“De wielermicrobe is nooit verdwenen”: ex-renner en gemeenteraadslid Bart Pieters uit Koksijde start pelgrimsfietstocht naar Compostela die hij koppelt aan een goed doel

Al jaren koestert Bart Pieters (50), Koksijds osteopaat en gemeenteraadslid, de stille wens om ooit de pelgrimstocht naar Santiago de Compostela te maken. Op zondag 5 mei is het zover en begint hij met zijn mountainbike vanuit Koksijde-Bad aan het 2.450 km lange traject van de Camino del Norte. Pelgrim Bart koppelt deze uitdaging ook aan een lokaal goed doel.

Bart zal dit jaar een van de vele duizenden mensen zijn die om de meest uiteenlopende redenen de pelgrimstocht naar Compostela maken. Dit bedevaartsoord in het noordwesten van Spanje, net boven de Portugese grens, werd een symbool in de strijd van de Spaanse christenen tegen de islam. Nadat de moslims in de tiende eeuw de stad hadden verwoest, werd ze een eeuw later compleet heropgebouwd. Bart kiest niet voor de meest bekende en oudste route, de ‘Camino francés’, die destijds de middeleeuwse verkeersas was en vanuit de Spaanse Pyreneeën naar het graf van apostel Jakobus leidt. Uit het netwerk van de vele Jacobswandelroutes zal hij het parcours van de kalmere, maar zwaardere Camino del Norte rijden.

Wielrennersverleden

“De meeste pelgrims maken de tocht te voet en vertrekken uit St.-Jean-Pied-de-Port in de Pyreneeën, waar alle Europese aanlooproutes samenkomen, om 950 km verder in Santiago aan te komen”, legt Bart uit. “Ik wou echter graag in Koksijde vertrekken en met de fiets, meer bepaald met de mountainbike, gezien mijn wielrennersverleden. De Belgische route die ik zal volgen, vertrekt aan de Eglise St.-Jacques in Doornik.”

“Ik heb altijd gezegd dat ik dit zou doen als ik in goede gezondheid 50 jaar mocht worden, als een soort erkentelijkheid voor alle geluk in mijn leven”

“Ik heb altijd gezegd dat ik dit zou doen als ik in goede gezondheid 50 jaar mocht worden – wat nu een feit is – als een soort erkentelijkheid voor alle geluk dat ik tot nu toe heb gehad in mijn leven. Met familie, mijn zaak, in Koksijde wonen, geen ongelukken, ziektes of oorlog… maar ik doe dit deels ook omdat ik na bijna 25 jaar alleen maar plankgas geven in mijn praktijk osteopathie, met lesgeven, in de politiek, op sportief vlak, even stil wil staan en onthaasten. Ik doe dit met de mountainbike omdat ik door de natuur wil en een hekel heb aan het verkeer. De tocht is 2.450 km en normaal zou ik er op 30 of 31 mei moeten geraken, afhankelijk van een aantal factoren zoals het weer, materiaalpech, ondergrond, fysiek… Dat betekent dus een 25-tal dagen en zo’n acht uur per dag. Vanaf mijn 15de tot mijn 20ste was ik wielrenner en won ik onder meer het eindklassement in het Criterium van de Westhoek in 1990. In 1992 ging ik kinesitherapie studeren aan de KULeuven, waardoor de combinatie met koers niet meer mogelijk was. Maar de wielermicrobe verdween nooit en ik bleef vrijwel altijd een tweetal ritten per week doen, later voornamelijk met de mountainbike. Mijn basis zou dus breed genoeg moeten zijn om deze uitdaging aan te gaan.”

Gepakt en gezakt

Bart vertrekt ‘gepakt en gezakt’. “Alles voor een maand moet in een stuurtas, een zadeltas en een grote rugzak. Ik ben dus zeer beperkt qua kleding, want er moet heel wat reserve- en reparatiemateriaal mee. Ik overnacht in refuges, chambres d’hôtes, kloosters of abdijen, albergues en af en toe in een hotelkamer, want ik moet toch ook een paar keer mijn kleren (laten) wassen…”

“Ondertussen ben ik ook lid van het Vlaams Compostelagenootschap en ontving ik al mijn schelp en stempelboekje”, lacht Bart. “Dat is belangrijk om aan te tonen dat je pelgrim bent en vooral om toegang te krijgen tot de slaapplaatsen onderweg. Mijn familie en vrienden staan helemaal achter mijn uitdaging en wie geïnteresseerd is kan mijn avontuur volgen op sociale media. Op tijd en stond zal ik verslag uitbrengen. Twee fietsmaten rijden mee tot Parijs, een andere vriend vergezelt me drie dagen rond de Frans-Spaanse grens en mijn vrouw Joke rijdt de laatste dagen mee tot in Compostela. Het eerste traject loopt van Koksijde tot Doornik (daar start de Via Turonensis, red.), dan fiets ik naar Parijs, Orléans, Tours, Poitiers, Bordeaux en de Pyreneeën. Vanaf daar begint de Camino del Norte: San Sebastian, Bilbao, Santander, Gijon, Oviedo en Santiago. De Pyreneeën en de Picos de Europa zijn de voornaamste hindernissen.”

Goed doel

Bart wil aan zijn pelgrimstocht ook een goed doel koppelen. “Daarvoor ben ik momenteel in contact met het Sociaal Huis en met enkele serviceclubs van de Westkust. Het opzet is om in het najaar een project op te starten om kansarme(re) jongeren aan hun rijbewijs te helpen, wat erg belangrijk is voor hun toekomstkansen. Ik heb hierbij een systeem voor ogen van vrijwilligers die rijlessen geven. De fondsen zijn nodig voor de benzine, de verzekeringen en de examenkosten. Ik hoop uit de grond van mijn hart dat ik dit goede doel kan realiseren.”