“Bakkerij werd frituur op drie weken tijd”: Geert Vanlede zag bakkersleven niet langer zitten

Maaike Roelens en Geert Vanlede: “In de beginfase boden we een zevental burgers aan. Nu zijn dit er al vijftien.” © Eddy Lippens
Eddy Lippens
Eddy Lippens Medewerker KW

Waregem Geert Vanlede en Maaike Roelens bouwden in 2006 hun bakkerij om tot een frituur. ’t Frietbakkerke was geboren. “Eind volgend jaar is het voor ons genoeg geweest en is de frituur over te nemen”, klinkt het.

Geert Vanlede (59) volgde een opleiding houtbewerking in het VTI van Tielt. Zijn vader had echter een bakkerij in Wingene, later in Zwevegem. Op 18-jarige leeftijd proefde hij al van het bakkersleven. Zijn legerdienst, een passage in een tapijtenfabriek en ervaring opdoen in een bakkerij in Wenduine en Aalter om vervolgens vijf jaar bij zijn vader in bakkerij ‘Vanlede-D’haene’ te werken. Er volgde nog een jaar in Elsegem om daarna als zelfstandige te beginnen.

“En toen leerde ik Maaike kennen die afkomstig was uit Oostrozebeke”, vertelt Geert, 32 jaar getrouwd, trots. “Ik deed mijn laatste ervaring op bij bakkers in Izegem en Deerlijk om vervolgens in 1992 in Desselgem op de plaatse te belanden. Maaike had er drie jaar opzitten als bejaardenhelpster, iets wat ze met pijn in het hart vaarwel moest zeggen om samen met mij bakkerij ‘Vanlede-Roelens’ te beginnen. Daarvoor had er al eens een bakker op dezelfde plaats gezeten en was er ook al een bloemenwinkel.”

Gelegenheidstaarten

“Onze specialiteit was vooral patisserie. Gelegenheidstaarten maken, zoals bijvoorbeeld verjaardagstaarten, deed ik heel graag. Maar als bakker heb je nooit gedaan. We maakten alles zelf, iets wat we tot in 2006 volhielden. Ik wilde eigenlijk al lang stoppen. Eigenlijk wilde ik nooit bakker worden (lacht)”, komt Geert verrassend uit de hoek. “We bouwden de bakkerij in drie weken om tot een frituur.”

“Het familiale speelde ook mee in deze beslissing”, gaat Maaike verder. “We hadden twee kindjes, Danielle (31) en Chelsey (29), die toch wat zorg nodig hadden. Ondertussen zijn daar twee kleinkinderen, Ona (3) en Milo (enkele weken oud) bijgekomen. Rechtover ’t Frietbakkerke stond ook een frituur naast de kerk. Later verdween die.”

“Omdat we vastbestek aanbieden aan onze klanten en onze bereidingen zelf maken moest ik een koksopleiding volgen”, pikt Geert opnieuw in.

Studenten

“Een opleiding waar ik toch veel uit leerde. We openden de deuren voor het eerst in de paasvakantie. Het was meteen een schot in de roos. Het was heel druk. Gelukkig kregen we de hulp van een meisje dat lesgeefster was. Nu kunnen we rekenen op de hulp van studenten en de zus van Maaike. Die leggen we goed in de watten, ze blijven dan ook graag terugkomen. In de beginjaren waren we tot middernacht open. Dan ben je al vlug tot 1 uur bezig. Nu is er na 22 uur geen kat meer te zien op straat.”

“We bakken onze frietjes bewust in olie”

“We bakken onze frietjes in olie, een bewuste keuze. Het zijn veel lichtere frietjes die makkelijker te verteren zijn wanneer je er ’s avonds nog eet. Die keuze kwam er mee door een vriendin van Chelsey. Een bijkomend voordeel is dat veganisten ook aan hun trekken komen. Soms krijgen we de vraag wel eens waarmee we bakken.”

“In de beginfase boden we een zevental burgers aan. Nu zijn dit er al vijftien. In totaal zijn er al 60 verschillende snacks te verkrijgen. Onze balletjes in tomatensaus, vol-au-vent, rundstong, vispannetje, lasagne, hespenrolletjes, hutsepot en spaghetti zijn van eigen makelij. In de zomerperiode komen daar nog eens koude schotels bij.”

Belegde broodjes

“Daarnaast hebben we nog een vijftal soorten belegde broodjes in ons assortiment. Dit assortiment was aanvankelijk veel uitgebreider maar na corona zijn we dit gaan beperken.”

“Naast de openingsuren zijn we dus heel wat extra uurtjes in de weer om onze klanten verse zelfbereide producten aan te bieden. Dit is een verhaal dat ik heel graag deed en nog altijd doe. Maar op 1 januari 2026 ga ik met pensioen. Het is dan genoeg geweest.”

“Zelf ga ik niet verder doen met ’t Frietbakkerke”, zegt Maaike (52). “Ik zou graag werken in wzc De Meers in Waregem als logistiek medewerker. Mijn dochter is daar hoofdverpleegster. We hebben het allebei heel graag gedaan. Als koppel samenwerken is niet iedereen gegeven, hoor. Er vallen al eens woorden maar die bleven nooit lang hangen. Daar komt dus op 1 januari 2026 een einde aan. We zouden graag iemand vinden die de zaak verder wil zetten. Dit zou voor ons een leuke afsluiter zijn. Nu wonen we boven de frituur, wat toch ook een voordeel biedt, ook aan de overnemers. De frituur is ideaal gelegen en we bouwden een vast klantenbestand op”, besluit Maaike.