Alberic Godderis is de Krak van De Panne: “Ik streef de perfectie na bij al mijn restauraties”

Alberic Godderis, samen met zijn vrouw Anna Aerts en de kinderen Leah en Eva
Myriam Van den Putte
Myriam Van den Putte Journaliste Het Wekelijks Nieuws

Alberic Godderis is zeker in zijn nopjes met de titel van Krak van De Panne. Niet om zelf in de kijker te staan, maar om de schijnwerpers te richten op de unieke draaiorgelcultuur in onze contreien, die met uitsterven wordt bedreigd.

Alberic Godderis

Privé

Alberic Godderis is geboren in Veurne, maar zijn roots liggen in De Panne. In de jaren dat hij in het Utrechtse Museum Speelklok werkte, leerde hij zijn vrouw, Anna Aerts, kennen. Nu wonen ze met de kinderen Leah (5) en Eva (3) in Adinkerke.

Loopbaan

Alberic ging in 2010 aan de slag in Museum Speelklok in Utrecht. Eerst als restaurateur van wind-instrumenten, later als hoofd van het restauratie-atelier. Daarnaast restaureerde, taxeerde en verhuurde hij orgels op zelfstandige basis. In 2020 startte hij zijn draaiorgelatelier in Adinkerke waar hij naast restauraties ook nieuwe instrumenten en orgelboeken maakt.

Vrije Tijd

In zijn vrije tijd raast Alberic over het strand in zijn kitebuggy.

Als jonge snaak raakte Alberic al gefascineerd door mechanische akoestische muziekinstrumenten. “Ik wist echter totaal niet dat mijn vader en mijn oom Robert orgelfanaten waren”, vertelt Alberic. “Mijn grootmoeder nam me vroeger zelfs mee naar het ‘Café des Orgues’ in het Franse Herzeele, een van de zeldzame overgebleven zaken waar je ook vandaag nog dansorgels aantreft. Die instrumenten vond ik zo boeiend, dat ik me erin begon te verdiepen. Zo rijpte stilaan mijn droom: een eigen draaiorgel bouwen. Ik ging veel op pad met mijn oom Robert, die ooit mee aan de wieg stond van MechaMusica en het Orgelfestival in Veurne. Als student verhuurde ik mijn eigen orgeltje, zelfs aan Studio 100.”

Rijke geschiedenis

“In 2010 werd ik gecontacteerd door het Utrechtse Museum Speelklok met de vraag of ik bij hen wilde starten als assistent-restaurateur. Ik kon mijn oren niet geloven. Het werden elf boeiende jaren, waar ik het uiteindelijk schopte tot hoofd van de restauratie en ook mijn vrouw Anna leerde kennen. Een specifieke opleiding ‘orgelrestaurateur’ of ‘orgelbouwer’ bestaat er niet. Je hebt wel een opleiding houtbewerking nodig, omdat dit essentieel is bij restauratiewerk. Als het op restaureren aankomt, dan streef ik altijd de perfectie na. Dat geldt ook in wat ik nu doe in mijn eigen draaiorgelatelier waarmee ik in 2020 ben gestart. De ervaring die ik opdeed in het museum is onbetaalbaar en komt me goed van pas in de prestigieuze projecten die ik aangeboden kreeg.”

“Oude mechanische instrumenten zijn voor mij cultureel erfgoed en een wereld met een rijke geschiedenis. Rond 1840 doken de eerste draaiorgeltjes op en rond 1900 zag je ze overal. Naast straatorgels op een kar die de meeste mensen kennen, werden er draaiorgels gemaakt voor de huiskamer, cafés, voor op de kermis, danszalen… Het bijzondere van een draaiorgel is dat de muziek wordt gemaakt aan de hand van kartonnen orgelboeken met gaten met een muziekprogramma. Zulke mooie oude draaiorgels waren echte kunstwerken en imposante constructies. Die konden enkel superrijke mensen zoals koningen en graven zich veroorloven.”

Kwaliteit

Alberic liet zijn werkplek, zijn atelier, aanbouwen aan zijn woonhuis. “Ik heb het op maat laten bouwen zodat het grootste type orgel ter wereld er precies in past. Ik heb ook geïnvesteerd in hightechmachines om orgelboeken in speciaal karton te kunnen maken. Voor mij is het ook belangrijk dat ik vanuit mijn atelier mijn dochtertjes kan zien spelen, en dat zij ook papa aan het werk kunnen zien. Door mijn job werk ik regelmatig in het buitenland, omdat ik ook service ter plaatse lever en die grote mastodontorgels ter plekke bij de klant installeer. Een piano-stemmer gaat ook naar waar de piano staat, en niet omgekeerd. In de kleine wereld van mechanische instrumenten word je gespot als je jezelf kan onderscheiden door kwaliteit te leveren.”

Hoe heb je de Krak-verkiezing ervaren?

“Ik heb gemerkt dat veel mensen me erover aanspraken en dat het mensen aanzette om toch eens door te vragen naar wat mijn werk precies inhoudt. Mensen zijn op een positieve manier toch wel erg bezorgd als het gaat om het behouden van erfgoed.”

Wat zijn jouw toekomstplannen?

“Ik blijf verder doen waarmee ik bezig ben. Ik wil zoveel mogelijk een spoor van vakkundigheid nalaten overal ter wereld waar ik kom. Maar ik zou, als het enigszins kan, me ook graag willen inzetten voor het behoud van de weinige schatten in België die we nog hebben. Ik wil ook nadenken over en zoeken naar manieren om mensen in contact te brengen met dit prachtige muzikale en levende erfgoed. Het Orgelfestival in Veurne zou ik graag nieuw leven inblazen. En aan mijn moeder heb ik beloofd om een dansorgel te maken voor haar hotel in Adinkerke. Daar ben ik volop mee bezig.”

Welke boodschap zou je willen uitdragen?

“De boodschap die ik wil meegeven is dat we hier een fantastische levende en unieke cultuur hebben, die we met een klein beetje moeite levend en levendig kunnen houden. Dat kan simpelweg door het op te zoeken en ervan te genieten.”