John Crombez (Vooruit+) staat straks aan het roer van Oostende: “Burgemeester worden, voor mijn ouders is dat iets ongelofelijks”

Toekomstig burgemeester John Crombez wil snel vooruitgang zien in cruciale dossiers en legt zich volledig toe op Oostende. Hij praat met De Zeewacht over de keuze voor N-VA als coalitiepartner, de ziekenhuisfusie en de inspraak voor de Oostendenaar. De keuze voor vijf schepenen bleek niet evident.

“Het akkoord voor Oostende brengt meer warmte, meer veiligheid en meer properheid”, duidt John Crombez. Hij wordt vanaf 2 december burgemeester in zijn geboortestad. De socialist loodst zijn partijgenoten weer in het stadsbestuur en zorgt voor een verlengd verblijf van N-VA in datzelfde stadsbestuur. Hij verwacht snel zichtbare actie op het boetebeleid, de ontharding, de zone 30 en het Thermendossier. “We hebben sinds de verkiezingen ook al gesproken met mensen uit de administratie en belangrijke satellieten, zoals Haven en Toerisme.”

“We willen de dialoog tussen het bestuur en de Oostendenaar herstellen. Dat uit zich in praktische zaken. Het is voor iedereen duidelijk dat we de administratie in de wijken willen brengen. Inwoners zullen een deel van de verrichtingen kunnen doen in de ontmoetingscentra, zodat ze niet meer voor alles naar het stadhuis moeten”, zegt Crombez. “We zullen weer meer in de wijken aanwezig zijn voor overleg met de inwoners en zullen er voor zorgen dat punten op de gemeenteraad gemakkelijker dan vroeger kunnen ingediend worden door inwoners.” (tot nu zijn er 500 handtekeningen nodig, red.). “De aanpak zal ook zichtbaar zijn in procedures van bijvoorbeeld leegstand of ontharding. Die worden aangepast, zodat mensen die het goed menen niet in een penibele situatie terecht komen met talloze boetes.”

Exit Trots op Oostende

Crombez verdedigt de keuze voor N-VA. “Inhoudelijk was er ook iets mogelijk met Trots op Oostende en dat hebben we ook verkend. Maar de Oostendenaar heeft Trots toch op een serieus verlies gezet. En we moeten eerlijk zijn: als je met Trots spreekt, dan zit je toch met drie partijen en drie ideologieën aan tafel. En dat maakt het minder gemakkelijk. Inhoudelijk kon er zowel met Trots en N-VA veel, maar bij Trots waren er die nadelen en dat is de reden dat we sneller geschakeld hebben met N-VA.” Hij ontkent dat er sprake was van een nationaal dictaat: “De tegenstanders moeten iets zeggen, hé. Ik heb van mijn partij nationaal geen enkele instructie gekregen.”

“We willen dat de renovatie van de Gaanderijen in 2025 start. De eerste schijf van 12 miljoen euro subsidie die voorzien is van de Vlaamse overheid, moet besteed worden tegen 2026”, zegt hij. Over de ziekenhuisfusie: “Het terugdraaien van de fusie is niet het belangrijkste punt. Men wil al langer dat er een fusie is. Wel belangrijk is dat de diensten op punt worden gezet. Bij de spoed is dat nog steeds niet zo. Het Serruys moet ook weer een volwaardige ziekenhuisfunctie krijgen. Maar ook voor het personeel moet er gekeken worden om de werkomstandigheden eens door te lichten, want er zijn te veel goede mensen vertrokken.”

Haasje over

Bij de aanstelling van de vijf Vooruit Plus-schepenen (Vanessa Vens, Judith Ooms, Niko Geldhof, Fabrice Goffin en Björn Pannecoucke, red.) werden wel andere stemmentrekkers gepasseerd. “Niet enkel de stemmen tellen mee”, legt John Crombez uit. “Dat is een afspraak die vorig jaar twee keer gemaakt werd op onze ledenvergadering. Voor de verkiezingen hebben we met een aantal mensen gepraat over hun rol en functie en die wisten ook dat ze geen schepen zouden worden. Maar daarnaast bleef het een moeilijke oefening, omdat al onze verkozenen meer dan 1.000 stemmen haalden. Er waren immers meer goede kandidaten dan beschikbare schepenzetels. We hebben dan onder meer gekeken naar wat aansluit bij de bevoegdheden. Na de verkiezingen was dat een heel complexe zaak. Het is altijd moeilijk om een keuze te maken. We hebben mensen moeten teleurstellen.”

“Toen ik vier jaar geleden stopte met nationale politiek, ging ik voltijds aan de slag in het Universitair Ziekenhuis in Gent. Ik bleef wel lokaal politiek actief. Mijn werk aan het UZ Gent kan ik niet voortzetten en ik zal voltijds werken als burgemeester”, zegt Crombez. Hij behoudt zijn uitlaatkleppen: “Sinds vier jaar is dat wandelen met mijn hond. En ik blijf ook spelen in rockgroepen.”

Persoonlijk

Vragen over hemzelf overvallen Crombez duidelijk. “Het doet veel dingen met me, maar ik weet nog niet goed wat precies. Want het was de voorbij twee weken heel druk door de korte periode om een coalitie te vormen. Ik heb er nog niet rustig over kunnen nadenken, maar er is één iets wat voor mij heel bijzonder is. Mijn ouders hebben heel hun leven in Oostende gewerkt: mijn vader op een scheepswerf en mijn moeder als poetsvrouw. Zij vinden mijn burgemeesterschap iets ongelofelijks. En dat is het besturen van deze fantastische stad ook. Ik denk dat het voor hen een mooi moment zou zijn als ik hen mijn bureau kan tonen.”