Op zondag 13 oktober mag je weer kiezen wie de komende zes jaar jouw stad zal leiden. Maar hoe heeft het huidige stadsbestuur het gedaan? Welke projecten werden gerealiseerd, welke op de lange baan geschoven? Wat pakte het bestuur goed aan, waar werd geflaterd? Je ontdekt het in dit gemeenterapport.
Wat gebeurde er bij de vorige lokale verkiezingen in 2018?
Open VLD en CD&V bedankten de socialisten voor twaalf jaar samenwerking en vormden een nieuwe meerderheid met N-VA en Groen, die voor het eerst deelnamen aan het stadsbestuur. Bart Tommelein (Open VLD) was duidelijk de motor, maar hij moest in zijn coalitie wel rekening houden met N-VA (op rechts) en Groen (op links). De Oostendenaars morden over de aanpak van de mobiliteit en zone 30 met daaraan gekoppeld het verkeersplan in het centrum, de bussen op de wijken en het boetebeleid. Schepen Björn Anseeuw (N-VA) stopt in december met politiek. Groen zette Yves Miroir uit de fractie. Hij richtte ‘de O mens’ op en zorgde de laatste zes maanden voor vuurwerk met beweringen die leidden tot het ontslag van schepen Kurt Claeys. Miroir slaagde er ook in om het Thermendossiers stil te laten leggen. Vooruit is vooral de laatste twee jaar op dreef met John Crombez als kopman. De partij was op straat aanwezig bij elke vorm van ongenoegen. Het aantrekken van tien zelfstandigen en ondernemers, waaronder Alain Delanghe en voormalig liberaal parlementslid Ann Brusseel, zorgden ervoor dat ze weer volop mee doen.
Lees verder onder de verkiezingsuitslag van 2018
Wat waren de belangrijkste realisaties?
Er is gewerkt aan klachtenbehandeling met de oprichting van het O-punt. De ziekenhuisfusie werd uitgerold. Er kwam handhaving: van sluikstorters tot de veiligheid in de uitgaansbuurt. Vanuit het Sociaal Huis werd de opvang van dak- en thuislozen goed georganiseerd. Het centrum werd verkeersluwer gemaakt, er kwamen meer fietsstraten en er werd geïnvesteerd in fietsinfrastructuur. De zone 30 werd ingevoerd op (bijna) het hele grondgebied. Alle van schoolomgevingen werden veiliger gemaakt. Op economisch/toeristisch vlak zette de stad in op spreiding van evenementen. Er kwamen ook nieuwe events, zoals de fotobiënnale, en optredens op de evenementenweide. Het Ensorjaar was een succes. Oostende nam het parkeren op de openbare weg in eigen handen en voerde strandpolitie in. De pandemie zorgde ervoor dat de stad toleranter was voor inname van het openbaar domein, tot tevredenheid van de horeca. De stad ging er prat op dat er (onder invloed van Groen) geen grote nieuwe hoogbouwprojecten werden goedgekeurd. De betrokkenheid (via wijkcafés) werd goed georganiseerd, maar kwam veel te laat op gang.
Waar sloeg het gemeentebestuur de bal mis?
De schulden behoren tot de hoogste in Vlaanderen. De Alfons Pieterslaan werd niet heringericht en van de aangekondigde randparkings werd er nog geen enkele gerealiseerd. Er kwam ook geen plan om de files op de Torhoutsesteenweg aan te pakken. Het punt duikt nu opnieuw op in de kiescampagne. De polemiek over het nieuwe dierenasiel sleepte veel te lang aan, maar het dossier werd wel tot een goed einde gebracht. De invoering van fietsstraten en zone 30 gebeurde zonder inspraak. Rond de zone 30 is er veel commotie en ook inzake openbaar vervoer liet het stadsbestuur kansen liggen bij de opmaak van dat plan. De wijkraden werden afgeschaft en kregen pas laat een alternatief (wijkcafés). Actiegroepen op de wijken roerden zich vaak. Rond enkele symbooldossiers (Lange Nelle, Dikke Mathille) communiceerde het stadsbestuur te laat, niet of knullig. Een van de dossiers waarvan het meest werd verwacht (Thermenhotel) draaide uit op een sisser. De stad nam een bocht (tegen nieuwbouw), er waren klachten bij de gouverneur en de bal werd finaal doorgeschoven naar de volgende legislatuur.
Hoe blikken we terug op de voorbije zes jaar?
Het huwelijk met vier partijen was niet evident en kreeg van de inwoners aanvankelijk krediet. Maar compromissen tussen de vier partijen van de meerderheid en een zeer moeilijk laatste jaar zorgden ervoor dat men niet kon eindigen in schoonheid. Er was vaak kritiek en het stadsbestuur draaide in een aantal gevallen te laat beslissingen terug waardoor de ploeg imagoverlies leed.
Bij veel beslissingen werden de Oostendenaars onvoldoende betrokken, waardoor die zich op straat en online roerden. De oppositie werd slapend rijk door het ongenoegen te capteren en uit te vergroten. Het laatste jaar voor de verkiezingen was niet erg positief : in plaats van lintjes te knippen moesten te vaak brandjes geblust worden.
Gemeenteraadsverkiezingen 2024
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier