat zou te veel pijn doen”, vertelt Willy.
Achter de gevel van de schattige Villa Blanche in de Plumerlaan in Ieper verschuilt zich de bijzondere miniatuurwereld van Willy Derutter. In elke ruimte staat er wel iets dat de 92-jarige Ieperling zelf gemaakt heeft: een zelf ontworpen burcht, een replica van de brug van het kasteel van Wijnendale en in de woonkamer tientallen modeltreintjes.
Märklintreintje
“Ik moet een jaar of zes geweest zijn toen ik eind jaren dertig met mijn moeder aan het Brusselse Noordstation wandelde”, mijmert Willy. “In de etalage van een speelgoedwinkel zag ik toen een Märklintreintje blinken. Dat wil ik ook, zei ik meteen tegen mijn moeder, maar die was niet echt enthousiast. Dat is alleen voor de rijke mensen, antwoordde ze. Ik weet nog dat ik toen gezegd heb: als ik ooit geld verdien, dan koop ik zo’n locomotief.”
Al heeft het wel nog enige jaren geduurd vooraleer Willy kapitaalkrachtig genoeg was om aan zijn eigen collectie te beginnen. “Ik ben begonnen in 1954”, vertelt Willy. “De dag dat ik trouwde, zei ik tegen mijn vrouw dat ik wilde sparen voor een trein. Sindsdien is het niet meer gestopt. Ooit had ik bijna 500 locomotieven en 1.700 wagonnetjes. Ik heb meer dan tien treintafels afgewerkt. De grootste tafel die ik ooit maakte, was 16 vierkante meter groot. Zeven jaar heb ik eraan gewerkt, telkens een paar uur per dag.”
Erfgoeddag
In 2007 beleefde Willy zijn moment de gloire, toen zijn grote treintafel één van de trekpleisters was op Erfgoeddag in Ieper. “419 mensen kwamen op bezoek om mijn werk te bekijken en er foto’s van te nemen. Dat was fantastisch. Ik had er lang van gedroomd om mijn werk eens tentoon te kunnen stellen.”
“Alles mag van mij weg, maar niet in één keer. Dat zou te veel pijn doen. Liefst stuk per stuk”
Willy haalde vooral plezier uit het ontwerpen en bouwen van de landschappen en het spoornetwerk. “Als het ontwerpen, bouwen, testen en verbeteren achter de rug is, is de lol er af. Dan ben ik gelukkig dat het me gelukt is, maar rest er me uiteindelijk nog één ding: alles afbreken en aan een nieuw landschap beginnen. Dan was ik weer voor een jaar of drie zoet en zo bleef ik telkens bezig. Hoeveel geld ik gestoken heb in mijn liefhebberij? Dat zeg ik liever niet. Het was veel. Het was meer dan een hobby, het was een verslaving.”
Tijdens zijn loopbaan was Willy ‘zetelgarnierder’ of meubelstoffeerder. Hij werkte onder andere 27 jaar bij Top Mouton in Proven. “Naast mijn job als meubelstoffeerder heb ik jarenlang als orgellist en accordeonist rondgetrokken. Ik heb zelden geld van mijn loon in deze hobby geïnvesteerd. Het was bijna altijd drinkgeld dat ik verdiende door muziek te gaan spelen op huwelijksfeesten, maar ook als begeleider van koren.”
Bibberende handen
De tand des tijds heeft echter ook vat op Willy en de Ieperling wordt er niet jonger op. Dat heeft ook invloed op zijn hobby. “Ik kan niet meer. Ik beef te veel”, vertelt Willy terwijl hij zijn bibberende handen voor zich houdt. “Dat is niet handig als je met lijm moet werken. En als ik het niet goed kan doen, dan liever helemaal niet. Ik ben nogal een perfectionist en zet graag de puntjes op de i, iets wat noodzakelijk was in mijn job als garnierder.”
Daarom zoekt Willy nu andere modeltreinliefhebbers die een deel van zijn collectie willen overnemen. “Mijn zonen Dirk en Luc hebben geen interesse, vandaar dus mijn oproep. Een Poperingenaar die altijd liefhebber is geweest van modeltreinen en nu met pensioen is, heeft al mijn rails, wissels en signalen komen halen. Nu heb ik wel nog veel locomotieven, miniatuurgebouwen, landschappen… Alles mag van mij weg, maar niet in één keer. Dat zou te veel pijn doen. Liefst stuk per stuk. Het moet stilletjes gaan…”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
