Het gemeenterapport van Zuienkerke: Belangrijke woondossiers zitten nog steeds muurvast

Op zondag 13 oktober mag je weer kiezen wie de komende zes jaar je gemeente zal leiden. Maar hoe heeft het huidige gemeentebestuur het gedaan? Welke projecten werden gerealiseerd, welke op de lange baan geschoven? Wat pakte het bestuur goed aan, waar werd geflaterd? Je ontdekt het in dit gemeenterapport.

Wat gebeurde er bij de vorige lokale verkiezingen in 2018?

Zuienkerke zorgde in oktober 2018 voor een unicum door als enige Vlaamse gemeente geen echte verkiezingen te hebben: doordat er maar één lijst was, moesten de inwoners enkel voor de provincieraad naar het stemhokje. Bij de start van de nieuwe legislatuur volgde een stoelendans in de gemeenteraad. Nicole Van den Bossche gooide de handdoek als voorzitter en ook Brigitte Bonte en Annie Dumon deden in januari ’19 afstand van hun mandaat. Ze werden vervangen door drie nieuwe vrouwelijke gezichten. Sylvia Vanhoorenweder stapte later weer uit de gemeenteraad om privéredenen. Aangezien er in 2018 geen verkiezingen waren, was er ook geen opvolgster voorzien. Haar postje bleef dus leeg.

In het schepencollege maakte Wim Cools, die ook voorzitter was van het bijzonder comité voor sociale zaken, op 1 januari plaats voor Noël Delaere. Hij maakte zo na een tussenpauze van drie jaar zijn comeback als schepen. Deze wissel impliceerde een aantal wijzigingen in de bevoegdheden van het college. Burgemeester Alain De Vlieghe maakte ook bekend dat hij dit jaar afscheid neemt van de politiek. Delaere wordt lijsttrekker.

Lees verder onder de verkiezingsuitslag van 2018

Wat waren de belangrijkste realisaties?

Een belangrijke realisatie was de verbouwing van de gemeentelijke basisschool in Zuienkerke-dorp. Er vlak naast, in de tuin van de voormalige pastorie, realiseerde het gemeentebestuur een nieuw buurtparkje De Boogaard. De gemeente spendeert ook jaarlijks een hele som aan het opkalefateren van haar vier parochiekerken. Ze kregen ook camerabewaking. In Houtave werd deze zomer de vernieuwde Kapellestraat ingehuldigd. Daar werd een vrijliggend fiets- en voetpad aangelegd. Op grondgebied Nieuwmunster werd de Prins Leopoldstraat veiliger voor de fietsers. “We hebben ook geïnvesteerd in administratief personeel, een meerwaarde voor de nieuwe ploeg”, zegt burgemeester De Vlieghe. “Ondertussen zijn er ook grote stappen gezet in het dossier rond de sociale woningen in de Meetkerkestraat.”

De optie trajectcontrole voor de doortocht van de Nieuwe Steenweg in Zuienkerke-dorp werd afgevoerd. Het gemeentebestuur koos hier in samenspraak met het Agentschap Wegen en Verkeer voor een zone 30. “Al zijn daar voor- én tegenstanders van, 30km/u wordt meer en meer de norm in de dorpskern”, aldus De Vlieghe.

Waar sloeg het gemeentebestuur de bal mis?

Meer dan tien jaar is er al sprake van, maar het dossier rond het masterplan – met een nieuwe verkaveling en nieuw ontmoetingscentrum – voor Nieuwmunster zit nog altijd muurvast. Aan de basis van de patstelling ligt onenigheid over de waardebepaling van de gronden: er werd een oplossing gezocht voor vervallen bouwgrond. “De waardebepaling is nu gebeurd, maar de tegenpartij kan er zich niet in vinden”, verduidelijkt burgemeester Alain De Vlieghe. “Intussen is een landmeter-expert aangesteld, maar zo zijn we in een echte procedureslag beland. We hopen nu dat er tegen het einde van het jaar een definitieve uitspraak is, en dat de tegenpartij daar dan niet weer tegen in beroep gaat.” Het woonbeleid in Zuienkerke, met zijn beschermde dorpskernen en waardevol landbouwgebied, blijft zo een achillespees. Ook de geplande realisatie van 20 à 25 sociale huurwoningen langs de Meetkerkestraat laat al jaren op zich wachten. De alternatieve landbouwring rond het dorp dreigt eveneens op de lange baan te belanden nadat er een nieuwe omgevingsvergunning moest aangevraagd worden. “Dat dossier komt in de loop van volgend jaar terug op tafel”, aldus De Vlieghe.

Hoe blikken we terug op de voorbije zes jaar?

Veel grote realisaties zijn er de afgelopen vijf jaar niet geweest in Zuienkerke. “Geen luchtkastelen bouwen, maar zaaien naar de zak”, is het credo van burgemeester Alain De Vlieghe. De politieke wil is er wel in de poldergemeente, maar een aantal belangrijke dossiers botsten op weerstand en geraakten in het slop. En dan werkt de afwezigheid van oppositie volgens kritische stemmen ook een zekere berusting in de hand. “Misschien komt het doordat hier een aantal vertrouwde politieke figuren al sinds mensenheugenis de dienst uitmaakt, maar het valt op hoe traag alles in onze gemeente vooruitgaat”, liet Vlaams Belanger Kurt Ravyts zich in het verleden ontvallen. Ook in de gemeenteraad valt er weleens een kritische noot. Maar uiteindelijk gaat het leven in de poldergemeente zijn gangetje en lijkt er relatief weinig onvrede over het bestuur van De Vlieghe en co. “En als er problemen zijn, staat de deur van mijn kabinet altijd open”, aldus de straks aftredende burgervader.