Het gemeenterapport van Meulebeke: Na bitse start werd een versnelling hoger geschakeld

Op zondag 13 oktober mag je weer kiezen wie de komende zes jaar je gemeente zal leiden. Maar hoe heeft het huidige gemeentebestuur het gedaan? Welke projecten werden gerealiseerd, welke op de lange baan geschoven? Wat pakte het bestuur goed aan, waar werd geflaterd? Je ontdekt het in dit gemeenterapport.

Wat gebeurde er bij de vorige lokale verkiezingen in 2018?

CD&V en VRIJ trokken samen naar de stembus als Lijst van de Burgemeester. De LvdB haalde 14 zetels, N-VA 5 zetels en Zorgsaam 2 zetels. Dirk Verwilst (CD&V) begon aan een tweede termijn als burgemeester.

Niet veel later was het sprookjeshuwelijk echter al voorbij. Een verhoging van de belastingen was de oorzaak voor de breuk. Schepen Lieve Germonprez werd uit haar ambt gezet, de drie verkozen VRIJ-leden verlieten de coalitie en stelden zich als onafhankelijke op. Ze kregen steun van Nele Gelaude en Mouna Belkadi (beiden LvdB) en van Peter Raedt en Marina Duyck die hun engagement binnen N-VA stopzetten. Die laatste keerde later terug naar N-VA.

Ondertussen was Jean-Marie Gunst als schepen in de plaats gekomen van Rita De Costere. Anneke Dejonghe nam de schepenzetel in van Paul Demeulemeester. Het blokkeren van het meerjarenplan leidde tot een minderheidssituatie voor de LvdB. Zorgsaam bracht soelaas, Rik Priem werd vijfde schepen.

Lees verder onder de verkiezingsuitslag van 2018

Wat waren de belangrijkste realisaties?

Het paradepaardje van deze legislatuur is ongetwijfeld de heraanleg van de Markt. Het was een project waar de (latere) oppositie zich niet kon in vinden en waar er lange tijd mysterieus werd gedaan over de kostprijs. Finaal bedroeg die 4,1 miljoen euro, maar in ruil kreeg de Meulebekenaar wel een mooi gerenoveerd plein met wat groen in het centrum.

Ook kasteel Ter Borcht onderging een heuse metamorfose, zowel aan de binnen- als buitenkant, met hulp van Vlaamse subsidies en de gemeente gaf een concessie aan een restaurant.

Op verkeersvlak werd na vele jaren werk gemaakt van een verkeersveiliger Gent- en Pittemstraat en Achtste Linielaan. Verschillende landelijke wegen werden van een asfaltlaag voorzien.

Ook Ter Borcht kreeg er een nieuw stukje openbaar groen bij, met de opening van het Krekelpark.

Tot slot werd ook beslist om te fusioneren met Tielt waardoor Meulebeke ophoudt te bestaan als zelfstandige gemeente.

Waar sloeg het gemeentebestuur de bal mis?

De eerste helft van de legislatuur bestond vooral uit gebakkelei en politieke stilstand. Geruzie tussen de meerderheid en onafhankelijken zorgde zelfs even voor politieke onbestuurbaarheid. Daardoor konden veel projecten niet aan het nodige budget raken. De onafhankelijken lanceerden enkele voorstellen en in maart 2020 leek een oplossing in zicht. Doel was om alle projecten te laten passen in een langetermijnvisie die op basis van inspraak tot stand zou komen. Dat leidde tot scepticisme bij de burgemeester. Het verhogen van de personenbelasting naar 7,5 procent, het uitblijven van een duidelijke visie met inkijk in de plannen voor de markt en de aankoop van twee hectare grond als uitbreiding van Ter Borcht zorgden ervoor dat er van een consensus geen sprake was. De goedkeuring om alle grote beslissingen betreffende investeringen te delegeren naar het schepencollege zorgde voor olie op het vuur. Ook het stopzetten van het restaurant in Ter Deeve werd niet op gejuich onthaald. En dan waren er nog twee audits, met onder andere mogelijke belangenvermenging door de burgemeester. Het parket deed op heden nog altijd geen uitspraak erover.

Hoe blikken we terug op de voorbije zes jaar?

Met de fusie in zicht wordt het nog een bitse kiesstrijd en dat het er ook in de lokale politiek bikkelhard kan aan toe gaan, bewees de eerste helft van deze legislatuur. Dat had zijn invloed op het meerjarenplan en de timing, maar in de tweede helft werd enkele versnellingen hoger geschakeld.

Burgemeester Dirk Verwilst gaat er prat op dat hij 95 procent van zijn programma kon uitvoeren en er is inderdaad het één en ander veranderd in het straatbeeld, met de Markt als mooiste voorbeeld, maar ook kasteel Ter Borcht mag er wezen.

Critici wijzen dan weer op het feit dat koken geld kost, dat ze andere accenten zouden leggen en dat het allemaal wat ten koste ging van inspraak.

Ook de audits die enkele mogelijke kwalijke zaken aan het licht brachten hangen nog wat als een schaduw boven het beleid, al is er nadien wel schoon schip gehouden in de werking van de gemeentediensten.

Grote twistappel voor de toekomst zal de locatie van het nieuwe zwembad worden. Zal het grondgebied Meulebeke of toch Tielt worden? Wordt vervolgd na 13 oktober.