Harelbeke: "Ik kan niet zonder mensen rondom me"

Lut Moerman hier samen met echtgenoot Carl Byttebier en kinderen Wouter en Nancy (Lore en Lucas) Pieter en Marie, (Emiel) Thijs en Hanne (Floor en Marte). (tussen haakjes zijn de kleinkinderen) © LOO

Redactie KW

21 januari 2016, 12:42 Bijgewerkt op: 26 november 2020, 16:01

Lut Moerman uit de Elfde-Julistraat op wijk Zandberg is verkozen tot dé Krak van Harelbeke. De uit Stasegem afkomstige Lut zet zich als vrijwilliger al jarenlang in bij diverse verenigingen en voor allerlei sociale activiteiten.

Lut Moerman (61) is opgetogen met haar eerste plaats. “Het is een complete verrassing. Ik had enkel de buren en de school laten weten dat ik genomineerd was”, zegt Lut bescheiden. Lut genoot een opleiding snit en naad aan OLV van Bijstand in Kortrijk en volgde textieltekenen richting ontwerp van tapijten en meubelstoffen. Later werkte ze in een textielbedrijf. “Nog later werkte ik thuis. Ik wilde mijn kinderen zien opgroeien”, vertelt Lut. “De vrouw van de zaakvoerder zei me – toen ze me thuis bezig zag met onze Wouter – dat ik een goede onthaalmoeder zou zijn.”

Met 13 aan tafel

En zo was Lut 25 jaar lang onthaalmoeder. “Ik heb veel boterhammetjes gesmeerd, appeltjes geschild, fruitpapjes gemaakt en liedjes gezongen. De woensdagnamiddag stond steevast in het teken van knutselen, zingen en spelen. Van mij mocht het overal, behalve op tafel”, lacht ze. “Omdat er toen almaar meer tweeverdieners waren, steeg ook het aantal kinderen waar ik op paste. Soms zaten we met 13 aan tafel. Ik moest eigenlijk kleuterleidster geworden zijn. Ik beschouwde mijn huis als mijn klaslokaal”, mijmert Lut.

Ik moest eigenlijk kleuterleidster geworden zijn, mijn huis was mijn klaslokaal

Omdat ze hoog aangeschreven stond als onthaalmoeder werd Lut door de directie van de St.-Ritaschool op wijk Zandberg gevraagd er een voor- en naschoolse opvang te starten. Lut was al verbonden met de school omdat ze er al een beetje voor opvang instond en hielp bij allerlei activiteiten. “Ik heb dat met veel plezier 25 jaar lang gedaan. Ik was er de mama van de school en kreeg de bijnaam tante Lut“, lacht ze.

Veel vrienden

Intussen was en is Lut ook actief bij een tiental verenigingen: Femma, KAV Zandberg-Stasegem, zangkoor Vitalis, Buurtwerking… Zij is actief bij de knutselnamiddagen in het Buurthuis Zandberg en bezoekt talrijke eenzame mensen en allochtonen. “Ik maak bijvoorbeeld zelf kaartjes met wensen voor alle 80-jarigen van de wijk en bezoek de nieuwe inwoners. Voor mij zijn sociale contacten zeer belangrijk”, aldus de Krak van Harelbeke. Haar sociale geëngageerdheid kreeg Lut met de paplepel mee. “Mijn ouders waren onder meer bij KAV en KWB. Ik onthoud hun lijfspreuk: Je moet niet rijk zijn maar veel vrienden maken. Zo krijg je een mooi gevuld leven”, zegt Lut. “Ik kan niet zonder mensen rondom me, ik moet iets voor hen kunnen betekenen. Mocht alles te herdoen zijn zou ik hetzelfde doen.”

VRAGENRONDE

Wat betekent de titel ‘Krak van Harelbeke’ voor jou?

“Ik vind het fantastisch. Mijn nominatie was al een verrassing. De eerste plaats krijgen is nog verrassender. Het is een mooie blijk van waardering voor alle vrijwilligers. Ikzelf werk eigenlijk het liefst in de schaduw.”

Zingen doe je al je leven lang. Wat is zingen voor jou?

“Dat is een grote passie en uitlaatklep. Ik zing van toen ik klein was en heb geen last van plankenkoorts. Mijn vader had dat ook niet. Op school zong ik als 14-jarige Nederlandstalige liedjes voor mijn klasgenootjes. Later heb ik samen met mijn beste vriendin Dominique Depoorter het kinderkoor de Zandkorreltjes gesticht. Ik zing al 30 jaar bij Femma en later ook bij Vitalis. Onlangs heb ik een koortje opgericht met de ‘oudjes’ van het rusthuis in Kuurne. Hen teksten aanleren is goed voor hun geheugen en ze amuseren zich.”

Je bent erg optimistisch. Heb je ergens spijt van?

“Ik ben altijd optimist geweest. Spijt hebben van iets heb ik niet, ik vind dat zo raar. Het liefste wat ik doe is mooie herinneringen ophalen. Ik beleef daar veel plezier aan.”

Je had ooit een grote droom.

“Ja hoor. Ik had ooit graag Bart Peeters van De Droomfabriek ontmoet en hen uitgenodigd om samen iets te organiseren in onze St.-Ritaschool. Uiteindelijk heb ik het nooit gedurfd.”

Heb je nog een uitsmijter?

“Dan denk ik aan wat mijn ouders altijd zeiden : wees zorgzaam, sta voor iedereen open, durf een babbeltje te slaan, luister goed en probeer voor iedereen goed te doen. Mensen zouden meer zo moeten denken.”

BIO