Ann Defruyt (61) was 40 jaar lang directrice van kinderdagverblijf Prutske in Diksmuide. Ze stond mee aan de wieg van de crèche en zag door de jaren heen heel wat veranderingen plaatsvinden. Nu is het tijd om te genieten van haar welverdiend pensioen.
Ann Defruyt (61) uit Woumen is getrouwd met Johan Lannoye en mama van twee dochters en grootmoeder van twee kleinkinderen.
40 jaar lang
Veertig jaar lang was Ann directrice van kinderdagverblijf Prutske. “In 1983 had ik het geluk te kunnen starten in een gloednieuw kinderdagverblijf. Het was een langzame opstart, want op de eerste dag hadden we één kindje en op dag twee hadden we er twee, maar al snel groeide het aantal uit”, vertelt Ann. “Ik heb nooit een andere job gedaan dan deze, maar toch kan men het werk niet meer vergelijken met de beginjaren. In het begin hielp ik mee in de leefgroepen en ik had nauwe contacten met de ouders en vooral ook met de kindjes.
“Wanneer het nodig is, spring ik graag nog eens bij”
Er was absoluut nog geen overvloed aan spelmateriaal, er bestond ook nog niet zoveel maar toch slaagden we erin om de kinderen te boeien en te stimuleren met verschillende afwisselende activiteiten. Er was toen veel aandacht voor het verzorgende aspect. Badjes geven, temperatuuropnames, de doktersbezoeken van Kind en Gezin, vaccinaties, voedingsadvies en dergelijke meer. Er zijn nieuwe diensten bijgekomen zoals een nieuw gebouw, nieuwe eisen van de overheid en noem maar op. De kinderopvang en de samenleving zijn voortdurend in beweging.”
Moeilijkheden
Met de jaren steeg ook de vraag naar opvang. “De vraag naar opvang bleek altijd groter dan het aantal plaatsen. Het is niet leuk om ouders te moeten teleurstellen als er geen plaats is voor hun kindje. Daarom stonden we voortdurend onder druk om uit te breiden. Vorig jaar telden we zelfs een recordaantal kinderen voor wie geen plaats was in de opvang. De uitdagingen voor de toekomst blijven dus groot”, duidt Ann. “Tegenwoordig staan we samen in voor de opvang van een goed 1.000-tal kinderen en alle diensten samen tellen we om en bij de 70 medewerkers op jaarbasis.”
Toen ook de computer zijn intrede maakte in de kinderopvang werd daar heel wat van verwacht. “In de jaren 90 dachten we dat de administratie veel zou verlichten met de komst van de computers, maar we moeten vaststellen dat dit niet het geval is. Alles is veel complexer geworden. Er zijn ook meer diensten. In het begin waren er een viertal A4 blaadjes nodig voor een inschrijving. Alles ging met mondelinge afspraken. Nu kennen we een gigantische berg van administratieve verplichtingen, regels en wetten en een nooit ophoudende stroom aan mails over allerlei wijzigingen in wetgeving”, aldus Ann.
Dankbaar
“Waar ik vooral dankbaar voor ben is dat ik de hele tijd met en voor kinderen heb mogen werken. De dankbaarheid van de ouders, het vrolijke snoetje van de kindjes; dat is waar je het voor doet. Ik ben ook dankbaar voor alle medewerkers die er iedere dag met veel enthousiasme weer staan om de kindjes een leuke dag te laten beleven. Met mijn opvolgster Véronique Coppin, die al vier jaar adjunct-directeur is, weet ik Prutske in goede handen te laten.” Nu Ann met pensioen gaat, komt er heel wat tijd vrij.
“Ik weet dat ik Prutske in goede handen achterlaat”
“Hoewel ik iedereen, zowel de medewerkers, ouders als kindjes, zal missen, ben ik ervan overtuigd dat ik hen nog wel eens zal tegenkomen. Ik woon trouwens vlakbij en mocht het nodig zijn spring ik graag nog even bij. Tijd om mij te vervelen zal ik zeker niet hebben. Ik heb een brede interesse. Zo zal ik mij verder blijven inzetten voor VZW Sabo die zich voor Burkina Faso inzet. Verder wil ik nog reizen, fietsen, mij bijscholen, cultuur opsnuiven, er ligt ook nog een hele stapel boeken op mij te wachten. Bovenal wil ik nu tijd maken voor mijn gezin, mijn kinderen en kleinkinderen en voor mijn vrienden en voor wat rest genieten van de tijd waarin niets meer moet en alles mag”, besluit Ann. (ACK)
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
