Het gemeenterapport van Langemark-Poelkapelle: Nieuwe coalitie halfweg de legislatuur maakt veel goed

Op zondag 13 oktober mag je weer kiezen wie de komende zes jaar Langemark-Poelkapelle zal leiden. Maar hoe heeft het huidige gemeentebestuur het gedaan? Welke projecten werden gerealiseerd, welke op de lange baan geschoven? Wat pakte het bestuur goed aan, waar werd geflaterd? Je ontdekt het in dit gemeenterapport.

Wat gebeurde er bij de vorige lokale verkiezingen in 2018?

Na de verkiezingen vormden CD&V en N-VA als de twee grootste partijen een comfortabele coalitie met Lieven Vanbelleghem (CD&V) als burgemeester en schepenen Dominique Cool (N-VA), Marleen Soete (CD&V), Peter Vantomme (N-VA) en Johan Vanysacker (CD&V), die zoals afgesproken na twee jaar werd opgevolgd door Eddy Vanacker (CD&V). Al snel namen geruzie en wederzijds wantrouwen de bovenhand en na een zomer vol politieke tumult in 2021 ontplofte de bom. N-VA maakte handig gebruik van de nieuwe wet-Somers met de constructieve motie van wantrouwen en dumpte CD&V voor nieuwe liefdes Vooruit en TOPE8920. Schepen Cool werd de nieuwe burgemeester. Dat José Victoor (N-VA) net voordien zijn ontslag indiende kwam goed uit, want zo kon opvolger Heidi Coppenolle (N-VA) de plaats innemen van Marleen Soete als vrouw in het schepencollege. Vooruit en TOPE8920 hadden immers samen maar drie gemeenteraadsleden, maar die kregen wel alledrie een postje. Jean-Marie Callewaert (Vooruit) en Laurent Hoornaert (TOPE8920) werden schepenen en Koen Bentein (TOPE8920) mocht de rest van de legislatuur optreden als gemeenteraadsvoorzitter.

Lees verder onder de verkiezingsuitslag van 2018

Wat waren de belangrijkste realisaties?

Behalve de afwerking van de dorpskernvernieuwing van Langemark kon de eerste coalitie van CD&V en N-VA door het dralen en het geruzie bijna niets realiseren. Dat de helft van de legislatuur al voorbij was toen de nieuwe coalitie in september 2021 aantrad, zette dan ook de nodige druk op de ketel. Team Nieuw Bestuur kwam echter snel met een nieuw beleidsplan op de proppen. Belangrijkste concrete realisaties zijn het kunstgrasveld voor VK Langemark-Poelkapelle, het skatepark in Poelkapelle en beachvolleyterreinen bij de voetbalvelden in Langemark. Het doorhakken van de knoop omtrent de school, buitenschoolse kinderopvang en kerk van Poelkapelle is ook verdienstelijk, al blijkt het project wegens te duur al vertraging opgelopen te hebben. Verder zijn er ook eervolle vermeldingen voor de groene plek in de Madonna en de invoering van het burgerbudget en de L-P-bonnen. Ook de 33 assistentiewoningen die gebouwd worden naast wzc De Boomgaard zijn bijna klaar, al is het nog de vraag of de keuze van het nieuwe bestuur om met een private ontwikkelaar in zee te gaan in plaats van woningen zelf te bouwen en te beheren de juiste is.

Waar sloeg het gemeentebestuur de bal mis?

In de zoektocht naar een onderkomen voor het kunstonderwijs en een aantal verenigingen kocht de toenmalige coalitie van CD&V en N-VA in september 2020 de gebouwen van de vroegere AVEVE op de hoek van de Boezingestraat en de Korte Ieperstraat. Kostprijs: 900.000 euro. Een jaar later barstte de coalitie en de nieuwe meerderheid besliste prompt om het AVEVE-gebouw weer op de markt te zetten, weliswaar met behoud van een stuk van 16 are van het domein. Een schatter zette de prijs op 725.000 euro, maar tijdens de verkoopprocedure kwam er geen enkel bod boven de minimumprijs van 653.000 euro. In mei werd het gebouw nog eens te koop gezet. Dominique Cool (N-VA) beweert dat CD&V cavalier seul speelde in de aankoop van de gebouwen, maar dat de Academie, de harmonie en de Chiromeisjes nog een extra winter in de koude en bouwvallige lokalen van de oude jongensschool in de Poelkapellestraat moesten doorbrengen terwijl er een oplossing voorhanden was, is dan wel op het conto van zijn nieuw bestuur te schrijven. Of tovert Team Nieuw Bestuur vlak voor de verkiezingen nog een konijn uit zijn hoed?

Hoe blikken we terug op de voorbije zes jaar?

Dat de ruziënde coalitie tussen CD&V en N-VA halfweg de legislatuur in deze krant een onvoldoende kreeg, was meer dan terecht. Maar het moet gezegd: met de komst van de nieuwe coalitie waaide er een nieuwe wind door de gemeente en die werpt z’n vruchten af. Hoewel het nieuwe bestuur maar drie jaar kreeg, kon het toch veel verwezenlijken. Dat deden burgemeester Cool en co bovendien met een waakzaam oog op de gemeentekas. In moeilijke economische tijden met torenhoge inflatie durfden ze onpopulaire maatregelen te nemen, zoals het doven van de openbare verlichting, om de balansen in evenwicht te houden. CD&V moest wennen aan haar rol als oppositiepartij en tijdens de gemeenteraad geregeld de duimen leggen. Zelfs het schrappen van de uitbreiding van het aantal kamers in het woonzorgcentrum overleefde het gemeentebestuur zonder kleerscheuren. Alles in beschouwing genomen springt het bestuur met de hakken over de sloot. Dat ze beslisten om samen onder één lijst Team Nieuw Bestuur naar de kiezer durven te stappen toont alvast aan dat dat de verstandhouding goed genoeg is om er nog eens zes jaar aan te breien én dat ze denken dat ze een meerderheid van de inwoners kunnen overtuigen dat ze hun werk goed gedaan hebben.