Het gemeenterapport van Torhout: Stadskernvernieuwing net als strijd tegen watersnood geslaagd

De stadskernvernieuwing met de dansende fonteintjes o^p de heraangelegde Markt is op warme dagen een festijn voor de kinderen. © JS
Johan Sabbe

Op zondag 13 oktober mag je weer kiezen wie de komende zes jaar je stad zal leiden. Maar hoe heeft het huidige stadsbestuur het gedaan? Welke projecten werden gerealiseerd, welke op de lange baan geschoven? Wat pakte het bestuur goed aan, waar werd er geflaterd? Je ontdekt het in dit gemeenterapport.

Wat gebeurde er bij de vorige lokale verkiezingen in 2018?

CD&V behaalde nipt een absolute meerderheid van 14 op 27 zetels en koos voor het eerst in 36 jaar voor een coalitie. SP.A (nu Vooruit) sprong met drie zetels op de kar. Zo belandden N-VA (6) en Groen (4) in de oppositie.

Van de drie socialistische verkozenen werd lijsttrekker Paul Dieryckx schepen, maar de andere twee haakten af. Vanessa Jodts liet zich direct als gemeenteraadslid vervangen door Ine Debruyne en eind februari 2019 stapte Martine Vanwalleghem uit de gemeenteraad na bijna 25 jaar. Ze was op de politiek uitgekeken, zei ze. Haar zitje werd ingenomen door Nick Mouton.

Bij N-VA liep het spaak met Koen Sap na een Facebook-post over mondmaskers die in slechte aarde viel. Daardoor bleef N-VA met vijf van de zes zetels achter. Sinds mei 2020 zetelt Koen als onafhankelijke in de gemeenteraad. Zoals vooraf afgesproken werd Ine Debruyne (Vooruit) vanaf Nieuwjaar 2023 schepen in opvolging van haar partijgenoot Paul Dieryckx. Evenzo volgde Annick Vanderspurt (CD&V) vanaf juli 2023 Rita Dewulf (CD&V) als schepen op. Eerder, medio 2022, had Ward Baert (N-VA) na ruim 20 jaar zetelen de gemeenteraad verlaten.

Lees verder onder de verkiezingsuitslag van 2018

Wat waren de belangrijkste realisaties?

Eind september 2018, enkele weken vóór de verkiezingen, werd in Groenhove het prachtige project Torwoud geopend: een speelbos met waterpartijen en een vlonderpad over het grote bufferbekken. Het betekende de start van de strijd tegen wateroverlast met het graven en uitdiepen van beken, het aanleggen van nieuwe riolen en als kers op de taart het landschapspark ‘t Hoge Water aan de Noordlaan, eveneens met een bufferbekken.

Nog een groot project was de stadskernvernieuwing, een meer dan geslaagde operatie met eenrichtingsverkeer en leuke fonteintjes op de Markt, al zorgen de dwarse witte strepen op het marktplein voor parkeerverwarring.

Bovendien kocht de stad diverse strategische sites aan, met name het domein ’s Gravenwinkel in de Fraeysstraat, de zetelfabriek Leda in de Warandestraat, de oude meubelfabriek Thor in de Industrielaan, de site Pollet in de Hofstraat en het oud-financiëngebouw op de Burg, dat gesloopt werd ten voordele van een tuin die aansluit op het park de Brouckere. Ook positief was de komst van de ondernemingen op het langverwachte bedrijventerrein Ringaert aan de Roeselaarseweg.

Waar sloeg het gemeentebestuur de bal mis?

Bijna was het nationaal nieuws: de manier waarop de Pottebezemstraat eerst volledig ‘geknipt’ werd voor doorgaand verkeer (wat van korte duur was) en vervolgens ingesnoerd werd met hilarische, geel-zwarte verkeerspoorten die aan grote LEGO-blokken deden denken. Het project om het sluipverkeer te lijf te gaan, had stijlvoller en doordachter aangepakt kunnen worden. Ook de gele flexpaaltjes tussen de rijweg en het fietspad in de Oude Gentweg waren niet het beste idee om de verkeersveiligheid te verhogen.

Er werd kwistig met fietszones gestrooid, maar niet altijd even doordacht. Zo valt de fietsstraat in de Revinzestraat op Don Bosco veel te lang uit, wat overtredingen én ergernis bij de autobestuurders in de hand werkt.

De weg- en rioleringswerkzaamheden op De Goede Herder namen voorts te veel tijd in beslag met grote hinder voor de bewoners. Het project werd uiteindelijk tot een goed einde gebracht, maar de timing kon efficiënter.

En dan is er nog de stationsomgeving, die al jaren snakt naar renovatie, maar waar er nog niets van in huis gekomen is. De NMBS blijkt niet de betrouwbaarste partner om samen te werken.

Hoe blikken we terug op de voorbije zes jaar?

Op 12 juni 2012, intussen al twee legislaturen geleden, zette een gigantische wolkbreuk grote delen van Torhout onder water. En in 2020 liepen ook de spoorwegviaducten nog een aantal keer onder. Daaruit heeft de stad, in nauwe samenwerking met onder meer het provinciebestuur, lessen getrokken. Er zijn projecten gerealiseerd om het water in de toekomst in te dijken. Dat is gebeurd door Torwoud en ‘t Hoge Water aan te leggen, die tegelijkerijd mooie en ruime natuurdomeinen zijn geworden voor zachte recreatie.

De stadskernvernieuwing moest de lokale economie een boost geven, maar sowieso blijft de leegstand van handelspanden vrij groot. Dat is echter het probleem van zowat elke gemeente, dus niet enkel van Torhout. Zeker is dat de heraangelegde Markt de aanblik van het stadscentrum goed heeft gedaan. Het ziet er een pak frisser uit.

Tevens werden er inspanningen geleverd om het fietsen te promoten en veiliger te maken, met onder meer de gedeeltelijke realisatie van de fietssnelweg Spoor 3 naar Lichtervelde.

Een werkpunt blijft de netheid in de stad. Het Team Proper doet zijn best, maar het resultaat is soms pover.