Ignace Dereeper is al eventjes burgemeester af, maar is ondanks zijn 75 jaar nog altijd de bedrijvigheid zelve. Ook buiten zijn eigen Oudenburg. Zo werd hij onlangs verkozen tot bestuurslid van Aspiravi, een coöperatieve vennootschap actief in de windenergie. Bovendien werkt hij aan een biografie. Maar een terugkeer in de politiek? “Nee, dat hoofdstuk is afgesloten.”
Eerder deze maand vierde Ignace Dereeper driekwart eeuw op deze aardbol. “We vierden het met vrienden in het Normandische Cabourg en bezochten tegelijk onze broedergemeente Le Marais Vernier, Ranville, Le Havre en Honfleur. Genieten!”, glundert de Oudenburgse recordburgemeester – hij stond bijna 30 jaar aan het roer in de Arnoldusstad – nog na.
Hij had nog meer te vieren, want sinds kort zit hij in de raad van bestuur van Aspiravi, de coöperatieve die actief is in de windenergie.
“Ik ben er al vele jaren aandeelhouder. Tot ze me op een dag vroegen om me kandidaat te stellen als bestuurslid. Nu, ik heb veel affiniteit met alternatieve energie, duurzaamheid en het klimaat, terwijl ik ervaring heb als bestuurder bij onder meer Infrax, Fluvius en Efin. Het zijn de duizenden aandeelhouders van Aspiravi die me onlangs verkozen voor de komende vijf jaar en ik ben ze ontzettend dankbaar.”
Enthousiasme
En zo mag Ignace Dereeper een nieuw mandaat oppikken. Hij is ook voorzitter van Kringwinkel Kust, dienstenbedrijf BOD, maatwerkbedrijf WerkPlus Oudenburg, en bestuurder bij huisvestingsmaatschappij WoonWel en vzw Lavoro. “Of ik een drukke agenda heb? Oh, ja! Maar het is beheersbaar en je mag het niet vergelijken met mijn periode als burgemeester. Toen had ik tot pakweg tien vergaderingen per dag.”
“Akkoord, dit is méér dan vergaderen. Ik bereid alle dossiers netjes voor: het moet perfect zijn. Ach, ik doe het gewoon graag. Punt. Maar de dag dat ze me naar een vergadering moeten slepen, stop ik ermee. Trouwens – en dat vind ik toch opvallend – op eentje na zijn het allemaal mandaten die Oudenburg overstijgen.”
“Bovendien vraag ik niet om te mogen zetelen, maar word ik gevraagd én eenparig verkozen. Dat schept vertrouwen. Ik brand ook van ambitie. Het voordeel van mijn activiteiten nu: ik beheer mijn eigen agenda. Zo kan ik zelf tijd vrijmaken om te reizen, in mijn tuin te werken en met mijn beesten bezig te zijn. Zie, sinds vorig jaar hebben we een nieuw hondje: chihuahua Filou, (knipoogt) genoemd naar het bier. Hij is de opvolger van onze vorige hond, ook een chihuahua, Raki.”
Mankement
Het enthousiasme van Ignace Dereeper is aanstekelijk. Toch doemden zo’n vier jaar terug berichten op dat het met zijn gezondheid niet goed ging. Dat wil hij toch nuanceren. “In de zomer van 2017 ondervond ik hinder om te plassen, daardoor voelde ik me niet zo goed. Het bleek een niet-kwaadaardige verstopping aan de prostaat. Dat is intussen prima hersteld. (lacht) ‘Het’ heeft nog nooit zo goed gewerkt! Noem het een technisch mankement. Het is niet omdat een auto een lekke band heeft, dat de wagen kapot is, hé.”
“Nee, wij zijn niet naar De Haan verhuisd. Ik blijf hier
tot het eind”
“Nee, ik voel me kiplekker. Goed, men gaat snel zeggen dat het ‘niet goed gaat met de gezondheid’. Maar ach, men zegt zoveel. Zo heb ik al het gerucht moeten ontkrachten dat we godbetert naar De Haan zijn verhuisd. Zo kreeg mijn echtgenote Kristien in de naburige supermarkt Spegelaere de vraag ‘waarom ze toch nog in Oudenburg boodschappen doet’. Raar, toch? Ik woonde vroeger in de Mariastraat en al sinds oktober 1982 in de Weststraat. Ik zal hier ook blijven tot het eind.”
1969, de eerste verkiezingen. 1977, voor het eerst schepen. Van 1989 tot 2018, onafgebroken burgemeester. Logische vraag: volgt Dereeper nog de politiek? “Eigenlijk niet”, verrast de ereburgemeester. “Ik kan mezelf en mijn familie soigneren, moet niet meer inzitten met verkiezingen, oppositie en ga zo maar door. Alleen, ik kan niet buiten komen zonder aangesproken te worden over politiek. Het duurt een kwartier voordat ik de straat ben overgestoken. Ik krijg zelfs samenvattingen van de gemeenteraad gemaild. Ben ik met alles akkoord wat nu in de stad gebeurt? Nee, natuurlijk niet, maar nieuwe bazen staan voor nieuwe wetten.”
Comeback?
“Kijk, ik deed 42 jaar effectief aan politiek. (trots) Een landelijk stadje zette ik sociaal, cultureel, sportief en economisch op de kaart. Maar op een gegeven moment moet je afscheid nemen. Heb ik het anders gewild? Misschien wel, ja. Na mijn afscheid las ik twee jaar geen krant of zette geen regionale radio noch tv op. Een politieke comeback? Bij de volgende verkiezingen ben ik 78 jaar. Als je op die leeftijd nog een lijst moet samenstellen en op campagne gaan… (lacht) En toch. Mensen op straat roepen me: ‘Volgende keer stem ik op jou, hé!’ Nee, dat is een afgesloten hoofdstuk.”
“Heel veel projecten die nu worden afgerond, heb ik nog opgestart. Neem nu de heraanleg van de Mandelwijk: vijftien jaar heb ik eraan gewerkt. Toen ik vertrok, was ze klaar om aanbesteed te worden. Ook bijvoorbeeld de heraanleg van de Zandvoordestraat, de restauratie van de kerk en molensite Acke werd door mij in gang gestoken. Vandaar: ik dook vol enthousiasme in mijn archief om aan een boek te werken over een halve eeuw Oudenburgse geschiedenis. Gaandeweg het uitpluizen van zo’n 50.000 foto’s en talloze documenten vroeg ik me af: ‘Wie wil dit nu lezen?’ Maar Jan, Pier en Pol hebben me overtuigd. Tussen hier en een jaar wil ik het naslagwerk klaarspelen. Ik ga er vol voor.”
(Timmy Van Assche)
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
